hoofdstuk 8

124 7 0
                                    

Pov Brenda

We zitten in de auto Kelvin achter het stuur en ik ernaast. Ik voel me veilig. Hoelaat is het vraagt Kelvin. Ik pak m'n telefoon en kijk hoelaat het is. Half 1 zeg ik. Zullen we een broodje gaan halen bij de Subway of wil je naar de mac. Hoe komt hij hierop en waarom met mij maar toch zeg ik ja een beetje afleiding kan ik wel gebruiken. We zetten de auto vlak bij het hotel en we lopen naar door het centrum. Als je ergens naar binnen wil moet je het zeggen hoor of je ziet een leuk tentje waar we kunnen eten. Dan denk ik aan het frietzaakje om de hoek. Ik weet wel wat kom mee en ik loop met Kelvin naar het frietzaakje. Hier hebben ze super lekkere friet zeg ik. Okee wat wil jij. Ik neem hetzelfde als de vorige keer. Doe maar een frietje met. Kelvin besteld iets en ik loop naar een tafeltje. Even later komt Kelvin naar me toe met twee bakjes friet. Alsjeblieft zegt hij. Dankjewel zeg ik terug. Ik kijk in z'n ogen ze zijn zo mooi. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ik hier met Kelvin een frietje zit te eten.

Na dat we de friet op hebben lopen we richting het hotel. Het is niet zover weg. Opeens besef ik me dat ik de sleutel helemaal niet heb. Kelvin ziet dat ik schrik. Wat is er vraagt hij. Ik ik heb de sleutel van de hotelkamer niet die heeft Laoise. Ik weet daar wel wat op, als je nou zegt dat Laoise in het park is en jij even wat ging halen en de sleutel bent vergeten dan doen ze vast de deur wel open zegt Kelvin. Gelukkig dat Kelvin zo slim is ik had dit echt nooit bedacht. We lopen naar binnen en ik loop naar de bali. Hallo zegt de vrouw. Hallo mijn vriendin en ik delen een kamer samen alleen m'n vriendin is in het park en zij heeft de sleutel zou u de deur misschien open willen doen. Ja op welke naam staat de reservering. Brenda Bruijnzeels zeg ik. Het kamer nummer. 373. Oke loop maar mee en Kelvin en ik lopen achter de vrouw aan.

Pov Kelvin

We lopen acher de vrouw aan naar kamer 373. Ik vind het echt zo zielig allemaal voor Brenda maar ik ben het meest boos op de politie. De politie hoord hier gewoon bij te helpen. Nu moeten we nog steeds een plan bedenken wat we moeten doen volgende week. Uiteindelijk komen we bij kamer 373. De vrouw doet de deur open en zegt als jullie weg gaan gewoon de deur dicht doen. Als de vrouw weg is lopen we de kamer binnen. Het is een super mooie kamer. Dan schrikt brenda weer. Wat is er vraag ik. De spullen van Laoise zijn weg. Watt zeg ik. Laten we zoeken, kijken of we nog spullen kunnen vinden.
Na een tijdje zoeken hebben we nog steeds geen spullen gevonden. Brenda laten we gaan we kunnen echt niks vinden. Ze knikt ja maar ik zie in haar ogen dat ze verder wil zoeken. Ze loopt naar het bed en haalt haar tas onder het bed vandaan. Ze legt de tas op bed en begint te huilen. Ik vind het echt niet meer normaal, ik snap er helemaal niks meer van. Ik ga naast haar zitten en vrijf met m'n hand over haar rug om haar te troosten. Ze kijkt me aan en zegt ik ben bang dat ze nooit meer terug komt. Ze begint nog harder te huilen en ze legt haar hoofd op m'n schouder. Ze voelt koud aan. Zal ik even helpen vraag ik aan Brenda. Ze knikt ja en ik help haar met haar tas. Daarna lopen we de kamer uit en lopen we naar de auto.

Als we weer thuis aankomen is het kwart over 2. Brenda is nog steeds over stuur. Hoe kan ik haar opvrolijken. Dan vraagt ze kunnen we een film gaan kijken dan hoef ik even niet te denken aan Laoise. Ja is goed hier kan je een film uitzoeken. Peter roep ik maar ik hoor niks. Is peter weg. Dan gaan m'n ogen naar een briefje op de tafel. Ik ben even met jard weg ik ben rond 16:00 terug. staat er. Is deze film goed vraagt Brenda en ze houd een film omhoog. Ja hoor. Ik loop naar haar toe en pak de film en doe hem in de dvd speler. Tijd voor een film en ik ga naast Brenda zitten.

Van brabant naar KelvinWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu