"ဟမ်?"
ဟန်သစ်၏အာရုံက ယောကျာ်းဖြစ်သူအကြောင်းနှင့် ပြည့်နှက်နေပြီး Alexဘာပြောလိုက်သလဲဆိုတာကို သေချာနားမလည်လိုက်။
စိတ်နဲ့လူမကပ်သော မျက်မှန်အောက်ကမျက်ဝန်းများကိုကြည့်ပြီး Alexထပ်ပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်နည်းနည်းထန်တယ်......."
ထို့နောက် သူ၏ ခပ်ချွန်ချွန်နှာခေါင်းထိပ်ကို ဆရာဖြစ်သူရဲ့နားရွက်နားသို့ မထိတထိပွတ်တိုက်ကျီစယ်ရင်း.......
"ခင်ဗျားရဲ့အကြည့် ခင်ဗျားရဲ့နှုတ်ခမ်း....... ခင်ဗျားရဲ့တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ခုချင်းစီတိုင်းက ကျွန်တော့်ကိုမာလာစေတယ်"
ဟန်သစ်....... သူနဲ့နှုတ်ခမ်းချင်းထိလုနီးပါးတိုးကပ်လာသော ကျောင်းသားကို ရှုပ်ထွေးစွာကြည့်ရင်း ဦးနှောက်က လိုက်မမီတော့သလိုပင်။
"ခင်ဗျားကိုလိုချင်တယ် ခင်ဗျားရဲ့အသွေးအသား ခင်ဗျားရဲ့အလုံးစုံ......."
Alex၏လက်ချောင်းတို့က သူ၏ပေါင်တွင်းသားများကို pantsအပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်လာသည်။
ဟန်သစ် တဖြည်းဖြည်းအသိပြန်ဝင်လာသော်လည်း မည်သို့တုံ့ပြန်ရမှန်း မသိချေ။
သူ့ကျောင်းသားက ဆရာဖြစ်တဲ့သူ့အပေါ် လူကြားမကောင်းသောစိတ်ရိုင်းတို့ဖြင့် ပြစ်မှားရန်ကြိုးစားနေသည်။
Alexသည်ကား ဆရာဖြစ်သူက ကောင်းကောင်းအသိမဝင်သေးသည်ကို အခွင့်အရေးယူ၍.....
"အဲ့နေ့မှာ ကျွန်တော်မြင်လိုက်တယ်"
ဟန်သစ်၏နားသန်သီးမှာ Alex၏လျှာဖျားထိပ်ကြောင့် နွေးခနဲဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ကျဥ်းကြပ်လှသောကားရှေ့ခန်းမှာမို့ ဟန်သစ်ရှောင်၍မရနိုင်။
"ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ရဲ့Dickကို တပ်မက်မှုတွေနဲ့ကြည့်နေတာ ပြီးတော့ ခင်ဗျားမာလာတယ်"
သူဒေါသထွက်ဖို့သတိမရတော့ဘဲ မထင်မှတ်ဘဲလူမိသွားတဲ့အတွက် မျက်နှာနီရဲသွားလေသည်။
"မဟုတ်....."
သူ့တုံ့ပြန်ပုံက မှားယွင်းနေပေမယ့် မသိစိတ်က ပျော်ဝင်ချင်နေ၏။
