Aşk Kaç Beden Giyer (BxB)

Git

Söze nasıl gireceğini bilemeyen Sarp yara bandını bir kerede çekmeye karar verdi. Doğrudan Kayra'ya bakamıyordu bile şu an.

Aslında bu yapacağı hamle için erkendi; ama kararının doğrulunu ispat eden son işareti bu gece almıştı evrenden.

Yan masada bebeklerini mama sandalyesine oturtmuş genç bir çift vardı. Sarışın, mavi gözlü kız pembe elbisesi ve saçındaki pembe bantla çok tatlıydı gerçekten de. Çok benzediği babasına gülümseyerek mamasını yiyordu bebek.

Kayra'ya benzeyen bir çocuk... Annesinin sözlerini hatırladı " Kayra'nın en büyük hayali baba olmak. Onu bundan mahrum mu bırakacaksın? İkinize de yazık..."

Kayra bu manzaraya kayıtsız kalamamıştı tabi ki. Anne babasından izin alıp bebeği sevmeye başladı. Mesleği gereği birkaç tavsiye verdi ve aile tarafından sevgiyle karşılandı. Bebekle de öyle iyi anlaştı ki...

Sarp normalde içini açması gereken bu manzaraya bakarken kalbini elleriyle eziyorlarmış gibi hissetti. Kayra masaya geri geldikten sonra konuyu açmak için yerinde kıvranmaya başlamıştı.

"Ne oldu Sarp çok durgunsun bu akşam içki mi çarptı?" Mavi gözlerini sevgilisine dikmiş merakla bakıyordu sarışın.

Öksürüp boğazındaki gıcığı atmaya çalıştı titreyen sesiyle söze başladı:

"Ben bitirmek istiyorum Kayra. Hâlâ güven sorunlarım var.Bugün Okan'la karşılaştım ve konuştuk. Dedikleri yüzünden kabuslarım geri döndü adeta."

"Efendim?Doğru duydum değil mi? Sarhoş olan ben değilim gerçi. Bitirmek istiyorsun böyle aniden yani" duyduklarına inanamıyordu çocuk

"Anlayamıyorum Sarp şaka de lütfen." Yalvarırcasına konuştu sarışın.

"Şaka değil,Kayra" dedi sakin kalmaya çalışıyordu Sarp ama bir yandan da haykırmak istiyordu "neden biz ?"diye. "neden?"

"Okan yüzünden mi? hâlâ onu seviyorsun ha. sikeyim ya! Yalan mıydı her şey Sarp? Yalan mıydık biz" Hayal kırıklığı gözlerinden okunuyordu Kayra'nın.

" Sesini alçalt lütfen. toplum içindeyiz, biz toplum içinde kavga bile edemeyiz ilişkimizle ilgili. Ama yumruklaşsak normal bulurlar,bir kız için birbirimize zarar versek mesela bu da normal..." dedi amaçsızca konuşmasına engel olamıyordu Sarp.

"Konuya dönersek başkasını sevdiğim falan yok. Sadece seni seviyorum, çok seviyorum daha önce kimseyi sevmediğim kadar; ama korkuyorum bundan..."

"Ve bu sevgi bile yetmiyor ha, vay be" dedi Kayra sitemle

"Okul için Ankara'ya gideceğim ve sen burada kalacaksın. Etrafındakilerin ağzının içine baktığı, cezbedici sevgilimi arkamda bırakıp aynı korkuları yaşayamam anla beni Kayra"

"Bana güvenmiyor musun?" diye sordu mavi gözleri dolu dolu.

"Kimseye güvenmiyorum" dedi Sarp duygusuz olmaya çalışan bir tonla. Bir yandan masa örtüsünün eteklerini sıkıyordı ellerinin titremesini bastırmak için.

"Peki öyle olsun" dedi Kayra bezmişlikle.

Demek bitiyordu, buna inanamıyordu çocuk. Bugünü asla böyle planlamamıştı. Restoranında yemek yedikleri bu otelde oda ayırtmıştı gece için. Sarp' a sürpriz yapacaktı, Yağızdan Sarp'ın bu geceki yokluğunu idare etme sözü almıştı hatta; ama gerçek sürpriz Sarp'tan gelmişti işte.

"Bence yetersiz sevgine bahaneler buldun ve aklına bu geldi" dedi. Artık Sarpın yeşillerine bakmak acı veriyordu ona. Hayat bulduğu yosun yeşilleri onu boğuyordu şu an. Bir çok duyguyu aynı anda yansıtan gözlerinde şimdi öfke hakimdi.

