"Berk ne işin var senin burada ? " dedim ve Berke sıkıca sarildım.
"Seneye buraya bende yazilacağım okulu gezmeye geldim."
"Ah iyi yapmışın ya."
"Sen iyi misin ? O giden Çocuk kim ?"
"Hiç ya Siniftan arkadaşım."
"Ha yani bir problem yok ?"
"Yok canim niye olsun hadi anlat bakalım teyzem ve Barış nasil ?"
Berk ile birlikte konuştuk ve ben ona okulu gösterdim.
Kantine oturduk. Bir şeyler yedik.
Gülüştük konuştuk...
GÜVEN
Odamada ders çalıştım. Sıkıldım Kantine gittim.
Damla bir kimse ile konuşuyordu.
Çokda samimidiler.
Sinirle onları arkadan gözetledim.
1 saar geçdi aradan ama hala konuşuyorlar.
Sonunda konuşmayı kesip kalkdılar.
Vedalaştılar ve o Çocuk gitti.
Kedimi okadar kötü hisediyorum ki keşke okadar kötü sözler söylemeseydim Damlaya.
Ama ben bunu onun iyiliyi için yapdım...
Bir kez daha anladım Annemden nefret eddiyimi.
Okulda öylece dolanıyordum ders boş.
Üstüme doğru Damla gelmeye başladı önce bana doğru geliyor sandım. Okadar güzel gülüyordu ki meyerse bana deyil arkamdaki Yağmura doğru gidiyormuş. Beni hiç farketmedi bile.
Damla
Yağmurla birlikde odamıza gittik.
Yağmura Berk'in geldiğini anlatım.
Ve tabiki Güven hakkında konuştuk.
"Ee şimdi ne olacak ?" diye sordu Yağmur.
"Öyle görünüyorki hiç bir şey olmayacak. Zaten ne olsun ki.."
Derin bir of çekdım ve yarın ki Sinav için çalışmaya başladım.
2 saat çalıştıkdan sonra kitaplarımı kapattim ve dışardan gelen sese odaklandım. Herkez toplaşmış bir şeye bakıyorlardu ama anlayamadım.
Telaşle kapıdan giren Yağmura dikkatimi verdim.
" Damla!! Damla koşş!"
"Ne oldu Yağmur ?"
Yağmur soluk soluğa kalmış bana bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.
"Güven. Güven kavga ediyor bir Çocuk ile."
" Nee neden"
"Bilmiyorum ama ne olursun hemen gel."
Yağmurla birlikde Bahçeye gittik.
Güven ve bizim Sinifan bir Çocuk birbirine girmiş ve onları hiç kimse ayırmıyor.
"Yapmayın!" diye bağırmaya başladım ama ikiside bana kulak vermediler. Bende en son çözüm olarak onların aralarına girmeye karar verdim.
"Ya yapmayın lütfen bakın bütün okul toplandı birazdan öğretmenlerde gelir"
Güven bağırmaya başladı.
"Sen karışma Damla!!!"
Arkadan Öğretmen geldi.
"Ne yapıyorsunuz siz burada hemen müdürün odasina üçünüz!"
Al işte ben bunları ayırıyım derken bende suçlu duruma düştüm.
Üçümüz Müdürün önünde dikilmiş bir vaziyetde duruyoruz.
"Güven sen başla anlatmaya ne oldu ?"
"Hocam öncelikle Damlanin bir suçu yok o bizi ayırmaya çalıştı."
"Sen onu bunu bırakda neden kavga ettiniz ? Rahat mı batdı evladım ?"
Güven hiç bir şey demdi aşağa bakmaya başladı.
Ozaman sen anlat Ömer ne oldu ?
Ondan da bir ses çıkmadı.
Hoca bana soru ne oldu bitti diye.
"Hocam ben ne olduğunu bilmiyorum ben sadece onları ayırmaya çalıştım."
"Tamam kızım. Bakın ben bu durumu daha fazla karıştırmayacağım sorununuz neyse çözün yada çözmeyin ama benim okulumda böyle sorununuzu cözemezsiniz anladınızmi beni. Tabi ki siz ikiniz cezasız kalmayacaksiniz. Kizim sen çıkabilirsin."
Hemen oradan çıkdım.
Yağmur hemen beni soru Yağmuruna tutdu.
"Ne oldu ? Ne yapdılar? Anlatsan yaa!?"
" Ya Yağmur ! Tamam ya.
Bir şey olmadı bende bir şey anlamadım ikiside hiç bir şey söylemedi ki."
Güven
Ikimizde ceza aldık.
Ama benim umurumda bile deyil o pislik hakketi.
Odama doğru sinirli sinirli yürüyordum karşima Işıl çıkdı.
"Güven ne oldu? Neden kavga ettin ?"
"Ya öff rahat bırak beni Işıl. Cekil başımdan."
Döndüm ve okuldan biraz çıkmaya karar verdim bütün Okul artık sadeçe bu kavgayı konuşuyor.
Öylece yürüyordum hiç bir fikrim yokdu nereye gideceyimin ne yapacağımin.
Arkamdan biri seslendi.
"Güven bekle !"
