Karanlığın Gölgesi

1. BÖLÜM

Umarım beğenirsiniz.

( ~ ) bu işaret iç sese ait.

İyi okumalar.

✨🌙

~~~

Bir şey var, adını koyamadığım.
Kırılmaktan öte, parçalanmak gibi.
Toparlamaya çalıştıkça dağılıyor.
Dağılıyorum...
Bir şey var, halledemiyorum.

Turgut Uyar

~~~

Karanlığın içindeyim, koşuyorum, ağlıyorum, kaçıyorum. Peki ben neden kaçıyorum? Nereye gidiyorum? Neden ağlıyorum? Bilmiyorum...

Sadece koşmaya devam ediyorum. Çünkü durduğum zaman ölecek gibi hissediyorum.

Ben en son uçurumdan atlayıp ölmemiş miydim? Peki burda ne işim var? Buraya nasıl geldim?

Ben düşüncelerimle beraber kaçarken birden bir ışık göründü. Şimdi farkettim ki ben bu ışıktan kaçıyorum. Neden? Çünkü ışık benim dünyam için bir bilinmezlik ve ben en çok bilinmeyenden korkarım.

~Peki ya bilinmeyen aslında bilinenden daha masumsa?~

Bilemiyorum kafam çok karışık. Susarmısın biraz?

~Peki, ama ışık yaklaşıyor.~

Farkındayım...

Kaçmaya devam ederken birden ayağım hiçliğin ortasında bir şeye takıldı ve yeri boyladım. Ben kalkamadan ışık beni hapsetti. Çığlıklar atıyordum. Sonrasında aslında bir yerde uzandığımı ve etrafımda ki insanları farkettim. Yavaşca gözlerimi açmaya çalışırken sesler kesildi.

Sonunda gölerimi açtığımda etrafı bulanıkta olsa görüyordum ve yavaşça düzeldi.

Karşımda iki kız vardı. Kızlardan biri sarışın biri kumraldı. Kumral olanın gözü kahverengi, yüzü oval, burnu hafif kemerliydi. Ama burnu tatlı duruyordu. Sarışın olanın mavi gözleri, keskin çene hatları ve yanağında gamze oluşturmuş bir yara vardı.

Ben onları incelerken onlarda beni inceliyorlardı.Sarışın kız konuşmaya başladı.

"Şükürler olsun uyandı."

Ben neredeydim ve bunlar kimdi?

"Neredeyim ben?"

Sesim kötü çıkıyordu ama aldırmadım. İlk önce duraksadılar ama yinede cevap verdiler. Cevap veren sarışın kızdı.

"Tarafsız bölge revirindesin "

"Tarafsız bölge derken?"

Kumral olan söze atladı.

"Kızım sen iyi misin? Tarafsız bölgeyi nasıl bilmezsin?."

Ne saçmalıyor bunlar? Bir süre bana baktıktan sonra gerçekten bilmediğimi anlayıp anlatmaya başladılar.

"Her ırkın kendine ait bir bölgesi var. Bu bölgelerin arasında kalan bir ada tarafsız bölge olarak ayrılmış. Irklar arası toplantı, kutlama ve törenlerde bu bölge kullanılıyor."

Konuşmayı kumral olan devraldı.

"Eee sen hangi ırktansın? Seni bölgene bırakalım."

Şu an kafam allak bullak bir durumdaydı. Hiç bir şey anlamıyordum. Sadece soru dolu gözlerle onlara bakıyordum. Bu halimi görünce şaşırmışlardı.

"Sen hafızanı mı kaybettin?"

"Sanmıyorum."

"Hatırladığın son şeyi anlatır mısın?"