KIRMIZI

1.Bölüm

1.BÖLÜM

"Hadi ama," dedim Burcu'ya doğru bakarak. "Biraz eğlenmek bizim de hakkımız değil mi?"

Burcu, karşılık olarak gözlerini devirerek bana bakarken aklından geçenleri bilecek kadar iyi tanıyordum onu. Bakışları tamamiyle gölgelendiğinde dayanamayarak uzandım ve bileklerinden tutarak, sesimi duyurmak için kulağına eğildim ve konuştum.

"Bir gece olsun kendim için bir şeyler yapmak istiyorum, Burcu."

Gözlerimi kısarak masum olduğunu düşündüğüm bakışlarımı gözlerime yerleştirdim ve ardından elimden geldiğince sesimi incelttim.

"Lütfen."

Her zaman olduğu gibi bu surat ifademe ve ses tonuma dayanamayacağını biliyordum. Bu yüzden bu taktiği kullanmaktan da hiç çekinmiyordum.

"Tamam..."

Bana uyarak ellerini yavaşça havaya kaldırdı ve müziğin ritmine uyarak ileri geri sallanmaya başladı. Beni kırmamış olmasının sevinciyle uzanarak yanağını küçük bir öpücük bıraktım en yakın arkadaşımın.

"Şımarma."

Suçsuz olduğumu göstermek istercesine ellerimi havaya kaldırarak güldüm. Yavaş adımlarla geriye doğru yürürken tebessümüm hala dudaklarımdaki yerini koruyordu. Pek göstermese de mutlu oluşumun Burcu'yu da etkilediğini biliyordum. Çünkü, devamlı olarak beni ne kadar az gülerken gördüğünden yakınırdı. Burcu'ya son kez göz kırparak arkamda dans eden kişilere doğru döndüm.

Son derece yakışıklı bir adam bana göz kırptığında istemsizce gözlerimi bayarak baktım ona.

Tamam,yakışıklıydı. Bu inkar edilemezdi. Ama kız kıza çıktıkları gecede bir erkekle yakınlaşmak istemezdi. Kaldı ki, zaten haftanın her günü kendisine yakın davranmaya çalışan erkeklerle uğraşıyordu. Yavaş adımlarla yanına doğru gelen adama baktı Niyeti çok belliydi ve bunu belli etmekten kaçınmıyordu.

Ellerini yavaşça Meyra'nın kızıl saçlarına uzatarak parmağını bir tutamına doladı.

"Eğleniyor musun?"

Çok basit numaralardı bunlar.

"Sen gelmeden önce, evet."

Ela gözlerimi karşımdaki adamın yüzüne dikerek an be an bozulan ifadesini zevkle izledim. Bu kesinlikle adamın beklemediği bir tepkiydi.

Küçük çaplı bir şaşkınlığın ardından hızla yüz ifadesini düzeltti. İçinden geçirdiklerini tahmin edebiliyordum. "Altı üstü bardaki bir kadın."

"Sert kız, ha?"

Yaklaşarak baş parmağıyla yanağımı okşadığında bu cesaretinin nereden geldiğine bir anlam veremedim.

"Severim."

Meyra tiksintiyle yüzünü buruşturarak yanağındaki ele uzandı. Sımsıkı kavrayarak ittirdi.

"Fakat ben senin gibi erkeklerden hoşlanmıyorum."

İşte şimdi gerçekten büyük bir bozguna uğramıştı karşısındaki adam. Fakat yine de durumu toparlamaya çalışıyordu son bir uğraşla.

"Sen nasıl erkeklerden hoşlanıyorsun peki?" diye sordu bana göz kırpıp yakasını düzelterek. "İstediğin gibi olabilirim."

Boş boş baktım ona. Hala neden burada durup onunla konuştuğumu bilmiyordum.