Reyhan ve Mazhar: İçimizde Bir Düğüm

SAHNE 14

Minibüs Reyhan ve Mazhar'ın evinin önünde durmuştur. Haluk abi geriye uzanmış ikisine seslenmektedir. Sıçrayarak uyanırlar.

Reyhan: Hay!! Çok acayip bir rüya gördüm ya.

Mazhar: Ben de. Ben de...

Haluk abi: (Gülerek) Hadi artık evde devam edersiniz uykunuza.

Mazhar'la Reyhan inmek için kalkarlar.

Fahriye: (Gülerek) Tekrar tebrikler hadi.

Mazhar ve Reyhan: Teşekkürler.

Ayşem: Ay çok tebrikler. Reyhan sana bütün tecrübelerimi aktarıcam merak etme.

Reyhan: Sağol Ayşem.

Ömer: En kısa zamanda kutlayalım bu haberi.

Mazhar: Aman abi. Dursun o biraz. Hele bir beş altı aylık olsun da. Nazar mazar değer Allah korusun.

Hepsi kahkahayla güler.

Reyhan: Pimpirikli yaaa.

İyi geceler dileyip inerler. Mazhar indiği yerde durur. Bir şey düşünür. Açık camdan bakan Ömer'in yanına gider. Reyhan bekler.

Mazhar: Ömer. Ofisimizin geleceğiyle ilgili çok önemli fikirlerim var.

Ömer: Ne gibi?

Mazhar: Şirketin misyonunu değiştiriyoruz.

Ömer: Ne yapıyoruz?

Mazhar: Tarihi evlerin kurtarılarak yeniden kullanıma kazandırılması işine yoğunlaşıcaz. Mimarlık şirketimiz bir çeşit restorasyon atölyesi olacak.

Ömer: Ne adamsın. Bunu şu an mı düşündün?

Mazhar: Evet şimdi.

Ömer: Mazhar bu finansal açıdan büyük bir risk. Nasıl altına gireceksin.

Mazhar: Hepsini hesaplıycam. Ayrıntıları konuşucaz. Güzel olacak bence. Şimdilik bu kadar yeter.

Reyhan: (Hâlâ beklemektedir.) Mazhar kapı önü muhabbetine çevirdin.

Mazhar: Geliyorum.

Ömer: Tamam da nerden esti şimdi bu?

Mazhar: (Çok ciddi) Çocukları yüzdürecek koy bulamadım ya!! Her yeri inşaat yapmışlar!!

Ömer: Hangi çocukları?

Mazhar: Bizim çocukları işte. Hadi iyi geceler. (İçeri seslenir) İyi geceler herkese.

Reyhan'ın elinden tutup eve doğru ilerler.

Ömer: (Ayşem'e) Uyanamamış herhalde. Saçmaladı sanki.

Ayşem: Çok ciddi gibiydi.

Fahriye: Babalık heyecanı başına mı vurdu ki?

Minibüs gider...