(iii) chasing pavements

064

“Happy new year, Sat!”

Kaya pala hindi ako ni-reply-an kagabi kahit hindi na naman naka-deact ang account niya. May plano palang pag-uwi para surpresahin ako.

“Hi...” I smiled. “How are you?”

She smiled sweetly at me. I love how comforting her smiles are. Minsan, tinatapos niyang manood ng laro ko at kahit gaanong pagod ang nararamdaman ko tuwing natatapos ito, gumagaan ang pakiramdam ko kapag sinasalubong niya ako ng may ngiti.

One thing I like about her is her softness and gentleness. That made me want to take care of her.

Lumapit siya sa akin na tuwang-tuwa. God knows kung gaanong kahigpit na pagpipigil sa sarili sa pagyakap sa kaniya ang ginagawa ko ngayon. Not when my intentions aren’t clear in her view. Baka malito lang siya sa mga ipinapakita ko.

“I enjoyed in Manila but christmas and bew year celebrated in Elyu hits different talaga,” she pouted.

I patted her head gently to show my adoration as I smiled.

“Kuwento ka naman, sino ‘yong nami-miss mo kamo?”

Kumakain kami ng bitbit niyang strawberries sa court malapit sa bahay namin. May baon pa siyang strawberry flavored mogu-mogu na ngayon ko lang nalamang hilig din niya. She’s always on her shakes.

I chuckled. “Chismosa,” pabiro kong bulong.

Kung kaya ko lang sabihin na... ikaw. Ikaw ang nami-miss ko, Hiraya.

•••