Querencia+18

―6―

Bagggkk bagggkkk 5. bölümü bitirir bitirmez bu bölüme başladım benim kadar iiyi mükemmel bir yazar olabilir mi yaaa (daha iyileri bile olur ama siz çaktırmayın sdsmsms) Neysee bu defa öyle uzun uzun konuşamayacağım siz direkt olarak bölüme geçin ama lütfen başlamadan önce bölümü oylamayı ve çokça yorum yapmayı unutmayinn

Neysee alta bu bölümü anlatan şarkıyı bırakıyorum bana göre oldukça huzurlu ve çekişmeli bir bölüm olduu en iyi bu şarkı anlatırdı bölümüüü dinlemeyi kesinlikle unutmayınnn
Şarkıı👇🏻

Sufle-Pus

İyi okumalar!

♡

" 'Bana gülüşünü veren Allah cennet vaad etmese de olur' demek isterdim ama benim cennetim asıl gülüşündü."

Ev ne demekti?

Sıcak bir yuva mıydı sadece? Bu sorunun cevabı herkese göre değişirdi. Bazılarının sıcak yuvası sevdikleriydi, bazılarının evi ise sevdiği adamın olduğu her yerdi. Bir insan mutlu olduğu yere evim diyebilir miydi? Ben 20 gündür mutlu olduğum yere evim diyordum, bu doğru muydu bilmiyordum ama Barın bana öyle yeni doğrular çizmişti ki yanlışlarım bile benim için artık doğruydu.

Bugün 20. gündü.

Barın'da kaldığım günler o kadar eğlenceli ve hareketli geçiyordu ki oldukça şaşırıyordum. Ve evet Barın bana ansızın onunla yaşamamı söylemesiyle başlayan bir başlangıçtı. O gün içerisinde onu ne kadar reddetsemde geri adım atıp bana bir kez olsun 'git' dememişti. En sonunda Gece'ninde abisi kadar olan kıvrak zekasıyla beni laflarıyla kandırıp onlarda kalmamı sağlamıştı.

Ben olduğum için mi yoksa normalde de mi geldiklerini bilmediğim Karan ve Alaz sürekli olarak Barın'ın evindeydiler. Gecelere kadar oturuyorlar ve gece olduğunda ise 'geç oldu' diye Barın'ın boş misafir odalarında kalıyordu. Onlar misafir odasında kalırken Barın'da benim için fazladan kalan boş, oldukça güzel dekore edilmiş ve tasarlanmış bir odayı bana vermişti.

Benim odam özellikle mi Barın'ın odasının yanındaydı yoksa bir tesadüf müydü bilmiyorum ama tesadüf olmadığı çok açıktı. Çünkü o oda ben onda kalmaya karar vermeden önce de vardı. Demek oluyordu ki Barın ya önceden o odayı biri için yapmıştı ya da ona geleceğimden çok emindi. Çünkü dolap kadın eşyaları ile doluydu ve absürt şekilde hepsi benim bedenime tam oluyordu. Batu'da kaldığım günler boyunca dolapta gördüğüm bir kaç kıyafet burada da vardı -ki bu Batu'da kaldığım günler kullandığım kıyafetleri kimin aldığı açıkça belli oluyordu.- Dolap yeteri kadar doluyken Barın birde fazladan bir kaç giysi daha almıştı veya aldırmıştı. Dikkat çeken bir şekilde dolabımda kırmızı bir elbise vardı ve oldukça tanıdık gelen bu elbiseyi daha önce nerede gördüğümü sorgulamaya başlasam da asla bulamadım. Muhtemelen bir vitrinde filan görmüş olmalıydım.

Bugün Barın'la geçirdiğim yirminci gündü ve bu on dokuz gün boyunca hiç olmadığım kadar mutlu yaşamam demekti. Şimdi yine her zaman olduğu gibi Barın beni iş çıkışı istemediğim hâlde almıştı ve şuan evin kapısının önüne gelmiştik.
Gelene kadar Barın sürekli muzip şekilde bana bakıp dururken bir yandan da beni utandırmak için herşeyi yapıyordu. Barın elinde ki anahtarı kapıya takıp çevirerek kapıyı açtıktan sonra bana döndü ve kenara çekilerek açılan kapıdan önce geçmem için yol verdiğinde gülümseyerek kapıdan içeri girdiğimde hiç duraksamadan salona geçtim ve koltukta ölü gibi yatan bedenlerin gözleri önce bana ardından arkama kaydı ve Barın'a baktılar.