Büyük villanın bahçesindeki banklardan birine oturmuş yaşıl çimenleri izliyordu genç kız.
Bir şey düşünüyor ya da öyle görünüyordu, bakışları donuktu.
Saatler önce yaşanmış olay kalbini parçalamıştı.
Belki kardeşlerine karşı iyi bir abla olamamıştı ama her zaman onların iyiliği için çalışmıştı.
Duygusuz gibi davranmayı o istememişti.
Belki de kaderi onunla oyun oynuyordu.
İki kardeşin aralarındaki tartışmadan sonra Jisoo taksiye adresi vererek kardeşini eve bırakmış, vakit kaybetmeden arkadaşlarının yanına geri dönmüştü.
Şimdiyse saatlerdir boş bakışlarla çimenleri izliyordu.
Bay Chul büyük villadan dışarı çıkınca yalnız oturan Jisoo'yu görmüş yanına yaklaşıp iyi olup olmadığını sormuştu.
Genç kız ona cevap vermeyince elini Jisoo'nun omuzuna koyarak "İyi misin evlat?" Diyerek sormuştu.
"Sanırım" diyerek kısa bir cevap vermişti genç kız.
Bay Chul Jisoo'nun yanına oturup aynı onun gibi çimenleri izleyerek "Ne oldu evlat?" Diye sordu sevecenlikle.
"Size güvene bilirmiyim ?' diyerek sordu yanındaki kız.
"İstediğin konuda"
Konuşmak, ağırlığıyla onu yoran bu yükten kurtulmak istiyordu genç kız.
Konuşmaya başladı nereden başlayacağını bilmiyordu ama bu yükten kurtulması gerekti.
~~~~~
Kapı ziline basıp beklemeye başladı her zamanki gibi.
Eşyalarını almaya gelmişti Jungkook'la birlikte.
Her zamankinin aksine bu defa kapıyı babası açmıştı, içeri girdiklerinde sıkıca sarılmıştı babasına.
Jungkook'la babası koyu sohbete daldığında, eşyalarını toplamak için odasına çıkmıştı.
Çoğunlukla siyah rengin hakim olduğu odaya bakmış, buruk bir gülümseme yerleşmişti yüzüne.
Vakit kaybetmeden büyük dolabı açıp içindeki iki çantayı dışarı çıkardı. Sürekli bir yerlere gittiğinden eşyaları hep hazır durumda olurdu.
Çalışma masasının üzerinde duran Jennie ve Taehyung'la birlikte çekilmiş fotoğrafını eline alıp bir süre fotoğrafı incelemişti.
Odaya son bir kez baktığında gözleri çift kişilik yatakta buluşmuş eski anı aklına dolmuştu.
Yıllar önce Jennie daha 5 yaşındayken olmuştu bu olay. Soğuk ve yağmurlu bir gecede yağmur ve gökgürültüsünün sesine uyanmıştı minik kız.
O zaman çok korkmuştu,kendi odasından koşarak çıkmış ağlayarak Jisoo'nun odasına gelmişti.
Ablası kardeşine sıkıca sarılmış,korkmaması için sabaha kadar kardeşine ninniler söylemişti.
Gözleri dolduğunda kafasındaki düşünceleri bir şekilde yok ederek odadan çıktı.
Büyük koridorun sonunda küçük kardeşi Taehyung onu görünce büyük adımlarla ablasına doğru gelmiş ve sıkıca sarılmıştı.
"Gelmişsin, annem söyledi ama ben seni görmedim " dedi. Ablasının elindeki çantaları gördüğünde gülen yüzü solmuş ciddi bir ifadeyle "Yine mi gidiyorsun?" Diye sormuştu.
