haberin olmasın ben ölürken, minik kanatlarına gözyaşım bulanmasın.
"Acılarım beni gözyaşlarıma boğmaya başladı şu son zamanlarda. Bilemiyorum belki acıdan gözyaşlarım daha çok acıyor. Canım son günlerde daha çok acımaya başladı minik kelebek. Son günlerde daha da vicdansız galiba. Pencerem açık hava gelsin diye ama gel gör ki zemheri sadece dışarıyı değil benim acılarımı da sızlatıyor. Zemheri acıymış gerçekten. Pek inanmazdım ama öyleymiş. Zemheriyi ilk kez bu kadar çok hissettim. Minik kelebeğim sen zemheriyi hissettme, sen zemheride hiç gitme. Sen bırakma beni yoksa aşağı düşerim gökyüzünden. Gökyüzünde acıları sırtında tonlarca yükün küçük kelebeğin omuzlarında uçan beni sen bırakırsan tonlarca yük beni aşağıya çeker minik kelebek. Kanatların küçük ama büyük. Bunu zaten biliyor olmalısın çok şey anlatabilirim ama susacağım. Izlersin izlerimi belki. Izlerin var oluşunu ben yapsam da onun yaptıkları kadar acıtmıyor. Neyse kelebek, neyse minik kelebek. Gece oldu belki gecenin bir yarısı ve sen uyu ben biraz daha acı çekeyim sessizlikle. Uyu minik, uyu. Acılarım üzerine yorgan olsun ki hiç üşüme."
;༊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bir acı yuvası
TienerfictieElime aldım sonra bir kavanozun içine hapsettim, dedim ki yaşa acıyla benim gibi. Bir acı yuvası oldu kavanozda ki minik kelebeğimin, sonra benim. Acı yuvam da, onun da vardı acı yuvası ama acısı bendim. ;༊ |23508|
