Sesi duyan kadın şaşkınca arkasına dönüp ona bakmıştı. Kanında baş kaldıran heyecan ve 25 yıllık hasretle birlikte büyük adımlarla ona yaklaşıp titrek bir sesle "K-kı-zım" diyerek sarılmıştı ona.
Önce ne yapacağını bilmeyen Jisoo bir kaç saniye durmuş daha sonra sarılmıştı annesine.
Chaeyeong"E ablası nasıl gidiyor? " Diye sordu.
Jisoo"İyi ablası"
Chaeyeong" Ablam olmasan seninle çıkardım, fazla havalısın "
Küçük kız kardeşinin söyledikleriyle birlikte içtiği su boğazına takılmıştı, kardeşinin az önce söylediği sözler ona tıpkı kendisini hatırlatmıştı.
Yanında oturan Dahyun yavaşca onun sırtına vurarak iyi olup olmadığını sormuştu.
Sonunda kendine gelerek "İyiyim iyiyim merak etmeyin"
"Teşekkürler Chaeyeong ama arkadaşlarım benden daha havalı"
Bu defa şaşırma sırası Chaeyeong'daydı. Bay Chul Chaeyeong'un yanından kalkarak Jisoo'nun yanına oturmuştu.
"Kızım, gitmeyecek misin değil mi?" Diye sordu onun saçını okşayarak.
Jisoo yorgun bir şekilde"Bilmiyorum " diye cevap vermişti onun sorusuna.
Bayan Ha-rin"Hadi, herkes yatağına uyku vakti. Yormayın benim kızımı "
Dahyun" Sanırım pabucumuz dama atıldı hemen " dedi neşeli bir şekilde.
"İyi geceler " dileyerek herkes kendi odasına çıkmıştı.
"Gel sana odanı göstereyim" diyerek Ha-rin onu kolundan tutup yukarı odalara doğru yöneltmişti.
Siyah kapılı bir odanın önünde durduklarında Ha-rin "Burası senin odan. Eskiden beri. Kabullenemedim hep bir umut vardı içimde. Bir şeye ihtiyacın olursa seslenmen yeterli olacaktır" demişti.
Gitmek istediğinde Jisoo onu durdurmuş"Birlikte uyuya bilirmiyiz ?" Diye sormuştu.
Onun sorusuna kadın büyük bir sevinç "Evet, evet sen geç ben geliyorum" diye cevap vermişti.
~~~~~
Kafasını annesinin göğsüne yaslayıp titrek bir ses tonuyla" Çok yoruldum anne" dedi.
Ha-rin"Neden?"
Jisoo aynı ses tonuyla" Bilmiyorum çok yorgunum, öyle yorgunluk var ki üzerimde aylarca uyusam geçmeyecek gibi. Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum.
Sanki,sanki çıkmaz bir sokaktayım nereye gitsem yol yok gibi geliyor"
