Twin Soul

🪐

Emily zit aan de andere kant van het bord, beide hebben we ons vingers op het shot glaasje gelegd.
Mijn hart gaat te keer, stiekem ben ik best wel bang maar dat laat ik niet merken.
"Wat moeten we doen?" Vraagt Emily dan, "oja, nu moeten we het glaasje draaien en ik zeg de zin wel" antwoord ik gespannen.
We beginnen het glaasje op het papier te bewegen, ik haal diep adem. "Zijn er geesten aanwezig, die met ons zouden willen praten?" Zeg ik dan.
Er gebeurt helemaal niks. "Kapot nep!" Lacht Emily, ik begin ook te lachen.
"Ik herhaal: ZIJN ER GEESTEN AANWEZIG DIE MET ONS WILLEN PRA...." Achter mij hoor ik een harde knal.
Snel kijk ik achter me en zie ik een vaas in scherven liggen. "Omg Amy" sist Emily. Voordat ik kan antwoord begint het glaasje op het bord te bewegen naar 'ja'.
"Ik...durf niet meer zullen we stoppen.." Trilt Emily terwijl ze haar vingers wilt weghalen. "NEE! Nooit je vingers eraf halen als we praten met een geest" zeg ik snel.
Ze kijkt me met grote ogen aan, "plz Emily.. die geest doet ons niks, het zijn meestal aardige geesten." Probeer ik. "Ja maar misschien is het die enge van het boek" trilt Emily. "Ach..tuurlijk niet dat is verzonnen!" Roep ik uit. "Hallo ik dacht dat dit ook verzonnen was..." zegt ze.
"Maar oke" eindigt ze haar zin. "Mooi dus we spelen verder" zeg ik glimlachend.
"Hoe oud ben ik?" Vraag ik aan het bord. Het glaasje beweegt naar de cijfers die ik heb getekend, eerst gaat hij naar'1' en daarna '6'.
"Hij is ook nog eens helderziend, " lach ik in de hoop dat Emily het een beetje leuk begint te vinden.
Er komt een klein lachje op haar gezicht. "Wat is jou naam?" Vraagt Emily dan. Dit keer gaat het glaasje vluchtig over het bord heen en spelt het "anonymous"
"Anonymous? Anoniem?" Vraagt Emily. Het glaasje schiet weer naar 'ja', "deze geest wil niet eens zijn naam vertellen." Lach ik
"Hoe oud ben je?" Zeg ik dan. Het glaasje vliegt naar '6'en nog een keer '6' en nog eens '6'
"Wow 666" lach ik, Emily lacht mee.
Het glaasje begint uit het niets woorden te spellen. "Die" "run" elke keer weer op nieuw, "Amy stop!" Gilt Emily. "Ik doe niks Emily stop.." Zeg ik bang.
"SCHUIF HEM NAAR GOODBYE" schreeuw ik. We schuiven het glaasje naar goodbye, zodra we onze vingers van het glaasje halen vliegt het glaasje door de lucht tegen de muur aan kapot, de kaarsen gaan een voor een uit. Angstig rennen wij naar beneden...