Twin Soul

✨

"SCHUIF HEM NAAR GOODBYE" schreeuw ik. We schuiven het glaasje naar goodbye, zodra we onze vingers van het glaasje halen vliegt het glaasje door de lucht tegen de muur aan kapot, de kaarsen gaan een voor een uit. Angstig rennen wij naar beneden...
"Amy we moeten nu even doen alsof er niks is," zegt Emily wanneer we voor de woonkamerdeur staan. Ik knik als teken dat ik het heb begrepen.
We lopen de kamer binnen. "Hai dames, gaan jullie het matras zo nog van zolder halen?" Zegt Emily/s moeder. Emily en ik kijken elkaar geschrokken aan.
"Euh jaa hoor" antwoord Emily, ik knik zenuwachtig.
Emily pakt twee glazen uit de kast en geeft ons beiden wat te drinken.
Ik krijg geen slok weg van de schrik, ik beef nog steeds. De woonkamerlamp knippert.
Ik kijk Emily aan, ze denkt precies het zelfde.
"Oh de lamp is kapot, die moeten we morgen maar even vervangen" zegt Emily's moeder niets wetend.
We willen weer naar boven lopen maar haar moeder onderbreekt ons, "halen jullie het matras op? Dan kan ik de bedden opmaken"
Beide knikken we en lopen de trap op, "verdomme" sist Emily "ik durf niet." "Ik ook niet antwoord ik.
Langzaam lopen we naar de zolder toe. We staan voor de zolderdeur. Emily aarzelt, ik pak de deur klink en open de deur snel.
Tot onze verbazing zijn de kaarsen weg, en het glaasje ligt er niet meer. Alleen ligt er een gekreukeld propje in het midden van de kamer.
"Wat ?" Zeg ik verbaast, "Amy we hadden dit nooit moeten doen.." Zegt emily bang. "Weet ik" zucht ik.
We pakken het matras en slepen het mee naar emily haar kamer. We willen naar boven lopen om de deur te sluiten maar zodra we halverwege zijn gaat de deur met een harde klap uit zichzelf dicht. Met zijn tweeën rennen we naar Emily's kamer en sluiten de deur.
"Ik ben echt heel erg bang" zeg ik bijna huilend. "Ik ook Amy..."