Güven ile konuşmaya karar verdim. Odadan çıkıp Güveni aramaya karar verdim. Önce odasina gittim. Kapıyi çaldım. Ses yok. Bütün okulu aradım herkeze sordum ama yok.
GÜVEN
Sabah
5 dakika sonra ders başlıyacak.
Ama ben derse gitmek istemiyorum.
Derse zorla olsada girmeye karar verdim.
Sinifa girdim Sinifta hiç kimse yok sadece Damla var.
Saate bakdım ders başlamış olmasi gerekiyordu. Hiç birşey demeden yerime oturdum. Sinifta sadece biz vardık. Bir şey söylememek için kendimi zor tutum.
Damla yerinden kalkdı ve yanıma geldi.
"Oturabilirmiyim ?"
Kafamı evet anlamında saladım.
"Sen hani benimle Konuşmak istiyordun. Istersen şimdi Konuşabiliriz. Aslında ben seninle dün Konuşacakdım ama seni bulamadım."
"Artık ben Konuşmak istemiyorum."
"Neden ?"
"Konuşmak istemiyorum işte. Seninde dedigin gibi Konuşaçak bir şey yok."
Yerimden hemen kalkdım ve Siniftan çıkdım.
DAMLA
Güven gitti ama ben hiç bir şey anlamadım. Hemen bende yerimden kalktım ve arkadasından koşdum "Güven !" diye bağırdım "Ne demek istiyorsun Güven ?"
Güven yavaşca arkasina döndü.
"Hiç bir şey işte. Niye sen ne zanettin ? Sana Aşkımı Itiraf edmek istedigimi mi ? Sakın bana seni Sevdigimi sandin deme cünkü eyer öyleyse öyle bir şey yok."
Bunları söyledıkden sonra yüzüne bile bakamadın.
Niye beni ozaman öpdü. Ama bunu soramazdım. Güven arkasını döndü ve gitti. Bense öylece arkasindan bakdım.
Arkamdan bana bir kimse seslendi
Arkamı döndüm.
"Berk?! "
