2. BÖLÜM

474 221 134
                                    



Yeni bölümle karşınızdayım🌸


Kitabıma bir şans verdiğiniz için çok teşekkür ederim🧡 umarım daha çok büyüyeceğiz!

O zaman bol yorum istiyorum;)

Keyifli okumalar 🦋

****



        ... Güç beni istiyor muydu?
       Yoksa yanlış kişiyi mi seçmişti?
            Peki ben buna hazır mıydım?

                                🖤
             



" Artık yürüyecek misin? " Arkamdan gelen sesle geri çekildim. Uzun boylu çocuk kötü bakışlarıyla beni süzüp yanımdan ayrıldı. Bense okula bakmaya devam ettim. Çünkü şu anda baktığım şeyin okul olma ihtimali yoktu. Burası o filmlerdeki şatolar gibiydi! Kasvetli bir görünüşü vardı. Birazdan arkasından şimşek çakma ihtimali bile vardı!

Nefesimi verip merdivenlere doğru yürüdüm. Bir an önce sınıfımı bulmalıydım. Dersim geometriydi. Ama hangi sınıf olduğunu bilmiyordum ve burada kaybolabilirdim. Koridorların başı uzun merdivenlerle bitiyordu. Acaba yanlışlıkla büyü okuluna falan mı geldim?

Gelen geçen herkesin bana yiyecekmiş gibi bakması da ayrı bir sorundu. Sonunda karşıma çıkan kel kafalı, hafif kilolu adama, " Merhaba efendim, ben bu okula yeni geldim de... " Demiştim ki devamını o getirdi,

" Aaaa sen yeni öğrecisin! Adın Ednaydı değil mi? " Hafifçe başımı salladım. Adam konuşmaya devam etti. " Ben okulun müdürü bay Agness. Şu anki dersin geometri ve A2 dersliğine gitmelisin. Buradan düz yürü ve sağa dön. Tabelada yazıyor. " Acaba söylemek yerine sen göstersen? Diye iç geçirsem de teşekkür edip, tarif ettiği yöne doğru yürüdüm.

Ders başlamış olmalıydı. Çünkü koridor bir anda boşalmıştı. Nefesimi verip kapıyı tıklattım. " Gir " sesini duyunca kapıyı açıp içeri girdim. Otuzlu yaşlardaki kadın bana gülümseyerek baktı. Sonra sınıfa döndü,

" Herkes bir sessiz olsun! " Tekrar bana bakarak, " Yeni öğrencimiz, kendini tanıtır mısın? " Dedi. Zoraki gülümsedim ve sınıfa döndüm. Herkesin meraklı bakışları beni inceliyordu.

" Merhaba ben Edna. 18 yaşındayım. Bazı sebeplerden dolayı büyükannemle yaşıyorum... " Dedim. Sınıftakiler fısıldamaya başlamıştı bile. Ne dedikleri umrumda değildi o yüzden başımı öğretmene çevirdim. O ise yine gülümsüyordu. Sanırım bu hocayı sevmiştim.

" İstediğin sıraya geçebilirsin." Dedi. Ben de arkaya doğru yürüdüm. En köşedeki sıraya geçtim. Hoca derse kaldığı yerden devam etti.

Ders iyi geçmişti. Ara verilince herkes gruplaşarak dışarı çıkmaya başladı. Ben de sıradaki dersliğe gitmek için ayaklandım. Yürüdüğüm sırada biri kolumu tutmuştu. Başımı kaldırıp baktığımda kızıl kıvırcık saçlara sahip, mavi gözlü kız gülümseyerek bana bakıyordu.

" Selam, Ben Mabel! " Dedi. Sesi çok neşeli geliyordu. Ben de gülümseyerek karşılık verdim.

" Selam. Sanırım az önce aynı sınıftaydık? " Dedim.

" Evet. Seninle tanışmak istiyorum. Ve seni bazı konularda uyarmak..." Kaşlarım bir anda çatıldı. Son söylediği şey beni meraklandırmıştı... Ben düşünürken o kolumdan tutup beni de yanında sürükledi.

" Neyse gel hadi, hem bir şeyler yiyip, hem de konuşalım. " Dedi. Geldiğimiz yer kantindi. Bir kaç atıştırmalık alıp masaya geçtik. Merak ettiğim o soruyu sordum.

BEN KİMİM ? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin