Chapter 78
Third person's pov
Nag simula na mag insayo ang dalawa grupo para sa kung sakaling may nangyari o di nila inaasahan ay handa na silang lahat
Nasa isang training room ang mag-ama para sanayin gumamit ng baril at small knife
"Sigurado ba kayo dito mga anak?" nag aalalang tanong ni Tristan sa mga anak nya
"Yes dad" sagot ng kambal
Napabuntong hininga nalang si Tristan at binigyan ng tig isang headphone ang mga toh, isang glass at mga baril
"Nakikita nyo ba yong nasa dulong yon, yong parang tao? May mga maliliit na parang bilog ang nga yon, kung sino ang mas malaking puntos ang makuha o mas mabuting nasa gitna kayo titira ng bala" pag papaliwanag ni Tristan sa mga toh
"Like this dad?" bumaril si Cristian, sinenyasan ni Tristan si Jerome na tignan yon
"BRO SAPOL SA ULO!!!" sigaw ng pinsan nya, napanganga naman si Tristan
"It's my turn" bumaril rin si Kristan ng dalawang beses
"BRO SAPOL SA ULO AT SA MISMONG DIBDIB" sigaw muli ni Jerome sa kanya
Napanganga nalang sya sa gulat dahil di nya aakalain na ganon pala kabilis matutunan ng mga anak nila ang bumaril
"Saan nyo natutunan nyan?" tanong ni Tristan sa kambal
"Whatching training" sagot nilang parehas
"Daddy bat ang gaan ng baril na toh?" tanong Kristan sa kanya
"Di pa nga masyadong magaan eh" sabat naman ni Cristian
"Mas mabuti nang magaan ng unti kaysa sa mabigat na baril" sagot ng daddy nila
"Dad anong sunod na train?" tanong ni Cristian
"Bumaril lang kayo ng bumaril, di lang yan dyan matatapos ang training nyo sa pag babaril. Marami pang step na susubukan nyo" sagot ng daddy nila
"Kapag pumasok kayo sa isang grupo gangster man o mafia buhay nyo na ang nakataya dito" dagdag ni Tristan
"Gusto ko sanang manahin yong kay ninang Zhea" anang sabi ni Kristan
"Ako naman po, gusto kong manahin ang sa inyo" anang sabi rin ni Cristian
"Pag laki nyo mga anak, basta sa ngayon mag iingat kayo sa pag hawak ng mga matutulik na bagay, mga gamit na pwede nyong ikapahamak. Hwag na hwag nyong dadalhin sa school ang mga patalim o baril para walang masaktan. Hwag papatay ng inosenteng mga tao na wala namang alam o kasalanan. Protektahan nyo ang mga mahal nyo sa buhay at ang mga taong makikilala nyo balang araw. Di habang buhay na makakasama nyo kami ng dada nyo mga anak kaya kung maari lang sana kahit bata pa kayo maging mabuti at mabait kayong bata" mahabang lintanya ni Tristan
"I will dad, i promise" sagot ng kambal sabay taas ng kamay
"That's my boys" ginuloni Tristan ang buhok ng dalawa na syang ikinasimangot nilang dalawa. Tumawa nalang ang tito at daddy nila
Bumalik sa training ang kambal, mag hapon na nasa hideout ang mga ito para sa pag iinsayo nila
Daniela's pov
Mga dalawang linggo na silang nag iinsayo, at walang alam si Kurt sa ginagawa ng mag ama nya
Sa ngayon nandito ang lahat pero pansin kong nakakahalata si Kurt sa tatlo
"Saan ba kayo pumupupunta Cristian at Kristan?" tanong ni Kurt sa dalawa
"Dada kasama po namin si daddy, don't worry ok lang po kami" sagot ni Kristan
"At ikaw naman Tristan alam mong delekado na nga sinasama mo pa ang dalawa" bulyaw ni Kurt kay Tristan
"Sorry na baby" pag hihingi ng sorry ni Tristan sa kanya
"Tignan mo tong dalawang toh, hayy nako Kurt hayaan mo na atlis di pinapabayaan ni Tristan ang mga bata" sabat ko sa pinag uusapan nila
"Hayy ewan" napakibit balikat
"GUYS SI ZHEA GISING NA!!!" sigaw ni Shane sa taas
Dali-dali na kaming umakyat sa taas at pumasok sa kwarto
Nakita namin sila Samuel at Zhea na nag uusap, tumingin sila sa amin
"ZHEA!!" sigaw ni Kurt at dali-daling lumapit kay Zhea at niyakap
"Na miss kita" umiiyak na sambit nya
"Ok na ako Kurt, pero yong sugat ko ang sakit" nataranta naman syang kumawala kay Zhea kaya natawa kami
"Sorry'" hinging paumanhi ni Kurt sa kanya, umiling lang si Zhea at ngumiti ng tipid
"NINANG!!" sabay na sigaw ng triplets at dali-daling pumunta kay Zhea
Continue
BINABASA MO ANG
Pregnant By My Possessive Crush(MPC Season 2)*Complete*
FanfictionD I S C L A I M E R ⚠️ : THIS IS WORK OF FICTION. Names, characters, places, business, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in fictitious manners. Any resemblance to actual person, living or dead, or actua...