KIRMIZI

11.Bölüm / Part 2

Selamlar!

Fazlasıyla gecikmiş bir bölüm ve dediğim gibi yeni anlatım şeklimizle. Unutmayalım, bu önceki bölümün devam partı. Kısalığının farkındayım... Ama dediğim gibi bu ikinci part. Ve artık bölüm şu zaman gelir demeyeyim, o zaman getiremiyorum çünkü. Bu yüzden önümüze bakalım! Ama söz, kısa da olsa bekletmeden atarım artık bölümleri.

Seviyorum sizleri.

11.BÖLÜM / PART 2

''Bana seni sordular. Senin evinin adresini istediler."

''Ne?'' diye soludum korkuyla.

''Söylemedim."

Beni son bir çabayla rahatlatmaya çalıştığını anladığımda korkularımın yersiz olmadığını biliyordum.

Yutkunduktan hemen sonra, "Tamam, teşekkür ederim," demekle yetindim ve bir cevap beklemeden telefonu kapattım. Karşımda durmuş, benden bir cevap beklercesine yüzümü tarayan Burcu'ya bakarak, ''Anlayamıyorum," diye mırıldandım. Göz bebekleri korkuyla doluydu.

"Ne oluyor, Meyra?"

"Burcu..." Kendimi toparlayabilmek adına derin bir nefes aldıktan sonra devam ettim. "Birisi ev adresimi istemiş. Bu ne demek?" Sanki o biliyormuş gibi ona soruyordum. Medet umuyordum.

Burcu, dişlerini alt dudağına kıstırarak gözlerini kapattı. Bunun ne demek olabileceğini tahmin edebildiğini biliyordum, bunun ne anlama gelebileceğini biliyordu.

"Meyra..."

"Doğruyu söyle Burcu. Çünkü ben düşünmek bile istemiyorum."

Anlayışla kafasını salladıktan sonra tekrar konuştu.

"Bir süre benimle kalmak ister misin?"

"Hayır, hayır..."

"Benimle kalmalısın."

"Hayır, evimde kalacağım. Neden kaçıyorum?"

Neden kaçtığım ve hatta neden korktuğum bariz bir şekilde ortadaydı. Yine de ikimiz de bunu sesli bir şekilde dile getirmek yerine konuyu değiştirmeyi tercih ediyorduk.

"Önce işten çıkarılmam, daha sonra bu..."

"Evet, bağlantılı olduğunu ben de düşündüm. Fakat neden? İşte bu soruya bir anlam yükleyemiyorum."

"Her şey olabilir."

"Öyle," dedim yavaşça.

Tekrar aynı konuları başa sararak, "Tek bildiğim o adamın da bu işin içinde olduğu."

"Hakan'ın mı?" diye sordu Burcu.

"Evet."

"Hiç ihtimal vermiyorum. Niye böyle bir şeyle uğraşsın. Ama diyelim ki onun yüzünden oluyor tüm bunlar, ne yaparsın?"

Söyledikleri sinir katsayımı yükseltirken hırsla konuştum.

"Bak çıkarım onun karşısına!"

"Eee?"

Elimi havaya kaldırarak salladım. "Derim bak, böyle böyle..."

"Ne dersin Meyra?"

"O sevgilinin pençelerini çek üstümden derim."

"Yok artık!" İçinde bulunduğumuz duruma bakmadan Burcu bir kahkaha savurduğunda benim de gülesim gelmişti.