izler umrumda değil, intiharı beceremeyen de bendim.
"Minik kelebek, minik. Ben bugün ölmek istedim. Ama yapamadım. Beceremedim ölmeyi. Ne kadar da aptalca ama. Daha ölmeyi beceremiyorum ve ben seni nasıl koruyacağım öyleyse ? Biliyor musun minik kelebek ? Annem benim yüzümden ölmüş. Bana yapılanları görmemek, kendisine yapılanları sonlandırmak için eline almış bıçağı. O yüzden ölmüş. Ya da hayır intihar etmiş. Suçlusu benmişim. Bütün hata bendeymiş. Bilmiyorum. Bana öyle dedi, hatanın bende olduğunu. Ölmeyi beceremedim ikinci kez. Izler artık umrumda değil zaten minik kelebek. Minik kelebek çok şey anlatmış gibi üstümde bir ağırlık var. Ağırlıktan çok tonca yük. Boğuluyorum aslında. Minik kelebek beni yalnız bırakma benim bu acı odada yaşadıklarımla. Bu acı bir yuva olan odaydı, senin kavanozun acı bir yuva ama acıyı sen çekmiyorsun ben çekiyorum. Yoruldum minik kelebek. Kaç gün daha yaşarım bilmiyorum ama parkeye kan damlamadı. Sadece iz kaldı çünkü intihar etmeyi bile beceremeyecek kadar güçsüzüm."
;༊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bir acı yuvası
Teen FictionElime aldım sonra bir kavanozun içine hapsettim, dedim ki yaşa acıyla benim gibi. Bir acı yuvası oldu kavanozda ki minik kelebeğimin, sonra benim. Acı yuvam da, onun da vardı acı yuvası ama acısı bendim. ;༊ |23508|
