Hayatımın 5 Sırrı (Uyanış)

4.Bölüm(Hayaller)

Herkese Merhabalar ve mutlu geceler diliyorum her birinize...

Bugünde sizlerle hayalleriniz için konuşalım, Her birimizin çok güzel hayalleri var bazen cok zordur bazende çok kolaydır bazende imkansız gibi gozukuyor çoğumuz için. Şunu unutma benim yazılarımı okuyan okuyucum. Hayallerin ne olursa olsun asla pes etme ve üzerinde daima dur, ister en dipte ol asla vazgeçme yapabilecegine daima inan içindeki sese güven, Şimdi olmuyorsa dahi bekle belki şimdi zamanı değildir ama bir gün olacagına ben bile inanıyorum sadece inan ve güven, benimde yaptığım gibi.O yüzden başta olmak üzere kendine söz ver buğün. Ben sizlerle aynanın karşına geçin kendinize bunu söyleyin demek istemiyorum, bir aynaya ihtiyacınız yok kendinize söz vererek ellerinizi kalbinize koyarak "Ben hayallerimi gerceklestirecem buna inaniyorum" demekle kendinize söz verebilirsiniz , bu cümlelerimi sonlandırırken bu yazıyı okuduğunuz için sizlere teşekkür ediyorum ve buğünde "Aryanın" Hayallerinin ne oldugunu nasıl pes etmemesi gerektigini görücez ve anlıyacayız. Bu bölüm bugün siz okuyucularıma gelsin...

3 Ay Sonra

Tam 3 ay olmuştu, ve bu 3 ay içerisinde yaşadığım tonlarca olan düşüncelerim karmakarışık tarif edilemez bir duygu bu anlatılmaz yaşanırdı odamda saatlerce tavana bakıp bunları düşünmek bile beni çok yoruyordu, ayağa kalkıp saçlarımı düzeltmek isterken karşımdaki aynanın önünde bir minik kağıt gözlerime carptı. Elime alıp okumaya başlamıştım "Seni uyandırmak istemedim dışarda işlerim var sana gelince anlatırım"  yazmıştı gizli.

Gerçekten uzun zamandır kendime bakmıyordum baya uzak kalmıştım bu pek iyi bir şey değildi, Madem gizli bugün burda değildi bende buğün bu güzel günümü kendime ayırmalıydım... Kahvaltıyı yaptıktan sonra odama geçip balkonda oturmaya karar verdim dakikalar sonrasında telefonum çalmaya başladı kaşlarımı çatıp telefonumu kulagimda götürdükten sonra "Alo" diyebilmiştim

"Alo Arya Hanım mı" karşımdakı bir erkek sesiydi. " Evet benimle görüşüyorsunuz".

"Ben sizi Türkiyeden Arıyorum bize daha önce attıgınız "Tatlı Tanıtım" videonuzu gördük ve çok begendik tatlı yarışmamız  katılmaya hak kazandınız tebrikler." Oturduğum sandalyeden ani bir kalkışımla heycandan cığlık atmak istiyordum ben tatlı yarışmasına hak mı kazanmıştım.
"Alo Arya Hanım ordamısınız"
"Evet burdayım teşekkürler" diyebilmiştim bu çok güzel bir haberdi.
"Size detayları bilgileri asistanım sizin iletişim bilgilerinize atacak şimdiden başarılar diliyoruz" ve telefon kapanmıştı.

Ben ne mi yaptım odadaki bir kağit bir kalem alıp yıllar önce yaptığım listeyi. Seneler önce inanç listesi yapmıştım kendime hayallerimi yaptığım bir listeydi bu. Ben Tatlı yapmayı çok seviyordum ve bu konuda hayallerimi büyüktü ve Türkiyede her sene düzenenlenen tatlı yarışmasına kendimi senelerdir hazırlıyordum. Yaptıgım tatlılar bazen olmadı bazen olmuştu denemeler hep yaptım ve üzerinde durdum kendime inandım ve söz verdim ve simdide bu güzel haberi duyuyorum.

Kağıdıma yukardan asağıya bir cizgi cizip hayallerimdeki maddeleri yazmaya baslamıştım

Aryanın Hayalleri

1. Tatlı Yarışmasına katılmak
2. Moda Tasarım cizimleri
3. Şarkılarımı platformda paylaşmak
4. Kara Kalem cizimlerimi insanlara göstermek

hızlıca yazmıştım türkiyede kalmıştı bu liste bende kendime bir kere daha yazdım.Diger sağ koşesine ise

Aryanın Hedef Tablosu
1. Tatlı yarışmasına hak kazandım, yarışmaya girip yarışı kazanmak
yazabilmiştim

Bu benim kendi totemimdi sağ tarafa eger gerceklesirse oldu gün buraya yazmaya söz vermistim ve yazmıştım simdi ise bunu simdilik minik bir dosyaya koydum.

