Hoofdstuk 32.

560 25 0
                                    

P.O.V. Eva

Terwijl ik met Fem in mijn armen lig, is Wolfs alvast bezig met alle spullen alvast inpakken. Ik droom helemaal weg tot er op de deur geklopt wordt. 'Eva? Wolfs? Ik heb bezoek voor jullie!' Zegt Ilse waarna ik Marion de kamer in zie lopen. 'Marion!!' 'Eva!' Roepen we allebei opgewekt en geven elkaar een knuffel. 'Wat is ze mooi! Gefeliciteerd!!' Zegt Marion en ze aait Fem voorzichtig over haar handjes. 'Ja hè? Dankjewel...' Zeg ik als trotse mama.. Wolfs komt bij ons staan en kijkt ook net zoals wij naar Fem die rustig aan het slapen is. 'Jij ook gefeliciteerd!' Zegt ze en ze geeft Wolfs ook kort een knuffel. 'Hoe gaat het met je?' Vraagt Marion aan mij. 'Super!' Zeg ik en ik kijk Wolfs verliefd aan die me daarna een knipoog geeft. 'Gelukkig, alles goed gegaan?' Vraagt ze door. 'Ja alles ging eigenlijk helemaal goed, toch?' Zei Wolfs waarna ik knikte. 'En, hoe heet ze?' Vraagt Marion nieuwsgierig. 'Fem!' Zeg ik trots. 'Wat een leuke naam!' Zegt ze enthousiast. 'Wil je haar even vasthouden?' Vraag ik daarna.'Graag!' Zegt ze stralend met een glimlach. Voorzichtig geef ik Fem aan Marion die haar armen openhoud. Ik ga op de zijkant van het bed zitten zodat Marion naast me kan zitten. Ze gaat voorzichtig zitten en blijft maar naar Fem kijken. Ik aai over haar hoofdje en doe haar mutsje goed. Ze glimlacht naar me. Wolfs is al weer verder gegaan met de laatste spullen bij elkaar te pakken. 'Moet je eigenlijk niet werken?' Vraag ik aan Marion. 'Nou ja eigenlijk wel maar iedereen is met de zaak van gister bezig en er is verder geen grote zaak, dus ik heb aan Mechels gevraagd of ik even bij jullie langs mocht.' 'En dat mocht..' Maak ik haar zin af. 'Ja precies!' Grinnikt ze. 'Wat mij betreft kunnen we naar huis gaan..' Zegt Wolfs na een tijdje. 'Ik moet ook weer naar het bureau..' Zegt Marion daarna. Ze staat voorzichtig op met Fem en geeft haar weer aan mij. Wolfs staat klaar met de maxicosie waar ik Fem inleg en haar vastmaak. Marion pakt het kleedje dat op bed lag en legt het over haar heen. 'Nou zij is er in ieder geval klaar voor!' Zegt ze. Marion geeft me een kus op mijn wang en pakt haar jas. 'Ik ga ook maar!' Zegt ze. Ik sta ook op van het bed waarna ik me een beetje duizelig voel. 'Ho..' Zegt Wolfs en ondersteunt me. Ik glimlach naar hem. 'Doeg!' Zegt ze vrolijk en loopt de kamer uit. 'Doei!' Zeggen we allebei tegelijk. 'Gaat het weer schat?' Vraagt hij bezorgd. 'Ja het gaat wel dankje.' Zeg ik dankbaar. Ik neem de maxicosie van Wolfs over en pak de autosleutels. Wolfs pakt de jassen en de tas en samen lopen we naar de balie iets verderop. 'Hallo, we willen ons graag afmelden,' Zegt Wolfs. 'Ja, wat is uw naam?' Vraagt de man achter de balie aan mij. 'Eva Van Dongen..' Zeg ik. 'Ja.. U mag naar huis!' Zegt hij met een glimlach en we lopen verder naar de garage waar de auto geparkeerd staat. Als we bij de lift komen drukt Wolfs op de knop. Hij geeft me een kus. Ik kijk verliefd naar hem. Na een tijdje gaat de lift open en we lopen naar binnen. Als we bij de garage uitstappen lopen we naar de auto. Ik zet Fem achterin en doe de gordel om de maxicosie. Ze slaapt rustig door. Ik glimlach. Ik doe de deur dicht en loop naar de bestuurderskant. Ik stap in. 'Zou je dat wel doen?' Vraagt Wolfs. 'Wat bedoel je?' Vraag ik niet-begrijpend. 'Laat maar..' Zegt hij lachend. Ik stop de sleutels in het contact. Ik doe de gordel om en rijd naar huis.

Echte Liefde (Flikken Maastricht)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu