Eğer bunu okuyan biri varsa ben Onur.Yaşım 20.Ölüler canlanıp yaşayanları öldürmeye çalışmadan önce kardeşim Anıl(21) ile beraber özel bir askeri laboratuvarda çalışıyorduk.Hastalıkları inceleyip,iyileştirmek için yöntemler arıyorduk.Bir proje üzerinde çalışıyorduk ki en önemli deneylerimizden biriydi.Belkide yeryüzünden AIDS virüsünü silip atacaktık Proje Z sayesinde.Bir terslik oldu ve Z istediğimiz tepkiyi vermedi aksine hastalığı daha kötü bi hale getirdi.Virüs bulaşan hastalar birkaç dakika içinde ölüyor ve değişik bir biçimde canlanıyordu.Proje iptal edildi ve yok edilmesi istendi.Tam yok edilecek iken bir aksilik oldu ve virüs havalandırmadan yayıldı.Bütün bina karantinaya alındı.Ben ve kardeşim binanın içindeydik ama biz virüsün havalandırmaya sızdığını görüp hemen maskelerimizi takmıştık.Bütün arkadaşlarımız öldü.Sadece ben ve kardeşim kurtulduk.Bizi bir teste soktuktan sonra bizim hasta olmadığımızı anladılar.Binanın içindeki herkesin öldüğünü sanıyorduk ama biri kurtarma ekibinden birini ısırdı ve bir sürü kişiye virüsü bulaştırdı.Çok geçmeden bütün şehir yürüyen ölüler tarafından işgal edildi.
Ordu yoktu.Ben ve kardeşim tek başımıza kalmıştık.Bulunduğumuz karantina bölgeside zombiler tarafından işgal edilmek üzereydi.Kaçmak zorundaydık.Kardeşime bakarak"hemen buradan gitmeliyiz!".Anıl"evet ama nereden kaçacağız bütün girişlerde virüslüler var"."Bulacağız artık bir yol"dedim ve hemen cama doğru gittim.Aşağıda zombilerin girişlere yaslandığını fakat demirleri kıramadıkları için içeri giremediklerini gördüm.Demirlerin fazla dayanamayacağını bildiğim için Anıl'a dönerek"hadi fazla zamanımız yok çabuk olalım".Anıl kafasıyla onayladı.Odadan dışarı çıktık.Planımız vardı.Binanın alt katındaki otoparka gidecek ve bir araba bulacaktık.Koridorun sonuna doğru koşturduk bu arada zombiler kapıyı parçalamıştı ve içeri doğru geliyordu yüzlercesi.İçimizdeki korkuyu kelimelerle anlatamam.Koridorun sonuna geldiğimizde merdivenlerden hızlıca aşağı doğru koşturduk.Zombiler peşimizden geliyordu.Otoparka geldiğimizde bir sürü araba vardı.Önümüze ilk gelen arabaya gittik fakat kapılar kilitliydi.Anıl hızlıca cama dirseğini vurdu ve kapıların kilitlerini açtı.Arabaya bindik,ben direksiyona geçtim.Düz kontak yaparak arabayı çalıştırdık.Arabanın sesini zombiler duymuş olmalıydı ki birden bir sürü zombi arkamızdan koşmaya başladı.Otoparkın çıkışına doğru hızlıca sürüyordum ve önüme çıkan zombileri eziyordum.Otoparktan çıktığımda gördüklerime şok olmuştum.Bütün şehirde zombilerden vardı her yerdeydiler.Ailemizden haber alamıyorduk.Bu hayatta kalma savaşında sadece kardeşim vardı başka kimsem yoktu.
Devamı birdahaki bölüme oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın...
