En son görüşmemiz 8 yıl önceydi. Çok değişmişti. Artık gözlerime baktığında samimiyet yerine soğuk bir ifade takmıştı. o da haklıydı ben asla sevilmeyen biri onda sevgi bulmuş o sevgiyi de harcamıştım. Şimdi kader bizi tekrar bir araya getirmişti ama yüzüne bakamıyordum. Yunus ise inatla gözlerini bana dikmişti. Bizim aramızda soğuk savaş sürerken Yunusun imza atması için başkanımız Yunusa seslenmişti aramızdaki soğuk savaş böylece kesilmişti.
Bu kadar söylendin sen kimsin diye soruyorsunuzdur şimdi hemen açıklayayım.
Ben Nil Peri González. Leicester City kulübünün Genel Sekreteri olarak çalışıyordum. Babam İspanyol bir iş insanıydı. Annem ise Türk iş kadınıydı. İkiside ayrılmıştı. Ben babam ile kalıyordum ama kısa süre önce İngiltereye taşınmış ve burada işe başlamıştım ama şuan lanetler okuyordum burada çalıştığım için çünkü karşımda eski sevgilim yeni sevgilisi ile birlikte çalıştığım kulüpte futbolcu olarak çalışmaya başlamıştı.
8 YIL ÖNCE
Şuan oturduğum bankta stres ile sevdiğim adamı bekliyordum. Babam bizi öğrenmişti kendisi benim üzerime fazla düşüyordu buda beni bunaltıyordu. Ona göre Türkler kötüydü beni üzerdi. Aynı Annemin onu üzdüğü gibi. Ama Yunus farklıydı benim üstüme titriyordu beni seviyordu. Babama anlatamamıştım beni İspanya'ya götürecekti. Gözlerimi kapatan el ile Yunusun geldiğini anlamıştım.
-Her seferinde aynısını yapıyorsun Yunus artık sen olduğunu anlayabiliyorum.
- Hadi be... Anlasan da anlamamış gibi yapamaz mısın papatyam?
- Tıch yapamam Yunus Bey onun yerine siz yapmayı bıraksanız mı?
- Olmaz bırakamam senin ile yaptığım herşey bağımlılık yaptı.
Ah be Yunusum ben seni nasıl bırakacağım. O kadar güzel seviyorsun ki
Keşke babamda bizi kabullense
-Aşkım sen seversin diye papatya aldımm:)
Artık bitirmeliydim 3 saat sonra uçuşum vardı ve az ilerde babam beni bekliyordu. Benim için ne kadar zor olsa da ikimiz için bunu yapmalıydım.
- Yunus ben gitmeliyim.
- Nereye gideceksin ki ben yeni geldim daha seninle sarılamadım
- Öyle değil Yunus temelli gitmeliyim.
-Nereye gideceksin ki?
-İspanya'ya babamın yanına
- Keşke gitmesen sevgilim ama madem babanın yanına gideceksin bir şey söyleyemem ama annenin yanına geleceksin demi o zaman görüşürüz. Her gün telefon ile de konuşuruz.
- Yunus babam bizi öğrenmiş bu yüzden beni İspanya'ya götürüyor. Ayrılmamızı istiyor.
Kendimi tutmaya çalışsam da yaşlar gözümden akmaya başlamıştı.
- Babam istiyor diye ayrılmayız demi sevgilim. Bunu yapamazsın bize
-Özür dilerim ama yapmak zorundayım.
- Hayır kabul etmiyorum bizim için savaşmadan hemen pes mi ediyorsun?
-Yunus lütfen anla beni
-Neyini anlayayım ki ben senin sen beni bu kadar kolay hayatından silebiliyorsan sana nasıl anlayış gösterebilirim söylesene
-Ne yapayım hayatımda benim yanımda olan tek kişiyi kayıp mı edeyim o benim babam Yunus!
- Babanı kayıp etmemek için beni mi bırakıyorsun babana biraz dirensen belki ikimizi de yanında tutabileceksin.
-Yunus!
- Ne anlatıyorum ki ben benden çoktan vazgeçmiş birine laf anlatmaya çalışıyorum. Yazıklar olsun sana verdiğim sevgiye. Seni kalbimin en güzel yerine koymuştum. Bu muydu karşılığı salak ben sen kendimden çok sevdiğim için kendimden nefret ediyorum. İstediğin gibi olsun kendine iyi bak en büyük hayal kırıklığım.
-YUNUSSS!!
Giderken arkasına bile bakmamıştı. Beni ağlama krizim ile bırakıp gitmişti. Ona hiçbir zaman kızmamıştım çünkü onu ben bırakmıştım. O gün hem sevdiğim adama hemde Türkiye'ye veda etmiştim.
4 YIL ÖNCE
Fake hesabıma bildirim gelmişti. Yunus bir gönderi paylaşmıştı. Heyecan ile hemen girmiştim ama girmez olaydım. Sarışın bir kızla sarıldığı fotoğrafı atıp altına sevgilim yazmıştı. Ne yani beni unutmuş muydu? Gerizekalı unutmayıp ne yapacaktı. Sen hatırlanacak insan mısın? O gün yıkılmıştım ve hemen Yunusu unutmak için her yerden silmiştim o gün.
Dört yıl boyunca görmemiştim onu ta ki bu güne kadar
Günümüz
Yunusun imza işleri bitmişti şimdi ise transfer videosu çekiyorlardı. Hala çok yakışıklıydı. Telefonumun sesi ile yanlarından ayrılmıştım. Arayan nişanlımdı. Babamın bulduğu biri ile nişanlanmıştım. Banan küfür ettiğinizi duyar gibiyim ama Yunus'tan başkasını sevemezdim o da imkansız olduğu için mantık evliliği mantıklı gelmişti.
Bizim aşkımız yarım kalmıştı. İkimiz birbirimiz için farklı rotalar oluşturmuştuk. Artık Tanrı'dan tek dileğim ömür boyu mutlu olmasıydı.
Bu bölümü Yunus ayrıldığı için yazdım. Ayrılıklar insanda kötü hisler bıraksa da Yunus için bende bıraktığı his koca bir Gurur ...
Galatasaray'ın evladı biz her zaman yanındayız. Kendine iyi bak.
Arkadaşlar okunmalara göre oylar çok az. Bir yazı yazmak çok zor iyi veya kotü bir kurgu düşünüp onu kağıda dökmek gerçekten zor ve pes etmeye müsait. Bir yazarı pes ettirneyeb tek şey okuyucusunun verdiği destektir. Sizleri seviyorum kendinize iyi bakın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
