3, Attack.

58 9 20
                                    


Yayınlanma Tarihi : 29.09.2023
3.Bölüm : " Saldırı ."

İyi okumalar dilerim!
Oy ve yorum yapmayı unutmayın!





Christopher Bang.

Binalarla çevrili bir sokakta yaşayınca güneş ışıklarının yüzüne vurması ihtimali oldukça düşüktü. Ancak ben güneş ışıklarının beni uyandırmasından gerçekten hoşlanıyordum. Ve burayı en başta sevmenin nedenini bu sabah öğrenmiştim. Çünkü sabah uyandığımda güneşin sıcacık ışıkları yüzüme vurarak beni uyandırmıştı.

Bu güzeldi. Kasabanın iki katlı, küçük bahçeli evleri ile çevrili odayı seçmiş olsam da kasabadaki evlerin daracık boşluklarından güneş ışığı direk olarak yastığıma hücum ediyordu.

Uyku sersemliği ile birlikte sırıttım ve bir elimi havaya kaldırıp güneşin önüne doğru kaldırdım. Sonra da parmaklarımı açıp parmaklarımın arasında güneşin ışıklarının girmesini izledim. Bu gerçekten çok güzeldi. Bir masalda gibi hissediyordum. Sevmiştim.

Tam bu sırada bir ses işittim kulağımda.  " Güneş ışıklarını her zaman görmek isterdin. "

Elimi indirdim ve başımı kaldırıp kimin geldiğine baktım. Babam gülümseyerek kapının önünde beni izliyordu.

" Gelebilir miyim? " Başımı salladım ve kaldırdığım başımı yastığa geri yatırdım. Bugün kalkmak istemiyordum. Ama belli ki babam buna müsaade etmeyecekti. Çünkü odama kadar benimle konuşmak için gelmişse benim hakkımda bir karara varmış ve bunu bana söylemek için gelmiştir..

Babam yatağına oturdu ve elini elimin üstüne koydu. " Sana yine danışmadığımız için çok özür dileriz Christopher. Biliyorum bundan artık yoruldun ama sana güzel haberim var. Annenle ben artık burada yaşamaya karar verdik. Burası hem bizim başlangıcımız oldu, hemde senin olmasını istiyoruz. Bu yüzden umarım bizi anlarsın. "

" Sonunda belirli bir yerde kalacağımıza sevindim. Ama umarım bir daha taşınmak zorunda kalmayız. "

" Merak etme, bir daha olmayacak. "

" Emin misin? İşlerin? "

" Şirketimle görüştüm ve artık burada iş yapmak istediğimi söyledim. Biraz sıkıntı oluşturacak olsa da kabul ettiler. Bundan sonra kökümüzü kimse buradan ayıramaz. " Bu duruma sevinmiştim. Ama umarım şirket bu durumdan dolayı babamı zorlamaz. Babamın elini elimden çektim ve yerimden kalkıp ayaklarımı bağdaş kurdum. " Buna emin misin? Şirketin biraz sıkıntılı duruyor. Onlardan özellikle de CEO denilen adamdan hiç haz etmiyorum. "

Babam beni anladığına dair başını salladı ve gülümseyip odamdan çıktı. Bu konuşmaya devam etmeyip odamdan çıkmasından kesinlikle onun da benimle aynı fikirde olduğunu biliyordum. O da şirketinin yaptıklarından mutlu değildi. Sonuçta CEO denilen pislik katilin neler yaptığını en iyi o bilirdi.

Başımı cama çevirdim ve artık vurmayan güneş ışıklarının sonunda bizle aynı hizadaki kasabadakk evlerine baktım. Onların hayatları da acaba bizim kadar sorunlu ve sıkıntılı mıydı?

Odamda biraz daha zaman geçirdikten sonra annemin beni yemeğe çağırmasıyla sonunda neredeyse düzenlemesi bitmiş ufak tefek oda ve eşyalar kalmış yeni evimizin mutfağına indim. Muftak gerçekten büyük ve nostaljikti. Annem ve babam çoktan yemeğe başlamışlardı. Bana ayrılan sandalyeye oturdum ve annemin önüme hemen koymaya başladığı kahvaltılıkları yemeğe başladım.

ᴛʜᴇ ʟᴀꜱᴛ ʜʏʙʀɪᴅ [ Durduruldu ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin