NDA | minsung~

^¹⁵

HELLUUU
Naberrr
Of bugün hyunjine benzemeye çalıştım
Göz altıma ben yapmıştım...
Saçımı da back door zamanlarındaki Hyunjin gibi yaptım.
İg'e atarım bi ara

Hadi fice gecelimmm

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Peki siz neden şuan yeğenimin elini tutuyorsunuz?"

"Ne? Ne yeğeni?"

"Peki benim halam ya da teyzemseniz bunca zaman nerdeydiniz?"

"Ben amcanla evlendim han"

"NE?!"

"Ayrıca teyzenim. Amcan uzun zamandır sizi arıyordu. Ben ne kadar mani olmaya çalışsam da... sizi bulduğunda önüne geçmiştim lütfen yapma diye ama dinlemedi. Dediği tek şey han'ı öldürücemdi"

"Beni arayabilirdiniz"

"Çalıştım. Seni de kardeşini de anneni de aramaya çalıştım ama amcan her defasında telefonuma el koyuyordu"

Şuan önümde duran kişi teyzemdi. İnanılır gibi değildi. Bunca zaman sonra ortaya çıkması...
Yaşadığım şeyler gerçekten garip olmaya başladı
Gariplik üzerine daha da garip şeyler oluyordu.

Birlikte cenaze alanına doğru yürümeye başladık
Hepimiz şaşkındık ve önümüzde duran sözde teyzemi takip ediyorduk.

Karşımda duran şeyle göz yaşlarımı tutamadım. Çiçeklerin içinde annemin fotoğrafı vardı.
Jiwoo birden dizlerinin üstüne çöküp ağlamaya başlamıştı. Bende fotoğrafa bakıp elimi üzerinde gezdiriyordum.

"Özür dilerim anne..~"

Kendi kendime konuşurken Felix ve Lino yanıma gelmişti.
Çiçeklerin arasına bir çiçek koyup bana sarıldılar.
Changbin, chan ve I.N de sandalyelere oturmuşlardı.

Seungmin de Jiwooyu teselli etmeye çalışıyordu.

Teyzeme baktığımda sanki göz yaşı bitmiş gibiydi. Aglayamıyordu. Gözlerimi ağlamaktan şişmişti ve kıpkırmızı olmuştu. Yanına gittim ve ona sarıldım.

"Ağlama...teyze"

"Hersey benim suçum..keşke onun yerine ben ölseydim"

"Tch sakin ol. Öyle deme"
"Bana herseyi anlatabilirsin teyze"

Diyip kollarımı teyzemden ayırıp yerde oturup ağlayan jiwoonun yanına gittim.

"Bak Jiwoo şurdaki çocukta yakışıklı gibi"-seung

Yere çömelip jiwoonun yüzüne baktım.

"Biraz daha ağlarsan makyajın akıcak"

Dediğim şey onu biraz olsun güldürmüştü.

"He şöyle hadi kalk yerden"

Elinden tutup ayağı kaldırdım. Cenazeyi götürüyorlardı.

"Gitme be anne.."

Jiwoo hala ağlıyordu.
Cenazeyi alıp götürdüler.
2-3 gün sonra da küllerini verecekler..
Jiwoonun yanından ayrılıp linonun yanına gittim.

"Evime gitmek istiyorum"

"Tabiki gideriz"

Arabaya bindik. Benim ve jiwoonun suratı asıktı.
Bizi güldürmeye çalışsalar da tebessüm bile edemiyorduk..

(~)

Eve gelmiştik. Anahtarı alıp kapıyı açtım. Hepimiz içeri girdik. İlk odama girip hala kanlar içinde olan yatağımı gördüm. Birden bire anılar gözümün önünde bir film şeriti gibi geçti.
Doğup büyüdüğüm evdi burası...
İlk emeklemeye bile tam burda başlamıştım...