Evet merhaba
İyi okumalar..📖
Kızlar Leya kendini cidden çok yükseklerde gören bir karakter.(leyayı kötülediğim yok sadece karakteri böyle bu ficte)
Ağır narsist yani.
Bu yüzden niye bu kadar abartıyor demeyin😔
-
Eline verilen çantayla önünde durmak nedir bilmeyen kızı takip ediyordu yavaş adımlarla. Leyaysa şımarık bir kız çocuğu gibi o mağazadan bu mağazaya koşuşturuyordu. Eline aldığı çantayı incelerken Çağan ona yetişmiş ve konuşmuştu nefes nefese.
"Hani sadece ders çalışacaktık?"
Elindeki çantayı beğenmemiş olacak ki, geri yerine koymuş ve ilerleyerek onu görmezden gelmeye devam etmişti. Çağan olan bu duruma karşı göz devirmiş ve bu işkencenin hemen bitmesi için dualar etmişti.
"Oyuncağımsın dedim ya"
Cümleleri bir kaç saat sonramı algılıyordu bu?
Elleri marka poşetlerle dolup taşarken Leya sonunda alışverişini bitirebilmiş ve Chanel'den çıkmışlardı. Çok geçmeden önlerinde siyah bir lumuzin durduğunda Leya içeri girmişti. Çağanın'sa taşımaktan yorulduğu poşetleri şoför almış ve içeri yerleştirmişti. Çocukta oturduğunda yola çıkmışlardı.
"Nereye gidiyoruz Leya?"
Önünde kısa eteğine rağmen bacak bacak üstüne atmış o umursamaz tavırıyla telefonuyla oynamaya devam etmişti. Hep görmezden gelinmeye alışık çocuk ise yol boyunca çantasından çıkardığı kitaba odaklanmıştı. Araba yirmi beş dakikalık yolculuktan sonra durduğunda şoför onlar için kapıyı açmıştı.
"Küçük hanım, buyurun."
Ellerini büyük malikeneye taraf uzatmış nazikçe arabadan inmesine yol açmıştı. Leya sonunda telefonunu kapatabilmiş ve evinin içine girmişti. Çağan'sa arabadan indiğinde devasa malikaneye göz gezdirmişti.
-
"Bu kadar zenginsen kendine bir hocada tutabilirdin." Diye ağzında gevelediğinde Leya duymuştu.
"Seni buraya bana hocalık yap diye çağırmadım Çağan. Sen benim yerime derslerimi yazacaksın o kadar."
Çağan çatık kaşlarıyla oturduğu sandalyede dahada dikleşmişti.
"Daha dün çocuklara kendi işinizi kendiniz yapamayacak kadar beceriksizmisiniz demiştin. Şuan ne farkın oldu?"
Kızın tek kaşı bu cevaba yukarı kalktığında bakışlarını telefonundan çekmiş ve ona doğrultmuştu. Yataktan kalkıp ona tarafa yaklaşmıştı yavaş adımlarla. Ellerini dizlerine koyarak bacaklarını kırmış yüz yüze gelmelerini sağlamıştı Leya. Sonra sağ elleri çocuğun keskin çene hattını bulmuş orada dolaşmıştı. Göz temasını hiç bozmadan tutuşu sertleştiğinde konuşmuştu.
"Bir oyuncağa göre sesin fazla çıkmıyor mu?"
Çocuk oldukları yakınlıktan rahatsızken tek eliyle elini çekmeye çalıştığında kız izin vermemişti. Çağan sinirle soluduğunda bakışlarını yüzüne çıkarmıştı. Leyaysa sanki bir şey anlamak istercesine çocuğun elalarına bakıyordu. Başını yana yatırmış ve yine kaşlarını çatmıştı. Şüpheci bir tavırla çocuğun yüz ifadesini tekrar izlemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
A Little Death || leyça
FanfictionSeninle kalması için uzun maviler kesildi, gerçeğe boyandı.