Aşk Kaç Beden Giyer (BxB)

En Şahanesinden

Sinemanın son seansa gittikleri için film bitiminde avm kapanmıştı ve bomboş sayılabilecek otoparktaki araçlarına yönelirlerken el elelerdi.

Sarp mutlu ama tedirginken, Kayra tereddütsüz ve rahatlamış hissediyordu. Aşk mağduru olmayanlara özgü heyecanı rahatça yaşayabiliyordu sarışın, içi tanıdık korkular ve "Kayra düzgün biri" diye kendini telkin eden seslerle dolu Sarp'ın aksine.

Arabaya yerleştiklerinde sessizlerdi. Sessizliği bozma görevini Sarp üstlendi
"Şimdi ne olacak?"

Tam Sarplık bir soruydu; net ve talepkar.

Gözünü yoldan ayırmayan Kayra ciddiyetle cevapladı.

" Gittikçe şiddetlenen ve içimde tutamayacağım hale gelmiş şekilde senden hoşlanıyorum Sarp.Umarım hislerimiz karşılıklıdır"

"Elini tutuyordum arabaya binerken farkettiysen" korkular ve utangaçlık katılaştırıyordu çocuğu; ama bu tavırlarını sorun etmedi Kayra.

"Ben korkuyorum Kayra"

Sollama yaparken konuşmadı Kayra. Sorumluluk sahibi oluşu diğer önceliklerine baskın geliyordu. Öyle biriydi o. Gözünüz kapalı güvenebileceğiniz bay doğru. Sarp da bunun farkındaydı aslında; ama ah işte o travmalar...

"Eve mi gitmek istersin? Sen ne dersen uyarım; ama konuşmak istiyorum"

"Konuşuyoruz zaten." dedi tereddütle. başbaşa kalırlarsa kendini ilk günden Kayranın kollarına atmaktan korktu.Sarışının pembe dolgun dudaklarının tadını almak istiyordu Sarp, büyük bir arzuyla.

" Gözlerine bakamıyorum ama böyle dakikalarca" diye gülümsedi çocuğa Kayra.

" Sarp, gözlerine hep bayıldım biliyor musun? Yosun yeşili,en sevdiğim tonda. Düşmanken bile güzelliğini itiraf ederdim kendime"

Karanlığa teşekkürler ederek, kızardığını tahmin ettiği yanaklarını düşündü çocuk.

" Tekrar çok özür dilerim Kayra, bir bahane bile bulamam, yüzüm yok"

"Sırası değil güzelim,bak buradayız şimdi" diyerek eliyle yanağını okşadı Sarp'ın.

Mayıştı çocuk; bunca zaman iyi hissetmek,normal hissetmek için ihtiyacı olan şey, Kayra'nın dokunuşlarıymış şimdi anladı.

"Ne zamandır" diye sordu tedirgince

"Liseden beri. Bakma öyle Sarp, aşkımdan ölmedim herhalde yıllarca"

"Realizm bazen kırıcı oluyormuş"dedi Sarp gülerek. "Benim için acı çekmeni istemezdim tabi ki"

"Senin ne zamandır?" diye sordu Kayra merakla

"Ne ne zamandır?"

"Oğlum çık gıcıksın ama katlanacaz işte"

" tamam tamam Kayra'cım meteor gibi bir adam olduğunu kabul edersek ben de sağlıklı bir erkeğim, yani en azından hormonal açıdan, tabiki görür görmez beğendim..."

"Lisede olmasını beklemiyordum zaten şekilci piç" diye sitem etti Kayra

"Oğlum çocuktum ya inanmıyorsun ama geç olgunlaştım ben" dedi

"Pipin büyüdü mü bari Sarpcığım" dedi suratında çapkın bir gülümsemeyle

"Bak ya, ciddi olsana Kayra"

"Yavrum gereksiz yere gerildin ondan dedim.Yoksa boyutu farketmez bana"

"Suuuus" diye bağırdı Sarp.

"Neyse yarım kaldı. o gece sizdeyken geldiğinde sarhoştun, hafif bayık bakan mavi gözlerin, gülümsemen,terden ıslanıp geriye atılmış saçların... tehlike çanları çaldı benim için Kayra"

"Ben tehlike değilim güzelim, inan bana olur mu"

"Tamam"dedi gözlerini Kayra'nın güzel yüzünde gezdirerek

Araba Sarpların evinin önüne yanaştı.

"Nasıl olsa konuşacak çok zamanımız var. Şimdi dinlen olur mu "dedi Kayra ve vedalaşırken dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu çocuğun.

Sarp'ın bütün gece düşünmeden duramayacağı ve onu heyecandan sabahlatacak güzellikte bir öpücüktü.