Explosion /2Min

4

Bada gözlerini yavaçşa açıp etrafına baktı.

Burada uyumamıştı ki. Etrafına dikkatlice bakınca karnının hizasında bir tünel başlıyordu.

İlerisinde ki kapı gözüküyordu. Bada tünelde ilerlemeye başladı.

Kapıyı yavaşça açıp dışarı çıktı.

Güneş tepedeydi yani saat 12civarı olmalıydı.

E Seungmin nerdeydi?

Seungmin'i evin içinde göremeyince yavaşça kapıyı açıp dışarı çıktı.

Dışarıda bir çok ceset vardı. Duraksayıp yutkundu küçük kız.

"S-seungmin?" Bada yerde gördüğü bedenin yanına çöktü hızlıca.

Karnından yaralanmış gibi görünüyordu.

"Seungmin. Seungmin! Aç gözlerini! Seungmin beni bırakamazsın!"

"N'oluyor be ne bağırıyorsun başımda!?" Deyip küçüğüne baktı Seungmin.

"Lan manyak! Yerde kanlar içinde yatarsan bağırırım tabi! İyi misin? Kötü mü yaran?"

Seungmin Bada'dan destek alıp ayağa kalkı.

"İyiyim iyiyim. Çok kötü değil ama pansuman yapmazsak kötüleşir."

"Pansuman için malzemeyi nerden bulacağız?"

"İleri de birileri var onların yanına gideceğiz."

Dediğim gibi burada her şey mübahtı. Hızlı kabullenmekten başka çareleri de yoktu.

Seungmin Bada'dan destek alırken bir süre yürüdüler.

"İlerde birileri olduğunu nasıl öğrendin?"

"Kapsül geldi. Mavi ağacın yanında size yardım edecekler yazıyordu. Gidiyoruz işte."

Bada kafasını sallayıp onayladı ve yürümeye devam ettiler.

Dakikalar birbirini kovaladı ve sonunda mavi ağacı gördüler.

"Bada."

"Efendim?"

"Ben daha fazla yürüyemeyeceğim. Git birilerini bul getir lütfen." Deyip yere çöktü büyük olan.

Bada ise panik olmuştu.

"Seni yaralı bırakmam ne kadar doğru olur?"

"Bırakmayacaksın birilerini bul getir ben devam edemem." Seungmin yere sırt üstü uzanmış eliyle yarasına tampon yapıyordu. Yolda üzerinden okul tişörtünü çıkarmıştı bez parçası bir işe yarasındı.

"Peki. Ama bir şey olursa bağır."

"Git hadi."

Bada son kez Seungmin'in saçlarını okşayıp mavi ağaca doğru koştu.

Genç kız oldukça hızlı koşuyordu. Bir-iki dakikanın sonunda ağaca vardı.

Etrafına baktı ve bir ev gördü. Hızla eve doğru koşup kapıyı alacaktı gibi çalmaya başladı.

"Kimse var mı!? Yardıma ihtiyacımız var! Arkadaşım yaralı! Yardım edin!"

Kapı bir dakikanın sonunda açılmıştı.