hoofdstuk 24

77 5 0
                                    

Pov Laoise

Ik ben binnen bij de vreemde man ennp zit op de bank. Ik weet niet of ik hem wel moet vertrouwen. Ga je nog iemand bellen of niet. Ik kijk hem raar aan. Dan zie ik dat ik zijn telefoon in m'n handen heb. Ja ik ga bellen, ik denk even na of ik het nummer van m'n moeder weet. Als ik her weet toets ik het in en druk op bellen.

Gesprek via telefoon ( L = Laoise M = mama)

M: hallo met wie spreek ik

L: mam je spreekt met mij

M: Laoise? Maar je hebt toch een eigen telefoon

L: ja dat weet ik maar er is iets ergs gebeurd

M: wat is er gebeurd schatje

L: ik ben ontvoerd maar ik ben nu weer veilig bij een man

M: sinds wanneer

L: sinds de dag dat ik en Brenda aankwamen

M: maar weet Brenda dit en ben je niet bang waar ben je dan kom ik je halen

L: ik weet niet waar ik ben maar ik ga terug naar Brenda

M: okee schat het komt goed heb je wel eten gekregen

L: ja ik heb eten gekregen maar ik moet gaan mam

M: ja schat doe voorzichtig

Ik hang op. Ineens komt het in me op dat ik veilig ben ik ben vrij, eindelijk. Ik heb nogsteeds wel honger. Heeft u misschien wat te eten voor me vraag ik aan de man. De man pakt iets uit een tas en geeft het aan me. Waar zijn we eigenlijk vraag ik. We zitten in het bos aan de rand van Amsterdam. Ik schrik, zijn we zo dichtbij? Waarom wil je dat weten. Nou ik ben op vakantie in Amsterdam dus ik ben super dichtbij. Zullen we gaan vraag ik. Nee we gaan nog niet dat is veiliger, we doen het als het donker is. Oke zeg ik en ik ga op de bank liggen. Ik denk nog even goed na, weet ik het nummer van Brenda uit m'n hoofd. Maar het lukt niet ik kom niet verder dan de eerste 4 cijfers en val in slaap.

Ondertussen bij Brenda, Kelvin en Peter...

Pov Kelvin

Het is al bijna 9 uur over ander half uur staan we in het Vondelpark. Ik heb er echt alle vertrouwen in. Het moet lukken. Iedereen is klaar de make-up hebben ze nog een beetje bij gewerkt, meer niet. Ik kijk naar Brenda. Brenda ziet er erg zenuwachtig uit. Ze is zo mooi. Haar ogen zijn mooi blauw met een heel klein beetje groen erin. Wanneer zal ik het haar vertellen dat ik haar leuk vind. Dan gaat m'n telefoon.

CHAT

Samantha: heeyy
Kelvin: halloo
Samantha: en hoe gaat het ermee
Kelvin: ja goed hoor
Samantha: heb je al iets met Brenda of niet
Kelvin: nee nog niet hoezo
Samantha: gewoon
Samantha: nog niet gaat het wel gebeuren dan
Kelvin: ik hoop het
Samantha: ik wist wel dat je Brenda leuk vond
Kelvin: hoe dan
Samantha: weet je hoe je naar d'r kijkt??
Kelvin: nee
Samantha: jij bent echt nog nooit zo vrolijk geweest
Kelvin: ja dat is waar
Kelvin: maar ik moet zo gaan weet je wel
Samantha: o ja succes
Kelvin: dankje

Het is half 10 we gaan zo richting het Vondelpark. Dan zijn we er rond iets voor 10e en kunnen we nog rustig aan doen. Ik kijk naar Brenda. Gaat het wel vraag ik. Ja hoor alleen ik ben super zenuwachtig zegt ze. Ik snap het wel hoor zeg ik. Laten we gaan anders komen we telaat. We lopen naar de deur en ik doe de deur dicht nu nog naar het Vondelpark.

Van brabant naar KelvinWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu