Aradan bir hafta geçdi ama ben Güven ile hiç konuşmadım o konuşmak istedi ama ben ondan hep kaçdım. Yani konuşacak ne var ki dimi yani bana ne. Gerçek den de umurumda deyil mi ? Kafamda okadar soru varki ama hiç birine cevabım yok ve anliyorum ki belkide hiç bir zaman cevabını bulamayacağım.
Kapı takladı. Kesin Yağmur ya. "Gir" dedim. Kapı acildi ama ben kapiya arkaya dönükdüm. Yağmur olduğunu tahmin ederek arkamı dönmedim.
Yanima doğru geldi. "Yağmur ne oldu hem sen kapıyı neden çaliyorsun ?"
Ses yok. "Yağmur ?" dedim ve arkamı döndüm. Karşımda Güven.
"Senin ne işin var burada ?"
"Sen benden hep kaçdın. Yani konuşamadık." Kaşlarımi çatarak ona bakdım."
" Biz ne konuşacağız ya ? Yani neyi ? Neden ?"
"Damal lütfen konuşmama izin ver. "
"Vermiyorum ! Vermiyorum anladın mi ? Istemiyorum bana hiç bir şey söyleme. Hemen çik git buradan!"
"Tamam ama konuştukdan sonra."
"Öyle mi tamam sen konuş ozaman ben gidiyorum." Hızlıca yürümeye başladim. Kolumdan tutdu. "Birak kolumu Güven." Hiç birşey demedi.
"Güven sana kolumu bırak dedim!"
Bağırmaya başladım. " Yardim ediinnnnnn!!!" "Sus ya!"
"Susmuyorum !"
Güven beni kendine çekdi ve beni öpdü. Kolumu hala tutuyordu ama bu sefer kolumu daha çok sikarak ama kolum acımıyordu. Ama kalbim acıyordu. Önce dudaklarımı sonrada kolumu ondan kurtardım hemen yüzüne bir tokat yapıştırdım.
Onu ittirerek odadan cıkardım ama hiç bir şey demedim. Hemen kapıyı kapatim. Belimi kapıya yasladım. Gözlerim okadar acıyorduki gözyaşlarimin akmasina mani olamadim.
GÜVEN
Öylece kapiya bakıyordum. Belki Damla kapiyi açarda konuşuruz diye. Ama açmadı. Arkamdan bir kimse bana sesleni arkami döndüm Yağmur muş. " Güven senin ne işin var burada ?" "Damlayla konuşmaya geldim de" "Eee neden buradasin ozaman girsen." "Girdim de işte... "
Yağmura olan biteni anlatım. " Sen ne yapdın ??!! Yok artık sen Damlayi mı öpdün?" "Ya tamam yapmamam bir hareket di biliyorum ama onu susturmanin tek yoluydu"
"Gerçekden sadece onu susturmak için mi ? Hem sen neden bukadar çok onunla konuşmak istiyorsun ?
Hiç bir şey söyleyemedim ve oradan uzaklaştım. Odama doğru gittim. Kapimin onünde biri duruyordu.
Annem. Annem gelmiş.
"Anne senin ne işin var burada ?"
"Seni görmeye geldim ?"
"Emin misin ?" "Evet niye bukadar şaşırdın ?" "Işıl nerede ?"
"Bilmem görmedim."
"Tamam ozaman ben sonra sana gelirim." Ve gitti. Hiç şaşırmadim zaten ne zaman benimle konuştu ki nezaman Oğlum neyin var iyimisin, mutlu musun diye sordu ki.
Işıl
Her yerde Güveni ariyorum ama bir türlü onu bulamiyorum ya off. Aaa Inci Anne orada.
"Inci Anne hoşgeldin."
"Hoşbulduk kizim ee nasil gidiyor"
"Yani iyi gidiyor diyemem"
"Niye neden ne oldu"
"Güven ile hiç görüşemiyoruz. Hep benden kaçıyor. Galiba nedeninide biliyorum."
"Ney miş o neden ?"
"Bir kiz var.."
"Hmm tamam anladim sen o işi bana bırak oldu sen sadece bana o kızı göster ve onunla ilgili ne biliyorsan bana anlat oldu ?"
"Tamam."
Uzunca konuştuk. Ne biliyorsam anlatım.
YAĞMUR
Odaya girdim. Damla ders calışıyordu. "Damal iyi misin ?"
Bana bakdı. Gözleri kirmiziydi.
"Damla ne oldu. Ne bu halin ?"
Yerinden kalkdı ve bana sarıldı ve ağlamaya başldı.
"Damla olanları biliyorum. Tamam bak ağlama hadi bak sakinleş anlat niye ağlıyorsun?"
"Bilmiyorum."
Ayrıldık ve koltuğa oturduk.
"Damla bak seni üzmek istemiyorum ama neden Güven ile konuşmadın onu neden dinlemedim. Yani ne kaybedersin ki. Belki önemli bir şey. Bak böylesi daha iyimi ?"
Uzunca hiç bir şey demedi.
Koltuğa uzandı ve gözlerinide kapatı.
GÜVEN
Kapı takladi "Gir" dedim. Annem girdi.
"Oğlum konuşmamiz lazım."
"Ne oldu ?"
"Şu kız Damla"
"Ne olmuş Damlaya ?"
"Ondan uzak dur. Sen Nişanlısın yakindada Evleniceksin."
"Ya bir kerede hayatıma karışma ya. Ben kiminle istersem onunla Arkadaş olurum sen ve Işıl buna kara veremezsiniz!"
"Öyle bir veririm ki."
"Anne yeter git buradan."
"Tamam ama o kızdan uzak duracaksin."
"Eyer bu dediyini yapmazsam ne olacak ?"
"Eyer yapmazsan ozaman o kizin Eğitim hayatı biter ve hiç bir zaman bir şey başaramaz."
"Nasil yani ?"
"Yani o kızın burslu olduğunu biliyorum. Şimdi düşün ya o kızdan uzak durursun ve o Eğitimine devam eder yadan benim dediklerimi yapmazsin ve... biliyorsun işte. Seçim senin." Hiç bir şey deyemedim.
"Ee kararın ne ?" Başımı aşağa eyerek konuşmaya başladım. " Tamam dediyini yapacagim.
