10 ay önce
felix-seungmin
felix:
seung
4 gün oldu
gelmelisin artık okula
seungmin:
görmek istemiyorum
felix:
biliyorum bebegim
ama devamsızlık hakkın fazla yok biliyosun
seungmin:
biliyorum
cogunu onunla harcamıstım
felix:
o yuzden yarın gel artık
okul kapısında bekliyo olucam seni
tamam mı
seungmin:
haklısın
gelirim
felix:
ve
kızarmıs gözler istemiyorum tamam mı
seungmin:
agladıgım falan yok zaten lix
iyiyim ben
felix:
inandım baya//
öyle diyosann
...
ertesi gün
Öğlen tenefüsünün sesini duyduğumda kafamı kaldırmıstım sıramdan. Buraya gelirken derslerimi dinlemeye kararlıydım ama hyunjini gorunce durumlar pekte öyle olamamıstı
Sınıfa girdiğimi görünce şaşırmış, dalgın yüz ifadesi değişmişti. Okula gelmediğim ilk gün birsey yapmamıs olsada diğer üç gün boyunca hep evimin kapısına gelmis konusmak istemisti. Ama ben her seferinde gitmesini söyleyip, perdelerimi kapatıp aglamıstım sadece.
Göz göze geldiğimizde kalp atısım değişirken Felix'in sesiyle kendime gelip yüzüne bakmadan yerime oturmustum. Ben bakmasamda derslerde beni izlemeye devam etmisti. Görememistim ama üstümde bakıslarını hissederken ders dinlemek benim için pek mümkün olmamıs, kafamı sıraya koymustum.
Şimdi tenefüs olmuş hyunjin ve ben dışında herkes tenefuse çıkmıştı. Felix beni bırakmaya niyetli degildi aslinda gün basında ama changbin hyung bir anda kolundan çekip götürmek isteyince o da çıkmıştı sınıftan.
Felix çıkınca ona doğru dönmüstüm. Bana baktığını gorunce içim aglama hissiyle dolarken kendime lanet etmistim. Niye bu kadar duygusaldımki?
Hala bu olayda aynı kaldığımı görmesini falan istemiyordum. Belkide Felix'i bahcede beklemek daha iyi olur diye kalkıp kapıya doğru ilerlemistim. Tam sınıftan çıkacakken kolumda hissetigim elle durmustum.
Ona doğru döndüğümde ilk kolumdaki ele bakıp sonra ona dönmüstüm.
"Konuşalım artık"
"Konusucak birseyim yok benim, bırak kolumu"
"Kaç gündür kapına gelip bekliyorum seungmin, bu sefer kabul et bari? Kaçma benden nolur"
"Neyi anlatıcaksın hyunjin ha? Yeji'yi öpmenin nasıl birsey olduğunu falan mı?"
"Hayır ben-"
"Bırak kolumu hyunjin. İstemiyorum dedim."
Kolumu çekicekken o daha fazla sıkmıs benimle beraber sınıftan cıkmıstı. Boş sınıflardan birine girdiğimizde kolumu bırakmış kapının önüne geçmişti.
"Ne yaptığını sanıyorsun?"
"Ben sadece benden ilgi istediğini sandım tamam mı"
"Ne?"
"Ne zaman sana yaklaşsam, ne zaman öpmek istesem hep geri çekildin seungmin ama yejiyi ögrenince iki günlük cocugu bahcenin ortasında öptün resmen"
Duyduklarımla hyunjine sadece
ifadesiz bir suratla bakarken o gergince elini saclarından gecirmisti. Sanki düşündükçe sinirleniyor gibiydi
"Sevgili olduğumuzdan beri her sana yaklaştığımda geri cekiliyodun, sanki.. sanki beni istemiyormus gibi.. beni istemediğini sandım iste. Sende okulun populer çocuklarından biriyim diye herhalde benimlesin falan sandım"
Gözlerim dolarken biraz uzağımda olan hyunjine yaklasmıstım birkaç adım. Tam önünde durdugumda hyunjinde gözlerime bakmıstı. Birsey dememi bekliyordu. Ya da onu anlamamı?
Anlayamazdım, bunu nasıl dusunebilirdi?
Hiç mi tanımamıstı beni sevdiğim çocuk?
Söylediklerini tekrar düşününce o gün yaşadığım öfkeyi hisseder gibi olmustum nasıl böyle düşünebilirdi? Dolu gözlerimle yüzüne bakarken tekrar konuşmuştu
"Bir şey demicek misin?"
Attığım tokat bir cevap olmuştur umarım.
Beklemiyor olmalıydıki anlık bir soktan sonra yanağını tutup bana baktığında sesim yüksek bir sekilde konusmaya baslamıstım.
"Yeji farklı birsey için mi seninle oldu aptal!"
Cevap vermediğinde devam etmistim
"Nasıl böyle düşünebilirsin ya nasıl.."
Elini yanağından çekip yere bakarken konusmustu
"o.. yani.. sinirimin üstüne yaptığım bir hataydı. O birden yapıstı. Bende seni o gun jungsuyla gordugumde sinirliydim ve.."
Konuştukça sinirlenirken aglamamak icin zor duruyordum
"Ve ne?"
"Benden kacmıyordu seungmin. İstediğim zaman, aksam bile olsa kabul ediyordu"
Donup kalırken nasıl birini sevdiğimi sorguluyordum
"YA BEN SENINLE AKSAMLARI BULUSMAK ICIN-"
Sözümü tamamlamadan durdugumda devam etmemi bekliyordu
"Bulusabilmek için?"
"Bosversene, degmezsin"
Son bir kez sevdigim cocuga bakıp onu orada bırakıp gitmek icin adım atmıstımki tekrar kolumu tutmustu
"Jungsuyu seviyor musun?"
Jungsudan binlerce defa özür dilemistim o günden sonra. O da sadece iyi
olmamı söylemiş nedenini sonrada
anlatabilicegimi söylemisti.
Önünde aglamamak icin zor dururken kolumu cekmistim. Cevap vermemis, hyunjine bakmadan cıkmıstım sınıftan. Müdürün odasına gidip bugün okuldan erken çıksam iyi olurdu.
☆'
tokat cok icimde kalmıstı kb
bu tokatla 10 ayı kapatıyoruz galiba gencler
aklima farkli bisey gelmezse yani
okul baslamadan bitirebilseydim keske ya
neyse bin okunma olmus okudugunuz icin oy ve yorumlarınız icin tesekkürlerr
