wrong seat/ minsung

eskiz

Minho

Okuldan çıkma vakti gelmişti. Ilk defa okul çok yavaş bitmişti, isteyince asla olmaz zaten. Tam Han'ın yanına gidecekken Hyunjin;

"Kankis evde yemeğin var mı? Açtır çocuk."

"Hassiktir lan. Gidip bir şeyler alim. Hanla eve sen git!"

"Tamamdır!! Ödememi isterim ama."

"Yarrami ye!"

Koşa koşa markete gittim ve evde yapabilecek bir şeyler aldım. Hızlıca eve döndüğümde kapının önündeki Jeonu gördüm.

"Hoy paşam ne bu acele?"

" 'Arkadasim' gelecekti, onun icin alışveriş yaptim biraz."

"He arkadaşın gelcek. Ben de yemek yapmaya gelmiştim sana."

"Sag ol ya, gerçekten."

"Bahsetsene biraz su arkadaşından."

"Bahsetmiştim zaten. Han gelcek."

"Haaa yənge gelcek yani. Oooo. Ne için?"

"Resim yarışmasına katılmıştım, modelim olarak çiziyorum onu."

"Vay be aşıklara bak sen."

"Senin Tae Hyung nasıl asıl?"

"Iyi ya, Parise gitti aşkım canım benim "

"Zengin kocan gitti tabi yanıma otlanmaya geldin dimi."

"Aa aşkolsun Minho, yemek yapmaya geldim o kadar."

"Tamam tamam hadi geç içeri."

Jeonla içeriye girdikten sonra duşa girdim, terlemiştim koşarken. Üstümü giyinirken zil çaldı ve Jeon beni çağırdı.

Han ve Hyunjin gelmişti ama Hyunjin Hani bırakmaya gelmişti zaten. Hanı Jeonla tanistirdiktan sonra Jeon yemek yapmaya gitti. Hanla tek kalmıştık ve sohbet etmeye çalıştım.

"Ee napalim başlasak mi?"

"NE? ARKADAŞIN VARKEN OLMAAZ!!"

"Tamam tamam sakin ol, alti ustu resim çizecektim. Ee napalim o zaman?"

"Yemeği bekleyelim, arkadaşın...gider herhalde dimi?"

"Ha evet evet gider. O genelde yemek yapmaya geliyor buraya, şuan sevgilisi yurtdışında da."

"Hmmm"

"Yemekler hazır!! Hadi size afiyet olsun."

"Sen yemiyor musun Jeon?"

"Taehyungumun annesi yemeğe çağırdı ona gidicem."

"Selam söyle, görüşürüz."

"Bıbıy."

Hanla yemek yedikten sonra Han bulaşıkları toplamaya yeltendi.

"Hop, sen niye yapıyorsun? Bırak ben yaparım."

"Niye ya işe yarayim bi dimi??" dedi ve güldü. Birlikte mutfağı topladıktan sonra odama geçtik. Han biraz utanmış duruyordu ve bu hali çok tatlıydı. Han yatağa oturdu, ben de masamın sandalyesini yatağıma döndürdüm.

"Başlasak mı?"

Han sadece kafasını salladı ve üstündekileri çıkarmaya başladı. Afalladım. Han'a sadece agizim hafif acik bir şekilde bakiyordum. Üstünde hic bir sey yoktu. Sonra elini aşağıya götürdü ve pantolonunu da çıkardı. Aklım başıma geldi ve ayağa kalktım. Konuşmaya çalışırken gözüm sürekli incecik olan beline gidiyordu. Önümdeki boxerli çocuğa;