CHAPTER 10

1K 34 1
                                    

Sierra

"No! don't leave me please kai " pagmamakaawa ko kay kai. iiwan nanaman kasi ako nito. kakabalik niya lang tapos aalis nanaman siya.

"Shhh don't cry my Lexi i promise babalikan kita, diba kapag umaalis naman ako binabalikan kita? " ani ni kai.

yinakap ko siya ng mahigpit habang humahagulgol. ayoko siyang umalis gusto ko siyang makasama pa ng matagal.

" p-pero kasi ang tagal mo bago bumalik pano kapag wala na kami dito? hindi mo na ako m-maabutan? alam m-mo naman na lilipat na k-kami ng b-bahay " humihikbing sabi ko. sabi kasi ni daddy lilipat na kami sa susunod na buwan kaya natatakot ako na hindi na ako maabutan ni kai at hindi na kami magkita pa.

" Edi hahanapin kita! pangako kapag hindi na kita naabutan dito hahanapin kita kahit saang lupalop pa ng mundo " masiglang turan niya at nagtaas pa ng kanang kamay na tila nanunumpa.

" t-talaga? promise k-kai?" paniniguro ko

" opo, kaya tumahan kana diyan tignan mo pulang pula na ang mukha mo " natatawang ani niya habang pinupunasan ang mga luha sa mukha ko.

" Pangako lexine babalikan kita "

Liar...

" Hoy ulol anong mahinhin ang gusto mo? lahat kamo ng babae gusto mo basta may malaking su-"

Ano nanaman bang ingay yan alam ng may natutulog ayaw hinaan ang boses. yung totoo mga babae ba to? grabe yung bunganga eh kalalakas

inangat ko ang ulo ko bago lumingon sa likuran. bakit ganyan sila makatingin? nanlalaki ang mata habang si elliot at blaze nakakunot ang noo.

nabigla ako ng tumakbo papunta sakin si kale

"Hey why are you crying?" huh? crying daw? hinawakan ko naman ang pisngi ko at ngayon kolang nalaman na basa ito hindi laway ha luha sunod sunod padin ang bagsakan nito na ipinagtaka ko.

Ano bang nangyayari sakin? may napanaginipan bako?

pangako lexine babalikan kita.

tangina talaga oh napanaginipan ko nanaman ang lalaking yun nakakainis. kailan ba kita makakalimutan? iniwan mo na ako diba bakit hindi ka mawala sa isipan ko?

Nangako kang babalikan mo ako eh, umasa ako akala ko ba hahanapin mo ako? 8 years na kai pero wala kapa din dito.

hinahanap mo kaya ako? o kinalimutan mo nako?

sana hindi ka nalang nangako kung hindi mo naman pala kayang panindigan.

" SIERRA LEXINE!!! " nabalik ako sa reyalidad ng may sumigaw. sino ba yon? kailangan talaga sumigaw?

napakurap kurap pako bago tignan ang nasa harap ko. bakit lahat sila nandito? may meeting ba? hindi naman ako nainform.

"Sierra what happen to you? may masakit ba sayo? " nag aalalang tanong ni elliot? wow nag aalala siya hindi na siya si Mr.Snob

"Oo nga sierra bakit kaba umiiyak?" tanong ni ethan umiling lang ako dito bago tignan si archer na nakahawak sa kamay ko.

" My crush kung iniisip mo na iiwanan ko kayo ng mga anak natin wag mo isipin yun ikaw la- ARAY! " naputol ang pagiging feelingero niya ng batukan siya ni kale. deserve.

"Puro ka kalokohan archer tignan mo si sierra hindi makapag salita dahil sayo" Sermon ni hans kaya napanguso naman tong si archer

Nilibot ko ang tingin ko at napahinto ang tingin ko kay hendrix na madilim ang mukha at sobrang talim kung tumingin. kung nakakamatay lang ang titig baka kanina pa ako nakahandusay dito.

iniwas kona ang tingin sa kanya at dumapo naman ang tingin ko kay luigi na seryosong nakatingin din sakin. lalim naman ng iniisip nito siguro pinapatay nako nito sa utak niya.

"Im fine don't worry. napuwing lang ako" mukang nakumbinsi naman yung iba maliban lang sa apat na seryoso ang tingin sakin parang tinitignan nila sa mata ko kung nagsasabi ba ako ng totoo kaya pilit kong nilalabanan ang mga tingin nila.

Napabuntong hininga lang sila bago nag si alisan sa harap ko habang si kale  ay umupo sa tabi ko

"Are you sure you're okay? " tanong ni kale bakas sa mukha nito ang labis na pag aalala.

"Yeah, don't worry napuwing lang talaga. labas muna ko " agad akong tumayo bago pa niya ako pigilan narinig kopa ang pagtawag nito sa pangalan ko nang makalabas ako ng room.

Bakit ba kasi napanaginipan kopa ang lalaki nayon nakalimutan kona siya diba?

nakalimutan kona nga ba talaga? o baka umaasa parin ako na babalikan at hahanapin niya ako?

i miss him so much...

Dumiretso ako sa likod ng building namin dahil may nakita ako dito kahapon na malaking puno maganda din ang tanawin dito dahil puro halaman at maaliwalas tignan.

Paakyat na ako ng puno ng may maramdaman akong presensya sa likod ko.napaharap ako at nakita ang matagal ko ng kaaway sa org. mukhang mga underling lang to ng yakuza dahil lima lang sila at wala ang pinuno nila.

minamaliit ba ako ni Kaito? at lima lang ang pinadala niya? kahit isama niya pa niya buong yakuza clan makakaya ko sila.

" What do you want? " tanong ko sa kanila

" Oh come on, you already know what we want " hmm i guess they badly want my head huh?

"Malaki ang nakapatong na presyo sa ulo mo, tiyak na yayaman kami kapag nabigay namin kay boss ang ulo mo " nangangarap ba siya? tingin niya yata ganon ako kadali matalo psh.

"As if namang magpapatalo ako sa inyo? nasan si Kaito bakit hindi siya ang pumunta dito para patayin ako? nagpadala pa talaga siya ng mahihinang kagaya niyo " asar ko sa kanila.

Mukang napikon sila kaya agad silang nag sisugod sakin. Fuck lugi ako may katana at dagger sila sabay sabay pa silang sumusugod kaya panay ang iwas ko dahil maling kilos ko lang ay siguradong mahihiwa ako.

"AAHHHH!! " napatingin sa likod ko at agad na umiwas bago pako masaksak ng katana. nasubsob naman ito kaya agad kong tinapakan ang likod nito bago sinipa sa pagmumukha nakatulog naman agad ito kaya kinuha ko ang katana niya bago humarap sa apat.

Ako na ang naunang sumugod sa kanila hiniwa ko ang binti ng isa bago siya sipain sa tagiliran na agad niyang ikinatumba.

2 down...

Puro dugo na ang uniform ko dahil sa pag hiwa ko sa dalawa, pinugutan ko muna ito ng mga ulo bago humarap sa tatlo na may namumutlang mukha.

" HALIMAW KA!!! " I know...






Crimson Academy: The Only Girl In Last Section (Slow Update)Where stories live. Discover now