Verliefd op de verkeerde #2

Hoofdstuk 2

Ik loop fiets naar Emma en Anna. Gisteren hebben we het te horen gekregen dat Emma weer kan lopen, ik ben echt heel blij voor haar.
"Anna! Emma! Joehoe!" schreeuw ik. Emma zit dan nu even in een rolstoel, maar straks niet meer. Ze komen naar me toe. "Zo Emma, toch nog even zitten?" "Ja. Eerst even iedereen lekker voor de gek houden." zegt ze. "Leuk toch?" "Tuurlijk!" zeg ik.

Als we op school aankomen, gaat Emma expres heel verdrietig zitten. Iedereen kijkt haar vol medelijden aan.
Dan, midden op het schoolplein, gaan we stilstaan. Mensen verzamelen zich om ons heen. Er worden dingen gezegd als: "Wat erg!" en "Ik heb het echt met haar te doen!" en "Ik leef met je mee Emma!" Emma antwoord op "Ik leef met je mee Emma" met: "Hoezo?" Iedereen kijkt vol verbazing naar Emma. "Je kan toch nooit meer lopen!" zegt degene die de opmerking maakte. "Dat ik het juist! Ik kan het wel!" Iedereen kijkt ineens vrolijker. Emma staat onder een luid applaus op. Daar staat Emma. Met allemaal blije mensen om haar heen.

Na school lopen en fietsen we naar huis. Als ik thuis kom zit mama met een man aan tafel. "Hoi mam!" zeg ik. "Hoi Lucy! Mag ik je even voorstellen, dit is Mart." "Hallo Mart!" "Hoi Lucy!"

---

Hoi! Even een kort hoofdstukje. Sorry voor het lange wachten...
xx