"Hazırsanız hadi çıkalım"
Kafeden çıkıp bizi bekleyen özel araca bindik.
•••••••
Ne kadar sürdüğünü bilmediğim yolculuğun sonunda büyük bir villanın önünde durmuştu araç.
Etrafa baktığımda villanın 4 yandan keskin nişancılarla, korumalarla kaplı olduğunu görmüştüm.
Hasarların üzerinde ustalıkla saklanmış, zehirli dokular vardı.
Önümüzdeki adam bize yol gösterdiğinde, tamamen korumalarla kaplı olan bahçeye girmiştik.
••••••
"Ben Kim Chul " dedi önümüzdeki uzun boylu adam.
Karşılık olarak biz de sırayla kendimizi tanıttık.
Kim Chul"Sizin hakkınızda bir arkadaşımdan duydum.
Sizinle görüşmek istememin sebebi kızlarım.
Geçtiğimiz aylarda şirketimiz önemli bir projeni kazandı. Bir hafta sonra evime saldırı düzenlendi, korumaların bir çoğunun öldürdüler.
Kim olduklarını bilmiyorum, onları bulmanızı ve kızlarımı korumanızı istiyorum. Onlar için endişeliyim."
Kim Chul sözünü bitirince salona solgun benizli bir kız girmişti.
Paytak yürüyor,kısık nefes alıyordu.
"Baba bunlar kim?" Diye sordu.
"İş için arkadaşlar kızım" diyerek cevap verdi bay Kim kızının sorusuna.
Bay Chul"Dahyun büyük kızım" diyerek kızını tanıttı.
"Bayan Dahyun herhangi bir rahatsızlığınız mı var ?" Diye sordum dalgın bir şekilde.
Bay Chul"Dahyun kalp hastası,yeni ameliyat oldu" dedi.
Kızına dönerek "Hadi kızım kendini yorma,dinlen bir az" dedi.
"Ailenizde kalp hastası olan başka biri var mı?" Diye sordum.
Bay Chul "Hayır" diyerek cevap verdi soruma.
Kapı açılmış, 22 yaşlarında küçük boylu tatlı bir kız girmişti içeri. Ablasına nazaran çok mutlu görünüyordu.
"Selamlar" diyerek Bay Chul'un yanına oturdu.
"Baba bunlar bahsettiğin arkadaşlar mı?"
Bay Chul kafasını salladı evet anlamında.
Bay Chul"Tanıştırayım küçük kızım Chaeyeong. Bu arkadaşlar da özel dedektif Jisoo,Mina , Chaeyeong, Jungkook ve Lisa"
••••••••
Kim Chul"Mümkünse burada kalmanızı istiyorum, ne gerekiyorsa Hyun OK size yardımcı olacaktır " dedi elindeki 5 kartı bize uzatarak.
••••••
Bize ait olan çalışma alanımıza geçtiğimizde hiç vakit kaybetmeden işe koyulmuştuk.
Etrafa baktığımda Mina'nın dalgın bir şekilde bilgisayara baktığını görmüştüm.
Yanına yaklaşınca bilgisayar ekranında Chaeyeong'un fotoğrafını görmemle bir gülümseme yerleşti yüzüme.
"Fazla mı güzel?"
Mina"Ha anlamadım?"
"Chaeyeong diyorum fazla mı güzel?"
Mina"Bilmiyorum garip hissediyorum"
•••••••
"Evet iki saat sonra Bay Chul'un evinde görüşürüz. İyi dinlenin zorlu bir süreç olacak bizim için"
20 dakika sonra eve vardığımda kapıyı çalıp beklemeye başladım. Yine annem açmıştı kapıyı sıkıca sarıldım ona.
"Jennie ve Taehyung geldi mi?"
Annem"Evet uyuyorlar"
Kıyafet almak için odama çıkmıştım, kapıyı açıp odama girdiğimde yatağımda uyuyan bedenini görmüştüm.
Yıllar sonra bu onu ilk görüşümdü,ne yapacağımı bilmiyor aynı zamanda kalbim deli gibi atıyordu.
Kelimelerle anlatmak zordu.
Yatağın yanına oturup yüzüne düşen saç tutumlarını kulağının arkasına sıkıştırdım. Saçlarına küçük buseler kondurdum.
İçimi saran huzur beni mutlu ediyordu.
Jennie "yapma, yapma nolur , hayır hayır" diyerek konuşmuş yatakta hareket etmeye başlamıştı. Sanırım kabus görüyordu.
Uykudan sıçrayarak nefes nefese uyandığında önünde beni görse de görmemiş gibi yapmıştı.
"Un-nie " diye dudaklarından bir fısıltı koptu. Kollarını boynuma sararak sıkı sıkı sarılmıştı bana.
Dudaklarından hıçkılar koptuğunda kalbimde bir şeylerin kırıldığının şahidi olmuştum.
Öyle sıkı sarılmıştı ki,bana nefes almam zorlaşıyor,aynı zamanda bu beni mutlu ediyordu.
"S-seni çok özledim un-nie" dedi hıçkırıkları arasında.
"Ben de. Ben de seni çok özledim"
Jennie"Beni bir daha bırakma "
Sıradan bir kelime neden kalbimi böyle acıtıyor?
"Bırakmam, bırakmayacağım"
"Söyle bakalım ne gördün de bu kadar korktun?"
Yeniden odada yankılanan hıçkırıklarıyla kalbime bir hançer saplanmıştı adeta.
Sıkıca sarılıp saçlarını okşadım.
"Şş sakin ol güzelim lütfen ağlama. Bana her konuda güvene bilirsin"
Jennie"B-ben kirlendim abla "
