hoofdstuk 39

80 8 0
                                    

Pov Brenda

Mijn wekker gaat. Ik word wakker. Normaal zou ik mijn wekker uit doen en weer verder gaan slapen maar nu niet. Ik spring mijn bed uit en trek mijn kleren aan. Ik trek mijn demin broek met scheuren aan een leuk wit shirt wat los zit. Daaronder doe ik mijn Adidas superstars. Ik heb er super veel zin in. Ik kijk op de klok bijna half 9. Mam we moeten zo gaan roep ik door het hele huis. Mijn moeder komt een paar minuten later rustig aangelopen met haar tas. Zullen we vraagt mijn moeder. Jaa zeg ik en we lopen naar de auto.

Als we aankomen bij Laoise staat Laoise al voor de deur. Heyy roept ze. Sinds wanneer ben jij zo snel vraag ik. Wat denk je zelf weet je hoeveel zin ik erin heb. Ik snap je helemaal hoor ik heb er ook zin in zeg ik. Daarna rijden we weer weg.

Eindelijk komen we aan bij het station. Hoelaat is het vraagt Laoise. Kwart voor 9 zeg ik. Dan hebben we nog een kwartier. Hier jullie koffers en hier is tien euro dan kunnen jjllie nog wat lekkers kopen. Dankjewel mam zeg ik en m'n moeder rijd weer weg in de auto. Starbucks doen vraag ik. Ja zeker weten zegt Laoise en we lopen richting de starbucks.

Als we een starbucks hebben gehaald gaan we richting het peron. Welke was het ookal weer vraag ik. Uhh 3c Volgensmij. Oke zeg ik en ik loop achter Laoise aan. We nemen de roltrap naar boven en komen aan op het peron. We hebben nog 5 minuten zegt Laoise. Okee dan zijn we precies optijd. Dan gaat mijn telefoon.

CHAT

Kelvin: heyy sta je al te wachten op de trein
Brenda: ja we staan te wachten maar de trein komt eraan doeii
Kelvin: tot zo

We stappen de trein in en kiezen een plekje uit. Dan rijden we weg.

Ondertussen bij Kelvin en Peter...

Pov Kelvin

Peter heb je alle spullen al in de auto gezet. Ja ik heb ze al in de auto gezet zegt Peter. Oke dan gaan we zo. Ik kijk nog even door mijn kamer of ik niks vergeten ben. Dan ga ik de kamer uit. Kan je Peter dan gaan we naar het station. Ik loop met Peter mee naar de auto en we rijden dan naar het station.

Als we aankomen bij het station lopen we naar het peron. Naar welk peron moesten we vraagt Peter. 6d zeg ik. Ik ben niks vergeten ik wil er eerder zijn dan Brenda en Laoise.

Ondertussen bij Brenda en Laoise...

Pov Brenda

Ik kijk op mijn telefoon. Over tien minuten zijn we er eindelijk. Ik heb Kelvin zo erg gemist. Peter ook maar voor hem voel ik niks. Voor Kelvin zijn m'n gevoelens te erg. Als iemand de naam Kelvin een keer zegt dan voel ik me meteen weer helemaal vrolijk. Amsterdam centraal station word er door de trein geroepen. Ik kijk door het raam en zie Kelvin en Peter al staan. Als de trein is gestopt ren ik de trein uit. Kelvin en Peter rennen ook naar ons toe. Dan vlieg ik Kelvin om zijn nek. Ik heb je zo gemist zeg ik. Ik jou ook antwoord hij terug. Na iets van 5 minuten knuffelen laat ik hem weer los. Daarna geeft ik Peter nog een knuffel. Zullen we gaan we moeten ergens heen zegt Peter. Waarheen vraag ik. Dat zie je straks wel zegt Peter. Waar gaan we heen ik wil het weten. Kom maar hier met die koffers zegt Kelvin als we bij de auto zijn. Peter doet de deur voor Laoise en mij open en wij gaan op de achterbank zitten. Kelvin legt ondertussen de koffers in de kofferbak. Peter gaat achter het stuur zitten en Kelvin ernaast. Daarna rijden we weg.

Na 10 minuten rijden we op de snelweg. Dan slaan we rechtsaf. Wacht dit is naar het vliegveld. Wat gaan we doen op het vliegveld. Het zal wel en ik zeg niets. Daarna rijden we een parkeer garage in. Gaan we iemand uitzwaaien vraag ik maar ik word genegeerd en ze zeggen niets terug. Wat ik snap het niet, wat doen we in godsnaam op een vliegveld te zoeken. We stappen uit als we een plekje hebben gevonden. Brenda zegt Kelvin. Ja zeg ik. Hij geeft me een envelop en zegt ik denk dat dit het iets duidelijker maakt. Ik pak de envelop aan en maak hem open.

Van brabant naar KelvinWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu