Bölüm 27
.
.
.
Sofia özür dilersem bile beni affetmezdi şuan tek istediği şey intikamdı ama bunu ona veremezdim, bu kadar kolay olmamalı.
"HAYIR."
Onun için kötü adam olarak kalmak daha iyi olabilir. Dinlenmeden bu kadar çalışmamın nedeni, ağabeyini belli bir süre içinde öldürmek zorunda olmamdı.
İlişkimizi düzeltip arkadaş olsam bile, eylemlerim yalnızca acımasız bir ihanet duygusu bırakacaktı.
"Sana zarar gelmesinden korkuyorum. Bu şeyde gerçek mermiler kullanılıyor, anlıyor musun? En son ateş ettiğim kişi bir kolunu kaybetti.”
Ağzım genişçe gülümsedi
Ona karşı Djinn kartımı oynadım .
Sonuçta ne dersem diyeyim onun hayatını kurtaran kişi bendim. Ben olmasaydım Sofia çoktan ölmüş olurdu bunu kendisi de farkındaydı.
Atmosfer bir anda ağırlaştı.
Sofia elindeki kılıcın kabzasını damarları çıkıcak şekilde bastırmaya başladı.
"Kurşunların benim canımı acıtmaz."
Sofia öfkesini bastırdı ve benimle alay etmeye çalıştı.
O anda bütün öğrenciler benimle Sofia arasındaki tartışmayı izler hale gelmişti.
"Yaralanmayacaksın... Eğer Ateş edersem ölüceksin "
"Şunu bir daha söyle sikik"
Sofia son sözümden sonra yakamı yakaladı ve kendisine doğru çekti. Bedenim yerden 1 metre havalanırken göz hizamız eşitlendi.
Boyum 1.80 e yakındı Sofia'nın ise 1.65 filan sayılırdı. Ancak bu boy farkına rağmen ona aşşağıdan bakıyor gibi hissediyordum.
"Ben Kubbe'deki 4. Sıradayım. Kim olduğunu sanıyorsun lan sen."
Daha fazla seyirci toplandıkça atmosfer daha da kötüleşti. O anda…
"Numara 4 Sofia geri çekil!"
Ben rahat bir nefes alırken eğitmen içeri girdi. Çok şükür çok geç olmadan geldi. Sofia eğitmene doğru döndü.
Eğitmen geçen gün saçını ıssırdığım kadındı.
Yüz yüze gelince suratı bir kez daha düştü.
Benden çok haz etmiyora benziyordu.
Onu suçlayamam...
"Neden bırakıyım?"
"Onun eğitim silahı bir tabanca bu yüzden sizinle savaşması yasak."
"Umrumda değil."
"Eğer eğitmenin kararlarına saygı göstermezsen disiplin cezası alıcaksın."
"…”
eğitmenin sözleri kesindi. Sofia acı bir ifadeyle dişlerini sıktı ve ayrılmadan önce son bir kez bana baktı.
Ona doğru elimi bay bay şeklinde salladım.
Yumruğunu tüm gücü ile sıktı ancak arkasını dönüp gitti.
Seyirciler dağılarak antrenmana geri döndü. Her şey normale döndü.
.
Bende tam ayrılıcaktım ki bir ses beni tuttu.
"Silahını çıkart."
"....E--eğitmen."
Eğitmen bana bakıp elindeki sargı bezini sarıyordu. Yüzünde tam olarak kavrayamadığım bir duygu seli geçiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yazdığım Kitapta Kötü Adam Oldum.
FantasíaUyanan Vayne Salas, kendisini tanıdık bir dünyada ama tanıdık olmayan bir vücutta bulur yazdığı bir dünyada ama bir türlü tamamlayamadığı bir hikayede. Şimdi romanı yeniden yazması gerekiyordur hemde bizzat yaşıyarak. Hayatta kalmasının tek yolunun...
