Why do I have a mate?

18. Hakken

'Slaan.' Zegt Christina, terwijl ze de boksbal beet houdt. Ik kijk haar vragend aan, terwijl ik de bokshandschoenen aan doe

'Weet je het zeker?' Vraag ik haar twijfelend. Als antwoord knikt ze en ze gaat achter de boksbal staan. Ik knik en ga ervoor staan, klaar om te slaan.

Christina zegt verder niets meer. Ik adem diep in en uit, voordat ik begin te slaan. De boksbal beweegt een beetje, maar niet veel.

We zeggen niets meer tegen elkaar. We zijn allebei gefocust. Totdat we opeens geluiden bij de deur horen. We kijken allebei op en draaien ons om. Christina komt naast me staan en heeft opeens bokshandschoenen in haar handen. Ik kijk haar vragend aan.

'Voor het geval dat.' Fluistert ze, terwijl ze afwacht wie door de deur naar binnen loopt. Opeens klaart haar gezicht op. Ik kijk haar verbaasd aan. Dat is apart. Christina heeft alleen maar oog voor de deur. Als de deur open gaat, trekt ze een sprintje en springt in de armen van degene die de deur heeft geopend.

'Hey, heb je me gemist?' Vraagt Daniel, terwijl hij de ruimte binnen loopt, terwijl hij Christina op tilt. Christina knikt en valt zijn mond aan met de hare. Opeens zie ik een hand, die mijn zicht van Christina en Daniel verspert. Ik kijk op en zie Jurgen over me heen hangen. Hij heeft zijn handen voor mijn ogen. Ik kijk hem vragend aan.

'Wat, we kunnen je maar beter zo lang mogelijk onschuldig houden.' Antwoordt Jurgen, terwijl hij zijn schouders ophaalt.

'Waarom word je gezicht rood?' Vraag ik hem nieuwsgierig. Meteen hoor ik Blake, Michael en Collin lachen. Ik draai me helemaal om en zie de drie jongens achter Jurgen staan.

'Omdat ik het ongemakkelijk vind. Dus, waarom sloeg je tegen de boksbal?' Vraagt hij me, snel het onderwerp wisselend. Ik geef hem wetende blik en hij geeft me een onschuldige glimlach. 'Dus?' Vraagt hij me met een glimlach.

Nu voel ik dat mijn gezicht rood word. Ik kijk hem beschamend aan. Hij verstrakt meteen en slaat zijn armen om mijn schouders. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt hij, terwijl hij zijn armen beschermend om me heen heeft. Ik geef geen antwoord, in plaats daarvan geef ik hem een knuffel. Jurgen knuffelt me terug en verplaatst zijn vraag naar Blake, Michael, Collin, Daniel en Christina.

'Oké, er is een jongen die ze apart vindt. Ze vertrouwt hem niet en hij jaagt haar de stuipen op het lijf.' Antwoordt Christina snel. Ik grijp Jurgens shirt vast en knijp erin. Ik voel hem knikken tegen mijn hoofd, als teken voor de anderen door te gaan met de uitleg.

'Ze heeft een aanvaring gehad met een jaloers meisje.' Vertelt Michael. Jurgen kijkt op me neer, maar ik laat mijn gezicht tegen zijn borstkas rusten. Ik ben niet van plan om binnenkort op te kijken.

'Oké, verder nog iets?' Vraagt Jurgen, terwijl hij me aan blijft kijken. Ik voel zijn ogen in mijn hoofd branden. De andere mensen zijn een poosje stil, waarschijnlijk aan het denken over wat er nog meer gebeurt zou kunnen zijn.

'Ze heeft 15 opdrachten in minder dan één lesuur gemaakt, terwijl de rest van de klas daar minstens twee voor nodig had.' Vertelt Daniel. Jurgen knikt.

'We hebben haar leren kaften.' Vertelt Blake met een lach. Ik voel mezelf glimlachen tegen Jurgens borstkas.

'We hebben een tussenuur gehad, omdat de leraar niet op kwam dagen.' Vertelt Michael. Ik knik voorzichtig. Ik voel Jurgen zijn armen om me heen aanspannen. Ik glimlach en verroer me niet.

Totdat ik opeens opkijk. Maar ik keek niet op. Ik slaak een zucht van irritatie en kijk Jurgen verontschuldigend aan. 'Pak touw. Snel. Bind vast.' Weet ik nog uit te brengen, voordat ik voel hoe ik naar de achtergrond wordt gedrukt.

'Blake.' Zegt Jurgen snel. Jurgen draait me om in zijn armen en laat me niet los. Hij houdt mijn armen stevig achter mijn rug beet, terwijl ik Blake mijn voeten zie pakken. Als hij ze beetheeft, komt hij overeind, zodat ik word opgetild. 'Michael.' Zegt Jurgen, voordat ze beginnen te lopen.