dizlerime uzanmış acılar, kesme zamanı gelmiş aslında.
"Minik kelebek ben bugün saçlarımı kestim bıçakla. Bu sefer kendime zarar vermedim. Saçlarım beni boğuyor gibi hissettiriyordu aslında. Böyle daha iyi oldu gibi. Minik kelebek saçlarımı düzgün kesemedim ama daha iyi hissediyorum. Gizlice kestim, o bilmiyor. Belki daha çok kızacak, vuracak. Minik kelebek hafiflemiş hissediyorum ama bacaklarımda ki izler gözüküyor. Izler açığa çıktılar. O izleri kendi yaptıklarımla bile örtememişim aslında. Bıçak saçlarımı kesti ama boynumda ki atar damarda ki acılar çoğaldı. Izler açıktalar. Hafiflemiş gibi hissedemeyeceğim daha sonra belki de. Belki de hata ettim kesmekle. Bilmiyorum ama o bıçak bu sefer tenimde sürtünmemiş oluşuydu tek bildiğim. Uyu minik kelebeğim, uyu. Acı yuvan seni sarmalasın, acılarım üzerine yorgan olsun. Uyu."
;༊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bir acı yuvası
Novela JuvenilElime aldım sonra bir kavanozun içine hapsettim, dedim ki yaşa acıyla benim gibi. Bir acı yuvası oldu kavanozda ki minik kelebeğimin, sonra benim. Acı yuvam da, onun da vardı acı yuvası ama acısı bendim. ;༊ |23508|
