Sope : Femboy

7

+Hoseok+

Yoongi den uzak durmak çok zordu, mesaj geldiğinde yutkundum, kantine çağırdığında gittim.

Etrafa baktığımda yanıma geldi ve sırıttı.

"Naber"

Ses çıkartmadım, şerefsiz herif, elinde kozu olmasaydı ellerim ile öldürücektim onu, sırıttı.

"Cevap yok mu? Hadi bir şeyler yiyelim"

Yutkunarak kafamı salladığımda elini belime koydu, ellerimi sıkarak onu takip ettim, masaya oturduk ki yoongi karşımızda durmuştu.

Sinirli olduğunu ve beni önemsediğini biliyordum ama bu şerefsiz ne derse onu yapmak zorundaydım, iyiliği içindi.

Dün de kalbini çok kırmıştım ama isteyerek değildi, bana söylenileni yapmıştım ve bütün gece tek damla uyku gözüme girmemişti.

Yine sinir ile söylendi ve gitti, elimi iğrenç ellerden çekerek yanımdaki ıslak mendil ile sildim.

"Bana sevgilim deme iğrenç yaratık"

Gülerek geri yaslandı.

"Kıvranışın, nasıl onu üzebileceğini düşünmen, komik görünüyordun ama başarılısın da, sevdim"

"O fotoğraf olmasaydı asıl kıvrananın kim olduğunu öğrenirdin, şerefsiz"

"Neysee, onu kendinden nefret ettirene kadar kırsan iyi edersin, yoksa okulda ismi çıkacak olan kişi ben değil siz olursunuz"

Sinir ile ellerimi sıktım ve kalkarak kantinden çıktım, piç herif, sırf yoongi için, sırf ona kötü söz söylenmesin diye katlanıyordum ve yoongi'ye değer verdiğimi bildiği için üstüme geliyordu.

Okul bittiğinde eve gittim ve odama girerek ağlamaya başladım, yoongi'yi ,kokusunu,dokunuşlarını özlemiştim, bana sarılmasını, sıcaklığını özlemiştim.

Ağlamam neredeyse hiç durmadı, göz yaşlarım bitti ama ben yine de ağlamaya devam ettim, onu çok özlemiştim.

Özür dilerim yoongi, her şey senin için, yemin ederim kendimi bir an bile düşünmeden senin için kabul ettim, lütfen benden gitme, lütfen.