Kendime inandım ve güvendim bunun olduğuna inanamıyordum, simdiki hayallerimin bir tanesinin gercek olması ve üzerinde simdi dahada önemli bir hedefimin olması beni gercektende hızlandıemıştı.

Cembimdeki telefonu elimden cıkardığımda ise konuştugum kişinin asistanı bilgileri bana atmıştı "Trabzon saat 3.30'da genel bilgi verilecektir" ardından hotel bilgilerinide yazdıgını görüp telefonumu kapamıştım.

Saatler sonra gizlinin eve geri gelmişti, balkonda karşıma oturup ajan gözlüklerini cıkardıktan sonra "Abim Yeni detaylar ögrendi" deyip dikkatini ona doğru cekmisti

"Dinliyorum" konuşmaya baslamadan kalbime ağrı girdigini hissedebiliyordum.

"Baban an itibari ile burda değil italya'dan ayrıldı" gözlerim şok içinde gizliye bakıyordu...

"Ne demek italya'dan ayrıldı" ayaka kalkıp balkonda yurumeye basladım.

"Arya hastanede değiliz bir ileri bir geri gitme lütfen sakin ol ve lütfen otur cünkü baban yanlız gitmemiş" dedigi anda durdum ve sandalyeye geri oturdum.

"Kafede görüştügü kişi ile türkiyeye döndü, bu yüzden sen ve ben geri dönmeliyiz."

"Peki luca" gizlinin suratı ciddiyetini hep koruyordu onu asık suratla görmek cok nadir ve garipti luca duyduğu anda verdigi tepki komik ve nedensizdi

"Arya luca burda kalıcak bizimle gelemez"
gercektende neden böyle yapıyordu anlamıyordum geri türkiyeye döneceksek eğer benim luca ile görüşmem şarttı.

Bu olaylar geliştigi için gizliye bu durumu ne zaman söylesem diye karar veremiyordum sanırım türkiyeye döndüğümüzde soyliyecektim. Gizli uçak bilgilerimizi söyledikten sonra eşyalarımız hazırlanmış yola cıkmıştık

Saat  sabah 9 gösteriyordu ve biz uçak yerine cok geç kalmıştık. Benim uykuya olan düşkünlügüm yüzünden bunun olduguna inanmiyordum gizlinin suratına dahi bakamıyordum.

Güzel haber ise yetişmiştik ve uçak saatimiz icin beklenen saati bekliyorduk dakiklar sonra gizlinin lavaboya gitmesi gerektigini ve bir yere ayrılmamam gerektigini tonlarca kez duyduktan sonra tek bildigim şey " Tamam.. Tamam.."

Dışarısını izleyıp evden o minik kağıt parçasını alıp cebime koymustum ve simdide tekrardan cebime alıp kağida baktım bu kağıttan nasıl vazgecmedigim gibi nerede olursam olayım tekrardan bu kagıda yazdığım hayaller nereye gidersem benimle birlikte orda olacaklardı hayallerimiz gibi kendi kaderlerimizi kendimiz degiştirebilirdik, italyada bir anlık sadece yasadıgımı hissetmek istedim ve "Tatli yarışması" olsa idi burda hayallerimi devam ettirecektim.

Kader beni türkiyedeki yarısmaya götürüyordu ne olursa olsun mutlu olup kendime daima inanacaktım, kağıdı gogusume koyarak gözlerimi kapatmıştım..

Gözlerimi kapatan iki elle irkilmiştim, Bu gizli degildi gizli asla bana böyle yapmazdı...
"Kimsin" diyebilmiştim sadece iste tam orda sesizlik olmuştu o minikcik uçak bekleme alanında...

Yazarın Anlatımı

Bazen hayat süprizlerle dolu olabiliyor, aryaya gelen süpriz gibi, her birimizinde hayatımızda karşılacağı süprizler olacaktır ben sizler icin inanıyorum sizde inanın ve güvenin, Aryanın yaptıği hedef tekniği ile sende hayallerini ve hedeflerini yaz ve bu senin kendi inancın olsun hayallerine...Bu bölüm sizler içindi...

"Hayallerinden asla vazgeçme"

-Sara