0.9

9 2 2
                                    

Merhaba merhabaa🩷🤍

Siz okuyup okuyup gidiyorsunuz ben de sınır koyuyorum hadi bakim.

Vote sınırı:10

Sanki 10K dedin havalara bak

2 yıllık wattpad tecrübemle aradığım çocuk bu diyordum arkadaşlar!

Ama birkaç sorun vardı bu çocuk basket topunu Meriç'e değil bana atmıştı.

APTAL YANLIŞ KİŞİYE ATTIN

Neyse ne içimdeki heycanla onu baştan aşağı süzdüm ve zor da olsa yutkundum.

Ben bu afeti nasıl bu zamana kadar fark etmemiştim?

Sanki kaybolacakmış gibi her yerini ezberlemeye çalıştım. Hafif dalgalı saçları buğdaya kaçan tam açık diyemeyeceğim bir teni vardı kirpiklerinin uzunluğu beni bir tık şaşırttı, gözleri elaydı, boyu 1.80 1.85 arasıydı omuzları geniş bir abiydi. Siyah bir eşofman giymişti ve üstünde de okulun formasi vardı. Elinde basketbol takımının forması vardı. Süzmem 1 dakikada bitmişti. Yüzüne baktığımda sırıttım. Pot kırdığını fark edince yüzüne pişmanlık ve korku geldi arkasını dönmüş gidiyorken peşine takılmıştım bile. Hızlı hızlı yürürken ben de arkasından koşuyordum.

Şu an dışardan gören kesin napıyor bunlar diyor ama bu yaşadığım rezilliğin pişmanlığını sonra yaşayacaktım. Kalbim hızlı hızlı çarpıyordu, değişik bir şekilde aşırı heyecanlanmıştım. Arkasına bakmadan spor salonunun giyinme odasına girdi. Son ders zaten bedendi. Okulun basketbol takımı iyiydi, birçok kupa getirmişlerdi takımın da birazdan antrenmanı vardı. Yüksek ihtimalle takımdaydı az önce elinde formayı görmüştüm zaten. Mahremiyete saygım vardı, kapının önünde bekleyecektim.

Aslında yok her an içeri dalbilirdim.

Lan bu değilse çok kötü rezil olacaktım.

Ama içimden bir şey emin olduğunu söylüyordu.

5 dakikanın sonunda dışarı çıktı. Tahmin ettiğim gibi okulun formasını giymişti. Kolundan tutup duvara yapıştırdım. Gözlerimi kısıp ona yaklaştığımda sesli bir şekilde yutkundu.

Gülme gülme hayır gülm-

Bin anda çocuğun yüzüne doğru güldüğümde ne olduğunu şaşırdı ve mümkünmüş gibi daha da geriledi."Korkma yemem seni" dedim ve biraz geri çekildim ama kolunu bırakmamıştım.

Nimeti kaçırmayalım şimdi

Derin bir nefes aldı ve bir şeyden haberi yokmuş gibi davranmaya çalıştı."Ne yapıyorsun,hasta mısın nesin çekil önümden" dedi ve hafif ittirdi.

Gerilediğim yerden kendimi çektim ve gidecekken tekrar tuttum kolundan."Hani seviyordun yalancı!Kafama top atmalar neden?" yüzünden bir pişmanlık geçti,bana üzüntüyle baktığında çok da umrumda değildi. Sandığımdan fazla üzülmüştüm,böyle tanışmayı açıkçası beklemiyordum. Boş boş bakmaya başlayınca bir şey demeyeceğini anlayıp ofladım. Onu geçip gidecekken bir anda elimden tutup geri çekti ve beni koridora soktu. Beden hocasının odasına girdi ve düşüp yaralananlar için koyulan buzlardan birini çıkardı. Şiştiğini fark etmediğim başımı yavaşça kendine çekti ve buzu koydu canımın acısıyla yüzümü buruşturdum ve sesli bir nefes verdim.

Korktuğundan mı bilmiyorum ama tam bastırmıyordu,elinden alıp kendim bastırdım. Bir anda şok olacağım bir şey yaptı şiş yeri öptü.

AMANIN ANI YAVAŞ

Ben daha birinciyi atlatmadan ikinci şok da peşinden geldi. Aklıma yemekteyizdeki replik gelince rezil olmamak için sadece gülümsedim buna daha sonra gülecektim.

