ᴛʜᴇ ʟᴀꜱᴛ ʜʏʙʀɪᴅ [ Durduruldu ]

9, Vampires.

Yayınlanma Tarihi : 13.10.2023
8.Bölüm : " Vampirler. "

İyi okumalar dilerim!
Oy ve yorum yapmayı unutmayın!

•
•
•
•
•

Kapım üçüncü kez çalındığında yatağımdan kalktım ve açıkçası ağladığımı belli eden gözyaşlarımı silmeden öfkeyle kapımı açtım. " Rahat bırak beni! "

Kapıyı yeniden kapatmak üzereydim ki bir ayak kapıyı örtmemi engelledi ve güçlü beyaz bir el kapıyı sonuna kadar açtı. " Christopher, benim. "

" Hiç kimseyi istemiyorum. Defol buradan! "

Fakat Seo Changbin gitmedi ve kapıyı açıp beni iki kolumdan yakalayıp içeriye girdi. Sonra da ayağıyla kapıyı arkasından örttü.

" Defol dedim sana! Çık odamdan! "

" Chris, beni dinle lütfen! "

Chris diyişi bana annemi ve sonra az önce nelerin olduğunu yeniden aklıma getirdi. Yaşadığım duygular tavan yaptı.

" Kimseyi dinlemek istemiyorum. Annemi orada bıraktınız! "

" Mecburduk! "

" Onu kurtarabilirdiniz! "

" Yaparsak kuralları çiğner ve bir savaşı başlatırdık! "

" Sizin soktuğum kasaba kurallarınız umrumda değil, annemi istiyorum! "

" Kasaba kuralları değil bunlar Chris! "

" Umrumda değil! "

" Vampir kuralları! "

" Rahat bırak beni! "

Annemi orada bırakmıştık. Annemi. Babamın karısını, benim annemi. Her şeyimi. Hayatımı. O kadar kötü hissediyordum ki beni bırakmayan bu güçlü kollar yorgun düşmemi sağlamıştı. Sert ve güçlü hareketlerim yerini güçsüz hareketlere bıraktı. Ama yine de ona direniyordum. Neyi direniyordum bilmiyorum ama direniyordum. Sanki gerçeklere direnmek gibi.

Changbin beni kendine çekti ve soğuk kolları belime dolandı. İçim ürpermişti. Çok soğuktu. Daha fazla direnmedim çünkü biliyordum ki ondan kurtulamazdım. Onun yerine gözlerimi kapatıp göğsünde ağlamayı tercih ettim. Çünkü şu an sığınacak herhangi bir göğse ihtiyacım vardı.

Birlikte yere çöktük ve sanki saatlerce onun göğsünde gözyaşı döktüm. Annemi kaybetmiştim. Her zaman ona kızdığım ama her zaman da ona güvenip yanımda olmasını istediğim kişiyi. Üstelik neden olduğunu dahi bilmiyordum. İşaretlenmişti. Ama neden işaretlenmişti? İşaretlenmek ne demekti? Kokusundan neden rahatsız olmuştum? Onu kaybetmemi sağlayacak şey neydi? Hiçbir şey bilmiyordum ve bu annemi kaybetmeden daha az kötü hissediyordu.

Saatler öylece geçip gitti. Sadece öyle durdum ve Changbin'in sert ve dolgun göğsünde bolca gözyaşı döktüm. Ama bir şekilde toparlanmam ve babamla yüzleşmem gerektiğini biliyordum. Changbin'de öyle demişti. Benimle konuşması gerekiyordu.

Ay gökyüzünde yerini alırken merdivenlerden inip koltuklarda oturan gruba ve camda duran babamın olduğu yere salona girdim. Benim gelmemle herkesin gözleri bana dönmüştü. Babam da.