Ik word wakker, als ik om me heen kijk zie ik duisternis en bomen. Een koude windvlaag laat mijn haren wapperen. Ik zit op de grond in mijn pyama, ik zet mijn handen neer en voel al gauw nattige koude bladeren. Ik til mijn hand op en zie dat het niet zomaar nat is, een donkere bloed-kleur druppelt er van mijn vingers.nogmaals tilt een windvlaag mijn haar op en laat het voor mijn gezicht vallen, zodra ik de haren voor mijn ogen heb weggeveegd staat er een schaduw recht voor me.. ik schrik en deins naar achter, althans ik probeer weg te kruipen. Mijn benen worden rood van het bloed op de grond, de schaduw komt steeds dichterbij, het lijkt bijna alsof ik zijn ademhaling in mijn nek voel.
"Amy....." ik verstijf, "amy.." een stem roept mij vaag vanuit de verte. "AMY!" Hoor ik vlak naast me nu, ik open mijn ogen en ben in Emily's kamer. Het was een droom, een nachtmerrie. "Gaat alles goed" vraagt Emily geschrokken. Ik zwijg even, maar daarna knik ik. Ik wil haar niet nog banger maken dus besluit deze nachtmerrie voor me te houden. We kleden ons aan en lopen naar beneden om te ontbijten. In de tuin staan al mensen om de boom op te ruimen.
"Amy..." begint Emily "ik had een nachtmerrie vannacht" ik kijk haar een beetje verbaast aan, "het ging over jou... ik was ergens in de lucht en ik zag jou van boven af, je was bang. Maar ik weet niet waarvoor." Ik schrik op maar laat niks merken. "En toen..?" Vraag ik aarzelend. "Je probeerde weg te komen van iets maar ik zag niks, het leek alsof je gek werd!" Ik kijk naar beneden. "Vaag, ik had geen enkele droom of nachtmerrie" lieg ik. Ze neemt nog een hap van haar eten en zeg dan de borden op het aanrecht, "kom we gaan je spul naar huis brengen" zegt ze terwijl we naar boven lopen.
JE LEEST
Twin Soul
HorrorEmily en Amy hebben een boek in handen gekregen die ze beter nooit hadden kunnen aanraken...