အင်မော်တယ်ဖေဖေ စာစဉ်(၃၂) အပိုင်း(၁)
အခန်း(၃၈၀-က)ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ဂုဏ်သတင်းကအရေးပါခဲ့တယ်(၁)
"ဝှစ်"
လော့ချင်း ချက်ချင်းပင် မျက်နှာနီရဲသွားပြီး အခြားဝိုင်းများရှိ လူများကလည်း လှမ်းကြည့်နေသည့်အတွက် အလွန်ရှက်သွားသည်။
လျန်ဟောင်ပင် ခံစားချက်တချို့ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ "အရက်က သူရဲဘောကြောင့်တဲ့သူကို ပိုပြီးသန်မာစေတယ်"
ပုံမှန်အချိန်တွင် မလုပ်ရဲသည့်ကိစ္စတစ်ခုကို အရက်သောက်ပြီးသည်နှင့် လုပ်နိုင်သွားသည်။ သို့သော် လျန်ဟောင်သည် အခြားသူများကိုထိခိုက်စေပြီး ပျော်ရွှင်နေသည့်သူတို့၏အပြုအမူများကို အထင်သေးသည်။
တာဟဲက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ထရပ်ရန် ပြင်လိုက်သည်။ သို့သော် ခပ်ဝဝလူက ထို့သို့ပြောပြီးနောက် သူ့အား စကားပြောခွင့်မပေးဘဲ ပြန်ပြေးသွားသည်။
"သူတို့ ရူးနေတာလား" ကျန်းလီ ဒေါသတကြီး ပြောသည်။
"သူတို့က ဝိုင်းလေးနည်းနည်းသောက်ပြီး အရူးထနေတဲ့ ငကြောင်အုပ်စုပဲ။ သူတို့ကို ခေါက်ထားလိုက်ပါ" တာဟဲက မကျေမနပ်ဖြင့် သူတို့အား လှမ်းကြည့်ကာ ဒေါသတကြီးပြောသည်။
နောက်ပိုင်းတွင် တင်းမာမှုများ ပြေလျော့သွားစေရန် တာဟဲက ငါးမိနစ်ခန့် ဟာသပြောနေခဲ့သည်။ ထိုနောက်တွင် ဆံပင်နီနှင့်လူက နောက်တစ်ခါ လျှောက်လာပြန်သည်။
"ဟဲလို ငါ မင်းကို တွေ့ဖို့ ပြန်လာတာ။ ဝိုင်ကို သောက်လိုက်ပါ။ ငါတို့ အနာဂတ်မှာ သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်နိုင်တယ်" ရှောင်ချမ်းက ကျန်းလီ၊ တာဟဲနှင့် လော့ချင်းတို့အား ဝိုင်တစ်ခွက်လုံးသောက်ရန် လက်ဟန်ပြသည်။
"သောက်ရယ်ပေါ့။ ကောင်းပြီလေ"
ကျန်းလီက မတ်တပ်ထရပ်ကာ သူမ၏ဖန်ခွက်ကို မြှောက်လိုက်သည်။
ထိုနောက် ရှောင်ချမ်း၏မျက်နှာပေါ်သို့ အရက်များ ပက်ချလိုက်သည်။
"ရှင် စိတ်လွတ်နေတာလား" ကျန်းလီက သူ့အား စူးစူးရဲရဲစိုက်ကြည့်ကာ ကျယ်လောင်စွာ ပြောသည်။ "အရက်နည်းနည်းသောက်ပြီးတာနဲ့ ဘာမဆိုလုပ်နိုင်ပြီ ထင်နေလား"
YOU ARE READING
အင်မော်တယ်ဖေဖေ စာစဉ်(၃၁) မှ (၄၀) အထိ
Romanceအင်မော်တယ်ဖေဖေ(ကျန်းဟန်) စာစဉ်ကို စာစဉ်(၃၁) မှ (၄၀) အထိ ဒီမှာ တင်ပေးသွားပါမယ်။ Reading List မှာ ထည့်ထားကြပါနော်...