İki Yüzlü Maskem

zamansız karşılaşma

Ön izleme bitmiştir.

Kızın anlatımıyla ;

Flashback

Babamın ölümü ile yaş günümün aynı gün olması çok acı vericiydi benim için. Babam benim her şeyimdi, tek zaafım.. Babama nasıl o kadar sevgi hissediyorsam, tam tersi o kadar da annemden nefret ederdim.

Babam özel bir şirkette CEO olarak çalışıyordu. Şirketin yarı hisseleri ona aitti, o da hisseleri benim üzerime yapmıştı. Babam ölmeden önce yani yaş günümden bir kaç gün önce ; babam hep dalgın görünüyordu. Babama sorduğumda bana "Sorun yok, kızım. Bu aralar yoğun çalışıyorum." derdi. Babam ne için bu kadar yoğun çalışıyor olduğunu merak etmedim değildi. Çalışma odasına girip bir kaç evrak ve dosyalara bakacaktım ne olduğuna, babam hiçbir zaman çalışma odasını kitlemezdi.

Ne olduysa son günlerde odaya gizlice girip gizlice çıkardı, ayrıca odayı da kitlerdi. Bu da benim dikkatimi çok çekmişti.. Gizli telefon görüşmeleri, gizli gizli buluşmalar, evin dört bir yanına güvenlik ve korumalar koymalar falan çok garipti. Evimizin bahçesi baya genişti, bahçenin etrafında duvar ve duvarların önünde sıkı ve dip dibe dikilmiş çam ağaçları doluydu. Duvarların üzerine demirler ve onlara da dikenli teller dizayn ettiler. Teller de elektrik akımı da mevcuttu. Babam bir kaç hafta önce de camları komple, kurşun geçirmez camla kaplattırmıştı.

Ne oluyordu da bu kadar sıkı önlem alınıyordu? Neyden saklanıyorduk? Babama her sorduğum da "Bir şey olduğundan değil ya kızım.. Önlem alıyoruz, ne olur ne olmaz." diyordu. Cezaevinde gibi, ne dışarı tek çıkabilirdik, nede eve biri gelebilirdi.

Yaş günüm olduğu için aşırı dikkatli şekilde arkadaşlarım gelmişti. Bahçe de kutlayacaktık, her şey hazırdı. Gece başlamıştı her şey güzel gidiyordu. Dikkatimi çeken birisi olmuştu. Arka masalardan birinde elinde bir kadeh şarap olan, siyah saçları ve pürüzsüz teniyle gece de parlayan gözleriyle bana bakıyordu. Kim olduğunu anlayamadım. Tanıyor muydum yoksa hatırlamıyor muydum?

Gecenin ilerleyen saatlerinde etraf sessizleşti. Işıklar bir anda kesildi, babam hemen korumalarından birine haber verdi fakat geç kalınmıştı. Işıklar geri geldiği anda, o dikkatimi çeken kişi babama silah doğrulttu. Korumalar o adama sıkacak iken adam hızlı davrandı, tamda kritik yerden işaretlemişti, babamı. Korumalar adama sıkacağı anda adamın korumaları bahçeye girdiğinde herkes panikle sağ sola kaçıyordu, ben ise anın şokunda donakalmıştım.

Adamın korumaları, babamın tuttuğu korumaları saniyeler içinde kanlar içerisinde bırakmıştı. Adamlar vurduğu gibi işlerini bitirmişlerdi. Yazlıktan hemen çıktılar, geriye sadece ben ve yerdeki kanların içerisinde yüzen insanlar kalmıştı.

Babamın yanına koştum, baktığımda nabzı durmuştu. O an sadece o adama olan öfkemle bağırdım ve ağlayarak babamı kollarımın arasına alarak sarıldım.

Bir saat içinde, cinayet ile ilgilenen ekiplerle, delil aramaya gelen polisler etraftaydı. Karanlığın kol gezdiği gece de etrafı sirenler ve polislerin fenerleri aydınlatıyordu. Polisler gelen misafirlerin sorgusunu alırken ben babamın başında ağlıyordum. Babam benim tek yaşama tutunma sebebimdi. Şimdi, kimin için yaşayacaktım? İntikamını almak için mi yoksa katil olmak için mi?

Söylesene baba, ben ne yapacaktım?

Flashback end

Taksi durmuştu, ben ise o yoğun kimyasal yüzünden zehirlenecek duruma gelmiş halde baygındım. Adam beni ormanın içerisinde olan özel mülkiye bir malikaneye getirip bırakmıştı. Özel mülkiye'nin korumaları tarafından, bir depoya taşınmıştım.

Saat 02:10

Yavaş yavaş gözlerimi açıyorum, etrafımda 5-6 tane adam vardı. Onları gördüğüm gibi gözlerim açılmıştı. Baktığım da ellerim ters kelepçe ile kitlenmiş haldeydi. Ağzımda ise bağırıp çağırmamam için bant ve üzerine de kumaş bağlamışlardı. Sesimi çıkarmaya başladığımda mırıltılarımla bağırışlarım karıştığından net bir söz çıkmıyordu.

Adamlar bana döndü, daha sonra bir adam birisini aradı ve "Uyandı efendim." dedi. Aklıma ne geldi yada geliyordu bilemiyordum. Tek yaptığım olduğum yerde bağırıp, saçma sapan ayağımla yerlere vurmam olmuştu.

Deponun paslı kapısı açıldığında gıcırtılı bir ses meydana geldi, sesi duymamak imkansızdı. Sesin olduğu yöne baktığımda, 2 sene önce yaş günümde gördüğüm adamdı.. Babamın intikamını alacağım dediğim kişinin ayağına mı düşmüştüm? Bu fırsat mıydı yoksa cehalet mi?