Verliefd op de verkeerde #2

Hoofdstuk 4

POV Miranda (moeder Lucy)
Als Lucy mij alles verteld heeft, verstijf ik even.
"Gaat het mam?" "J-ja hoor..." zeg ik. Ik voel het bloed uit mijn gezicht weg trekken.
"Lucy, hoe, wat, huh?!" zeg ik na een poosje. Tranen zwellen zich op in mijn ooghoeken.
"Hij liep de badkamer in," dat zou hij al niet doen, denk ik bij mezelf. "Toen keek hij verlekkerd naar mijn geslachtsdelen. Ik was zó bang!" "Dat snap ik schat, maar ik moet jou ook iets vertellen..."

POV Lucy
"WAT?!" schreeuw ik. Hoe kan ze dit doen?! Wie denkt ze wel niet dat ze is?

Okay rustig Lucy, even alles op een rijtje zetten. Okay, dat werkt dus sowieso niet.
Ik ren de trap op, naar mijn kamer.

Als ik boven ben, pak ik mijn dagboek en begin ik te schrijven:
Hoi dagboek,
Ik moet echt even van de schrik bekomen. Dit was bijna, ja bijna, de ergste dag van mijn leven.
Ja, wat is er gebeurd? Nou dit:
Mijn moeder had voor het eerst na de dood van papa weer een man thuis. Ik ben echt blij voor haar, maar hij ging écht véél te ver!
Hij was echt aardig, tot ik ging douchen.
Ik stond onder de douche, ik was net klaar en hij klopt op de deur. Ik riep binnen, want ik dacht dat het mama was, die kwam vragen of alles goed ging, nou niet dus!
Mart, zo heet hij, kwam de badkamer binnen. Hij zei dat hij ging, maar hij bleef kijken naar mijn geslachtsdelen. Echt zo goor!
Toen hij de badkamer uit was, liep ik snel naar mijn kamer om een pyjama en zo aan te trekken. Zo snel mogelijk liep ik toen naar beneden, waar mama met een big smile op de bank zat.
Ik vertelde haar alles, maar dan ook echt alles. Ze schrok zich kapot! Ze had het duidelijk ook niet verwacht.
Toen ik uitgepraat wat, moest zij ook iets bekennen. Ze zei toen, nee! Iewl! Ik kan het niet eens opschrijven! Het is zi walgelijk!
Okay, Lucy, niemand leest dit, dit is je gevoel op papier.
Okay, mijn moeder vertelde dus, dat ze een heel goede band met Mart had, terwijl ze elkaar pas sinds kort kenne, dat vond ik best raar eigenlijk, ik heb ook grote fouten gemaakt, maar dan nog!
Nou ja, toen zei ze dus, dat ze heel gelukkig is met Mart, en dat ze willen gaan samenwonen...
Ik weet niet wat ze daarna allemaal zei, want toen ben ik naar boven gerend...
xx Lucy.

Zo. Dat is er ook weer uit. Hoe kan mijn bloedeigen moeder me zoiets aan doen?!

---

Hey!
Een hoofdstukje!
Snel hè! Kan sneller, maar ik heb dit even snel gemaakt.
Laat me weten wat je er van vindt!
xx