My heart is in your palms:Taekook

22- Yıllar geçse de seni bırakamam.(Final)

6 yıl sonra...

Taehyung'dan; Suratımın her yerinde hissettiğim yumuşak baskılarla zorlukla gözlerimi araladım. Jungkook suratımın her bir karışına narin öpücükler kondurarak beni uyandırmıştı, mutlulukla gülümsediğim de dudağımın ortasına yumuşak bir öpücük bıraktı. Gülüşümden öptü..

"Günaydın bebeğim"

Dediğin de gülümsemem daha da büyürken sağ elimi onun yanağına koydum ve okşadım.

"Günaydın sevgilim"

Gülümsemem hiç silinmezken bu seferde ben uzanarak onun dudağının ortasına yumuşak bir öpücük kondurdum.
Ardından kapı zili kulaklarımda uğuldarken Jungkook ayağa kalkarak odadan çıktı. Bende doğruldum ve altıma bi şort geçirdiğim gibi beklemeden odadan çıktım, hızla merdivenlerden tam inerken Jungkook'un tam karşısın da duran abimle gözlerimin yandığını hissettim. Göz yaşlarım gözlerimden hücum ederken temkinli adımlarla merdivenlerden inmeye devam ettim, abimle bakışlarımız çakıştığın da onun da gözlerinin kıpkırmızı kesildiğini gördüm. En sonun da dayanamayarak koştum ve abime sarıldım, hıçkırıklarım özgürlüğüne kavuşurken abimin üzerinde ki beyaz gömleğini göz yaşlarımla ıslattığımı umursamadım bile.
Abim benden ayrıldıktan sonra saçlarımı karıştırdı ve hüzünlü bakışlarını yere indirdi,

"Özür dilerim"

Dediğin de gözlerimi kaçırdım. Abim sevgilisi yüzünden beni bırakıp gitmişti, hâlâ ona çok sinirliydim ama o benim abimdi. Onu affetmezsem kendimi de affedemezdim. Abimi gerçekten çok seviyorum ve benim hâlâ daha değerlim o, ne yaparsa yapsın asla ona küsemem sanırım.

"Önemli değil abi, gel salona oturalım"

Abim kafasını sallayarak önden ilerlemeye başlayınca jungkook'un delici bakışlarını üzerimde hissettim, bana kızdıgını biliyordum. Jungkook'a yaklaştım ve parmak uçlarımda yükselerek yanağına ufak bir öpücük kondurdum, ardından ellerimizi iç içe geçirerek onu salona doğru çekiştirmeye başladım. Jungkook'da adımlarıma ayak uydurdu tabii ki.
Salona vardığımız da abimin karşısındaki koltuğa oturdum, Jungkookta hemen yanıma oturarak elini dizime yerleştirerek arkasına yaslandı. Bende kollarımı göğsümde birleştirerek arkama yaslandım, abim tedirgin bir şekilde bizi izliyordum. Evet abime küsemezdim ama biraz trip yiyicekti benden çünkü ona gerçekten çok fazla kırılmıştım.
Abimle göz teması kurduğumuz da bakışlarımı kaçırarak etrafta dolaştırdım irislerimi.
Abim öksürdükten hemen sonra konuşmaya atıldı,

"Taehyung gerçekten üzgünüm. Evet çok büyük bi hata yaptım ama çok seviyordum ben bırakamadım-"

"Peki ya ben abi? Ben senin kardeşinim, sevgilin benden daha önemliydi... Gerçekten kırıcı"

İstemsiz ağzımdan bir hıçkırık firar ettiğin de Jungkook güç vermek istiyomuş gibi bacağımdaki kolunu belime doladı ve beni kendine yasladı.
Abim dediğim şey karşısın da bir şey diyememişti ama sonradan konuşmak adına ağzını araladı.

"Taehyung ben temelli gelmedim buraya, sadece senden özür dilemek için ve..."

Dediği şey karşısın da kaşlarım itinayla çatıldı. Abim devam etti,

"Ve... Taehyung sevgilimle evlenicem ve temelli gidicez buradan. Başka ülkeye"

Dedi. Gözlerim duyduğum şeylerle birlikte şokla irileşirken ağzım da aynı şekilde aralandı. Gözlerim yavaşça dolmaya başlarken hızla ayağa kalktım, Jungkook'ta benimle birlikte kalkarak tekrar kolunu belime doladı.

"Git."

Sesim sadece bi fısıltıdan ibaret çıkmıştı. Ama Jungkook duymuştu ki,

"Siktir git şu evden! Daha fazla Taehyung'a zarar vermene izin veremem"

Dedi. Abim bana son kez bakıp hızla evden çıktı ve gitti, Jungkook'un önüne geçtim ve hızla ona sarılarak göz yaşlarımı özgürlüğüne kavuşturdum. Jungkook sahiplenici bir şekilde kollarını belime doladığın da kafamı boynuna gömerek ağlamaya başladım...

2 hafta sonra...

Taehyung'dan; Bugün abimin düğünü vardı. Evet o düğüne gidicektim, abimden nefret bile etsem gidicektim. Sadece uzaktan biraz izler gelirdik, her zaman görmek istiyordum o ânı. Abime çok bağlı birisiydim ama o günden sonra gerçekten soğudum ondan, benim yerine sevgilisini seçmişti. Böyle birisine abi denir miydi? Ah hayır.
Üzerime beyaz, uzun kollu ve bol bi kazak giymiştim. Altıma ise siyah kot pantolon giymiştim.
Jungkook ise üzerine siyah, uzun kollu ve bol bi kazak giymişti. Altına ise siyah kot pantolon giymişti.
Jungkookla siyah beyaz olmak istemiştim, oda beni kırmamıştı.

...

Düğüne çoktan varmıştık. Abim çok mutlu görünüyordu, sevgilisi de aynı şekilde. Abimin mutlu olması gerçekten güzeldi ama benim mutluluğumu hiç düşünmeyen birisinin bende mutluluğunu düşünmemeliydim. Hatta umurumda dâhi olmamalıydı.
Jungkook beni kendine döndererek gözlerimin tam içine baktı ve ufak gülümsedi.

"Artık abini silip ileriye bakmalısın bebeğim"

Dediğin de kafamı hafif salladım ve ona gülümseyerek,

"İleriye bakmaya başladım bile sevgilim... Seninle koca bir ömür görüyorum ileride, seni seviyorum"

Dedim ve dudaklarımı onunkilere bastırdım....

Mutlu sooonnnnnn.
Evet final bölümdü bu bölüm, ve baya baya baya bi zaman sonra geri geldim. Özlediniz mi beni 🙂
Ben valla sizi çok özlediiimmm.

Yeni bir hikaye yazıcam lütfen o hikayemede bakar mısınız?
Şimdiden teşekkür ederim bebeklerim sizi seviyorumm 🤍

FİNAL...