Hayatımın 5 Sırrı (Uyanış)

5.Bölüm(Yol)

Herkese mutlu geceler diliyorum🌙 Nasılsınız? Umarım her birinizde çok iyisinizdir. Bu bölümün gelmesine biraz uzun sürdü çünkü hikayenin gitişatı çok gizemli bir yere gidiyor yazmak ve toparlamak biraz uzun bir süre aldı. Bu yüzden biraz zamana ihtiyacım vardı ama o zaman doldu ve şu an burdayım, Bilgisayarımda ara ara yazıp bırakıp tekrar devam ettim ve güzel bir bölüm gelsin diye bazı günler sabahladım. Unutmadan "Hayatımın 5 Sırrı" 513okunmaya kadar ulaşmış. 513 kişilik aileyiz, Bu kadar kısa sürede okunması ve bu sayıya kadar ulaşmış olması beni çok mutlu etti...
"Teşekkür Ediyorum Her birinize"...🌸

"Yapma" diyebilmişti gizli. Tabi sizler bu noktaya nasıl geldiğimizi bilmiyorsunuz sizi en başa götürüyorum 12 saat öncesine hazırmısınız ?

"Kimsin" iki elinide çektiğinde rahatça arkama dönebilirdim. "Luca!".

"Bende seni gördüğüme memnun oldum" demisti gülerek. "Burda ne işin var senin?"

"Çok doğru söyledi Arya senin burda ne işin var" gizli kızgın bir ifade ile onun yüzüne bakıyordu bense ona bakıyordum. Lucanın konuşması ile gözlerimi onun üzerinden çektim ve lucanın bize vereceği cevabı bekliyorduk.

"Bana ihtiyacı var"
gizlinin sinirlendiğini görebiliyordum "Onun sana ihtiyacı yok!"
"Evet var!"
"Bana bak!" Sanırım bu kısma engel olmalıydım.
"Hey Hey bir dakika ikinizde kendinize gelin, gizli sen bir dakika benimle gelebilirmisin şöyle".

"Arya ben bu çocuğu sevmedim bu çocuk birseyin peşinde" doğrumu söylüyordu birşeyin peşindemiydi bu gerçek olabilirmiydi inanmak istemiyordum.Benim çocukluk arkadaşımdı inanmak istemiyordum. "Bence biz ona bir şans tanımalıyız". Gizli şok içinde bana bakıyordu "Sana inanamıyorum bunu sonra konuşucaz". Kıskanıyormu ben onu daha önce bu şekilde hiç görmemiştim. "Konuşalım"diyebilmiştim.

Onun yanına döndüğümüzde gizli hiç birsey dememiş luca ise gülerek" Sizinleyim" deyip anın tadını bir kere daha bozmustu. Hep birlikte gelen anons sesiyle uçagımıza doğru ilerliyorduk. Uçagımıza ulaştığımızda oturma yerlerimizi ayarlıyorduk.

Bazılarımız vardır cam köşesini sever bazıları vardir ki sevmez ben sevenlerdendim.Beni çocukluğuma götürüyordu hemen yerimi bulup geçtiğimde heycanla oturdum. Luca ve gizli ise kağıtlarına bakıyordu.

Luca benim yanıma oturmuştu.Gizli ise bu duruma çok canı sıkılmıştı yüzünden anlıyordum.

Cam tarafına bakıp dışarıya baktım, kulaklığımıda takıp dışarısını izlemeye başlayıp gözlerimi kapatmıştım...

2 saat sonra

Uçaktan indiğimiz saaten itibaren araba yolculuğundaydık. Hiç bir zaman sevmezdim küçüklüğümdede aynıydım hatırlıyorum huyum asla değişmemiş.

Saatlerdir arabanın dışarısına bakıyordum.Hayatım nereye gidiyor hiç bilmiyordum bir düşünelim kaza geçirdim italya'ya gittim babamın birisi ile görüşme halinde çocukluk arkadaşım ile karşılaşıyorum, bunların içlerinden en güzel sey ise gizlinin benim yanımda olmasıydı ve tatlı yarışması var tabi gizliye daha söyliyememiştim.

Gözlerimi açtığım yere gelmiştik kaza geçirdikten sonra geldiğim eve

"Sen geç arya benim luca ile bir konuşmam gereken bir kaç şey var" o kadar yol gelmiştim ve artık çok yorulmuştum bir kere daha uyuyabilirdim. Odaya geçip gözlerimi bir kere daha kapamıştım.

"Arya!"
"Hı!"
"Uyan kaç saat oldu hala uyuyorsun yuh!"
Gülmüştüm doğruydu ama baya uyumuştum. " Luca nerde ?"
"Sen niye şu coçuğu cok soruyorsun?"
kaşlarını hemen çatmıştı bende gülmeden edememıştim. "Sen luca bizimle geliyor diye canın cok sıkılmış" bence öyleydi zaten hiç bir zaman ben gizlinin bu şekilde konuştuğunu bana karşı hiç görmemiştim.