Third person's pov
Dalawang linggo simula nong nakidnap sila Kurt, tatlong araw na walang malay si Kurt at sila Tristan ay malubha ang sakit dahil sa natamong sugat, galos at bugbog kasama na ang balang bumaon sa kanilang katawan
Sa dalawang linggo na yon ay hanggang ngayon di pa rin gising ang dalawa. Nasa mag kabilaang silid sila Tristan at Samuel kaya dalawang tao rin ang nag babantay sa mag kabilaang silid
Dalawang linggo simula nong nangyari ang krimin na pag patay kila Lorien ang isang brutal na pag patay sa dalawang tao
Hanggang ngayon ay di pa rin maitatak o nag sisink-in sa utak ni Kurt nong pag patay nya kila Alvin at Lorien
Kurt's pov
Dalawang linggo na rin simula nong nangyari iyon, kapag naaalala ko yong ginawa ko kila Lorien parang nangangatog ang buong katawan ko dahil sa takot
"Uyy Kurt tulala ka na naman" nabalik ako sa ulirat ng tapikin ako ni Jerico
"Ayos ka lang?" nag aalalang tanong ni Riah sa akin
"Ayos lang ako guys, hwag na kayo mag alala" sagot ko at ngumiti ako sa kanila para ipakita na ok lang ako
"Dada kaylan po magigising si daddy?" tanong ng anak kong si Kristine
"Oo nga po dada, kaylan magigising si dad?" tanong ng dalawa sa akin
"Di ko alam pero i pag pray nalang natin si daddy nyo na magising na sana" sagot ko sa tatlo
"Hwag kayong pag hinaan ng loob maayos rin yan at gagaling ang daddy nyo at tito nyo" sabat ni Jerome habang naka akbay kay Daniela na nakangiti sa amin
"GUYS GISING NA SI SAMUEL" napatingin kami sa pinto ng makita si Alex don
"Talaga" masayang tanong ko sa kanya, tumango naman sya kaya dali-dali na namin syang pinuntahan sa kabilang kwarto
Pero bago kami makapasok ay nagulat kami sa nangyaring eksena. Kayakap ni kuya si Rose Marie na pamangkin ko habang si Zhea ay umiiyak lang sa isang tabi
"Simula nong nagising si Samuel yan agad ang binungad ni Samuel ang yakap ng anak nya" biglang sambit ni Kio
"Di ko aakalain na may pamangkin ka na Kurt" natatawang dagdag nya pa
"Hayaan na muna kaya natin sila?" napatingin kami kila Danica ng sabihin nya yon
"Oo nga Kurt, hayaan na muna natin sila" dagdag pa ni Shane tumango kami bago umalis sa may pinto
Pag pasok namin ay nakita kong gising na si Tristan habang katabi ang mga bata
"Tristan" tawag ko sa pangalan nya
"Huh? Sino ka?" parang binuhusan ako ng malamig na tubig sa sinabi nya
"D-di mo b-ba ako k-kilala?" utal-utal na tanong ko kaso isang inosenteng tingin lang ang pinakita nya sa akin
Muntik na akong mapaupo sa may lapag buti nasalo ako ni Luhan at don na rin nag simulang tumulo ang mga luha ko
"What's wrong with you bro?" tanong ni Clarence na nakakunot ang noo
"Sorry pero di ko talaga sya kilala eh, sino ba sya?" tanong nya sa amin
Sinenyasan ko na lumabas muna sila kaya sinunod nila iyon at kinuha ang mga bata kaya ngayon ay kaming dalawa lang ang natira sa loob
"Di mo ba ako talaga kilala?" napa sinok nalang ako dahil sa nahihirapang pag sasalita ko, iling lang ang natanggap ko sa kanya
Sa inis ko ay lumapit ako sa kanya at pinag susuntok ang dibdib nya na syang ikinadaing naman nya
"ANO BA TRISTAN UMAYOS KA NGA HWAG KA NAMAN GANYAN OH!!!" sige lang ang pag suntok ko sa may dibdib nya habang humahagulgol ng ikaw
"A-akala ko ba mahal mo ako? A-akala ko ba di m-mo ako iiwan? *Sob* P-pero bakit ka ganyan? B-bakit mo ako kinalimutan" himina na ang boses ko at napahagulgol nalang ng iyak
Pero isang mahigpit na yakap ang naramdaman ko na alam kong bisig nya yon
"Sorry baby, nasaktan yata kita" napaiyak muli ako dahil sa sinabi nya
"BWISIT KA TALAGANG LALAKI KA!!!" sinuntok ko muli sya sa dibdib habang sya ay tumatawa
"Hahaha sorry n--- Ouchh!!! Hey stop!!! Aray!!! Kurt" sige sabunot at kurot lang ako sa kanya dahil sa inis
"Sorry na nga po---ARAY!!!" napadaing sya ng hinawakn ko ang sugat nya
"H-hala sorry" nataranta ako ng makita ang itsura nya na di mapinta sa sobrang sakit
"Sorry" hinipo-hipo ko ang balakang nya kung saan tumama ang bala katulad ng kay kuya
"Ikaw kasi eh" dagdag ko pa
"You have a punishment baby" napalunok ako ng mag seryoso ang boses nya
"H-huh?" tanging nasagot ko
"Tinamaan mo yong sugat ko" seryosong sagot nito
"E-eh i-ikaw k-kasi---hmmp!!" naputol ang sasabihin ko ng halikan nya nalang muli ako
Natulala ako sa una pero kalaunan ay tinugunan ko na rin. Mas lumalim at mapusok ang bawat halik nya, hinapit nya na ako sa bewang kaya napahawak ako sa balikat nya
Nag simula na ring mag landas ang mga mapangahas na kamay nya pero bago pa mapunta sa may dibdib ko ng may bumato ng bag sa kanya na sapol naman sa muhka nya
"G*go ka bro!!! May sugat ka ba o wala? Dito pa talaga gagawa na kababalaghan" asik ni Luhan
"F*CK YOU LUHAN PANIRA KA TALAGA!!!" narinig namin ang tawanan ng mga kaibigan namin
Namula naman ako at napayuko dahil sa hiya, tinignan ko ng masama si Tristan kaso isang ngisi lang ang sinagot nya sa akin
Binatukan ko ito at dali-daling umalis sa kwarto nya, mas lalong humalakhak ang mga kaibigan namin
'BWISIT KA TALAGA TRISTAN!!!!'
Continue
BINABASA MO ANG
Pregnant By My Possessive Crush(MPC Season 2)*Complete*
FanfictionD I S C L A I M E R ⚠️ : THIS IS WORK OF FICTION. Names, characters, places, business, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in fictitious manners. Any resemblance to actual person, living or dead, or actua...