Bahane kısmı doğruydu; ama gerçek sebebi farklıydı işte. Sarp bunu söyleyemezse Kayra' da bunu bilemezdi ki.

"Heh şöyle suçlamaya geç" dedi Sarp. içime batan cam parçalarını yok sayarak gülümsedi ona

"İster inan ister inanma Kayra, seni seviyorum; ama kendimi daha çok seviyorum tekrar aynı yıkımı yaşayamam"

"Benim seni aldatacağımı varsaydın benden ayrılmaya karar verdin.Çok saçma" Kayra hâlâ olanları anlamlandırmaya çalışıyordu.

" Bu söylediklerim yeterli değilse aileni düşün Kayra. Bize kucak açacak halleri yok"

"Bunları Okan soktu kafana değil mi?" dedi ağzından çıkan küfürlere engel olamayan sarışın.

"Kimse anlamasa annem beni anlar ve destek olur Sarp. Bu da bana yeter,annem senden sonraki tek varlığım, başkası umrumda bile değil. Senin için herkesi karşıma alırdım rahatlıkla. Ama sanırım değmezmiş"

" Bak nasıl çözdün olayı. Değmem ben. Annenin desteği de sana Burcuyu dansa kaldırtarak olurdu muhtemelen"

" Konuştum ve hatasını anladı artık konusunu bile açmıyor. Burcu'yu mu kıskanıyorsun hâlâ çıldırıcam amk. Alakam olmadığını asla anlatamadım ya ona yanıyorum"

"Evet seni istediği an, birkaç vesikalık fotoğraf ve sağlık raporuyla soyadını alabilecek kızın etrafında oluşunu dert ettim, olamaz mı? "

" Olamaz, ben seni seviyorum"

" Seviyordun Kayra, geçmişten bahsetmeye alış ve güzel bi anı olarak kalmama izin ver" söylediği her kelime iğnelerle kendi kalbine de işleniyordu adeta.

" Seviyorum, Okan şerefsiziyle kıyaslansam bile seviyorum. Ulan! ona bile güvenip burada bırakmış Ankara'ya gitmişsin"

" Dersimi aldım Kayra. Lütfen uzatmayalım" ağlamadan konuşmak o kadar zordu ki Sarp için. Ama bugünün kötüsü olmayı o üstlenmişti. Sevdiği adama huzurlu bir hayat sunacaktı.

" Kalkalım mı artık çok yoruldum" dedi gözleri yerdeydi, Kayra'ya bakabilecek gücü tükenmişti.

"Tamam bekle geliyorum birazdan, yüzümü yıkamam gerekiyor. Kaçma korkak gibi" dedi Kayra

Kaçmak isteyen bacaklarına güçlükle hakim oldu. Son kez dediğini yapacaktı sevdiği adamın.

Sarp'tan

" Ah Kayra her şeyi senin iyiliğin için yaptığımı bilsen... Gerçi bilsen beni bırakmazsın; aileni,ailemi hatta yeni kurulacak o aileyi dağıtırsın. Ben mutsuzluğa alışkınım sana da bunu yaşatamam. Kolay ve düzgün bir hayat yaşamayı hak ediyorsun sevgilim"

"Ablanın mutsuzluğuna bizim sebep olduğumuzu görmek istemezsin hem"

" hep hayalim olan çocuklarını büyütürsün, belki yeniden aşık olursun"

Ben düşüncelere dalmışken kızarmış gözleriyle Kayra geldi. Mavilerine baktım son kez.

" Taksi çağırdım haydi kalk" dedi

"Ben kendim giderdim" diyecek oldum

" Saçmalama sarhoşsun, düşmanımı bile bırakmam bu halde. Arkadan arabayla takip edeceğim"

Düşmanından bile kötüydüm şu anda.
" Senin arabanla giderdik." Onunla son anlarımın tadını çıkarmak istedim bencilceydi elbette.

" Seninle aynı ortamda olmak istemiyorum Sarp yeterli mi gerekçem"

Elimle ağzıma fermuar çekme hareketi yaptım ve peşine düştüm

" Hesabı ödeseydim..."

" Sikerim hesabını yürü" dedi üzgün olmasındansa öfkesini seve seve kabul ederdim.

Araba anahtarını valeden alıp bahşişini verdi ve beni taksiye bindirdi. Taksiciyle konuşup fazlası kalsın diye ödemesini yaptı. Terslenmek istemediğim için sessizce bekledim.

Taksi hareket edince sessizce göz yaşlarımı akıtmaya başladım.