Benim bile zor duyduğum bir sesle "Özür dilerim" dedi."Madem özür dileyecektin neden yaptın?"dedim canım acımıştı altta kalmayacaktım."Ben yapmadım ki takımdan biri topu kaçırdı" içim rahatladı.Eğer kıskançlıktan bunu yapmış olsaydı tedirgin olurdum."Madem sen yapmadın neden özür diliyorsun?" başıma bir bakış attı ve "Canın acıdığı için" bir şey diyemedim. Şu an sadece bakabiliyordum. Beklemediğim bir anda sarıldı buzu tam düşürecekken tutup masaya bıraktı.O bana sarılmış çenesini başıma dayadığında ellerimi nereye koyacağımı bilemedim.O da bunu anlamış gibi ellerimi alıp kendi beline yerleştirdi."Neden bu kadar üzgünsün?"
sorduğum soruya derin bir nefes verdi "Ben bugün iyi değilim Dicle daha sonra hatırlat bunun için ayılıp bayılacağım" üzülmüştüm daha sıkı sarıldım. Tam ne olduğunu soracakken dışarıdan bir ses geldi "Barın antrenman başlayacak hadi gelmiyor musun?"

Barın

"Geliyorum" diye seslendi ve yavaşça benden ayrıldı masaya bıraktığı buzu alıp elime verdi.Arkasını dönüp gidecekken soru sorar gibi seslendim "Barın?" bana döndü gülümsedi "Barın" dedi ve çıktı.

Daldığım evrenden çıkıp buzu yerine bıraktım. Sonra da basket sahasının oraya geldim.Nasıl oynadığını çok merak ettmiştim. Isınmaları olması gerektiğinden kısa sürmüştü. Muhtemelen okul çıkışına kalmak istemiyorlardı. Çok dalmış olacağım ki yanıma oturan kişiyi bile fark etmemiştim.

"Kimi izliyorsun kız?" Kerem'in sesiyle sıçradım ve damağımı tutup kaldırdım. "Neden öyle yaklaşıyorsun lan?!" Baktığım yere bakıp gülümsedi "Hangisi doğru söyle" pot kırmışım gibi gözlerimi kaçırdım ve "Hiçbiri,öylesine izliyordum." dedim. Bu sefer sırıttı. Omzuna vurup "Ne gülüyorsun öylesine dedim." Olacakmış gibi daha çok güldü "Hadi canım" kendimi tutamayıp ben de güldüm. "Ne yapacaksın" dedim "Ha gerçekten var yani"

Sussana Kerem

"Hoşlantı değil sadece merak, gizli bir numaradan yazıyordu, bugün kim olduğunu buldum. Nasıl biri olduğunu, gerçekten sevip sevmediğini merak ediyorum sadece." bu sefer alayla gülmedi "Sizi gördüm zaten" uzanıp koluna vurdum "Niye zorluyorsun lan o zaman?" başını çevirip Barın'a baktı "Bayadır tanıyorum klüpten, konuşayım mı ister misin?" Bir anda gözlerim büyüdü bahsettiği arkadaşı Kerem miydi? Anladığımi anlamış gibi sırıttı "Evet" dedi. "Oha niye söylemiyorsun o zaman it?" sırıtmaya devam ederken "Söylememi istemedi benim de işime geldi. Senin bir ton sorunla uğraşamazdım." Daha çok üzerine abanacakken geri çıktı ve "Ben gidiyorum maç yapacağız şimdi, Barın'a bakınca öğrendin mi diye merak edip gelmiştim." Ona doğru sahte bir şekilde gülümseyerek "Kötü şanslar umarım kaybedersin" dedim. "Burda kalıp seni döverdim ama Barın bakıyor dua et." dedi ve yürümeye başladı ben arkasından şaşkınlıkla bakarken o bana el hareketi çekip yoluna devam etti. Arkasından yerde bulduğum küçük taşı attım ama ıskaladım.

Başımı çevirip sahaya baktığımda Barın'la göz göze geldim. Gülümsüyordu. Güzel bir gülümsemesi vardı. Ben de ona hafif bir tebessüm ettim ve yerimden kalkıp Elif'e doğru yürüdüm.

Kaptırma kendini

AYYYYY NOLUYOOO

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 04 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Portakalı Soydum Başucuma Koydum🍊(Yarı Texting) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin