๑| Aynı Ama Farklı |๑

Bölüm 1; Kaplan Çocuk

Bu biraz tuhaf olacak-...

.

.

5 Yıl Önce

Chuuya hızla koşmaya devam etti. Karanlık sokaklarda, mafya'dan, eski ortağından kaçıyordu.

Bir sokaktan diğerine, diğer sokaktan bir başkasına...

Yaptığı doğru muydu bilmiyordu, yalnızca beynini dinledi.

Mafya için uygun değildi.

Yeteneğini kullanmak istiyordu, ama olmazdı. Dazai'nin onu bulması zaten kolaydı, yeteneğini kullanarak bunu daha da kolay hale getirmek istemedi.

Sinirle tıslayarak son ara sokaktan da hızla koştu.

Arkadaşlar, aile...

Ah, sanırım ikisine de sahip değildi.

Gitmek için aklına bir yer gelmiyordu, peşinde olan mafya da akla getirildiğinde hangisi olduğu fark etmeksizin her hangi bir binaya bile saklanabilirdi.

Öyle de yaptı.

Karşısına çıkan ilk binanın içine girdi. 3 Mahalle ötesinde kalan mafya ve Dazai, onu bulamayacaktı. Emindi.

5. Katta durdu ve soluklandı. Etrafı incelemek için eline bir fırsat geçmişti, ve elbette kullanacaktı.

"Ne kadar... Basit."

Yalnızca bunları söyleyerek ilerlemeye devam etti. Katta bir sürü kapı vardı, ve girdiği bina sıradan bir apartman mıydı bilmiyordu bile. Bakmaya zahmet etmemişti.

Kapıların ardından gizlice yürürken bazı sesler duydu. Duvara yaslanarak dinlemeye başladı.

?-" Bu hafta gelen 5, bilemedin 6. Şikayet. Bunları engellemek için bize yeni, zeki, güçlü dedektifler gerekiyor."

Chuuya adamın söylediği şeyleri dinlemeye devam etti.

'Dedektiflik ha?...'

Sonra bir başka adamın sesi geldi;

??-" Lafla icraat olmuyor, Kunikida. Yeni dedektifleri aramamız gerekiyor, ama oturarak değil."

Chuuya duraksadı. Dedektiflik...

Mafya'ya izini kaybettirmek için gerekli olan şeydi bu.

Dedektiflik...

Üstünü düzelterek içeri girdi. Beyaz saçlı biraz yaşlı bir adam, sarı(?) Saçlı gözlüklü bir adam, ve son olarak gözlüklü siyah saçlı şapkalı bir adam.

'Ne garip ortam...'

Sarışın gözlüklü, kunikida, chuuya'ya bakarak konuşmaya başladı.

Kunikida-" Buyurun, bir şeye mi ihtiyacınız vardı?"

Diğer gözlüklü, ranpo, Chuuya ile göz göze geldikten sonra sırıttı ve ayağa kalktı.

Ranpo-" Gökte aradığımızı yerde bulduk! Dedektif olmak istiyorsun, değil mi?"

Chuuya şaşırdı, adamın tekte anlamasını beklemiyordu.

Usulca kafasını salladı.

.

.

5 Yıl Sonra / Günümüz

Köprüden aşağıya bakarken görmüştü onu, beyaz saçları ve sarı gözleri olan o albinoyu. Dikkatini çekti, tuhaf haraketler yapıyordu ve normal insanlara benzemiyordu. Yavaş adımlarla köprü merdivenlerinden indi ve çocuğun yanına geldi.

-" Hey, burada ne yapıyorsun?"

Onu görünce korkup birkaç adım geri ilerlemişti çocuk.

Korku, heyecan, stres... Hepsini bir arada yaşıyor gibiydi.

-" Korkma yemem seni."

Chuuya çocuğu incelemeye devam etti. Garipti, onu bir şeye benzetiyordu.

Çocuk yutkunarak konuştu.

?-" Ö-özür dilerim. Panikledim- Y-yani siz birden yanıma gelince bende-"

Anladım mânasında kafasını salladı ve devam etmesine izin vermedi. Bir süre bakışmanın ardından, araya giren ses bakışlarını sonlandırdı.

-" Midenden ses geliyor, aç mısın?"

Çocuk utanarak midesini tuttu.

?-" B-biraz..."

Chuuya yakasından tuttuğu gibi onu kaldırdı ve etrafta ki en yakın restorana doğru yol aldı.

.

.

Atsushi açlıkla önünde ki 8. Tabağı da yediğinde Chuuya yalnızca ona bakmakla yetindi.

Beyaz saçlar, sarı gözler ve aç bir mide... Yetim bir çocuk, çok belli. Ya yetimhaneden kaçtı ya da atıldı. 2.si daha gerçekçi. O zaman bu çocuk, kaplan vakasında ki kaplan. Kısaca bir yetenek kullanıcısı olmalı.

-" Tamam, yeter bu kadar. Cüzdanım bitti."

Atsushi tekrar utançla baktı Chuuya'ya.

-" Sana iki soru soracağım."

Başını onaylar anlamda salladığında Chuuya devam etti.

-" Neden bu haldesin? Evin nerede?"

Atsushi-" Ben... Yetimhaneden atıldım."

Aldığı cevapla çocuğun kaplan olduğuna emin oldu.

-" O halde 2. Sorum; Bu civarlarda gezen bir kaplan varmış, hakkında bir şey biliyor musun?"

Chuuya Atsushi'yi inceledi. Tırsaklığı, masadan düşüşü...

Atsushi-"O kaplan beni takip ediyor!"

Gülümseyerek ayağa kalktı. Bir elini cebine attı ve Atsushi'nin söylediklerini dinlemeden onu yine yakasından tutarak sürükledi.

Atsushi-" Ne- Nereye gidiyoruz?!"

-" Kaplan'ı bulmamda yardım edeceksin."

Hızla terk edilmiş depoya ilerledi.

.

.

Dolunay ışığının altında, Atsushi tam önünde yatarken sigarasını içmeye devam etti. Ajans üyeleri arkasındaydı ve Kenji kaplan çocuğu dürterek onu uyandırmaya çalışıyordu.

Kenji-" Chuuya-kun her zaman ki gibi doğru bilmiş! Kaplanın bir yetenek kullanıcısı olduğunu kim tahmin edebilirdi ki?"

-" Ranpo. Ranpo-kun tahmin ederdi."

Ranpo-" Hehe."

Çocuk sonunda uyandığında şaşkınlıkla etrafa baktı.

Atsushi-" Eh?!"

Kunikida gözlüklerini düzeltti.

Kunikida-" Bizler silahlı dedektiflik bürosu üyeleriyiz, kaplan çocuk."

-" Aa, ismini sormayı unuttum ya!"

Chuuya'nın bu söyleidkleri karşısında çoğunluktan bir kıkırdama geldi.

Atsushi'ye hitaben konuştu.

-" Ben Chuuya, Nakahara Chuuya."

Atsushi yutkundu. Bir süre boyunca herkese göz gezdirdi.

Atsushi-" Atsushi... Nakajima Atsushi.."

-" Atsushi-kun, büroya katılmak ister misin?"

Atsushi-" Ha!?"

Yosano-" Çocuk bu kadar şokun ardından ölmese bari."

Chuuya kıkırdadı.

-" Tamam, bunu evet olarak kabul edeceğim."

^^

Saçma olduysa üzgünüm- bölüm 670 kelime ve 300 kelimeyi çok önceden yazdım..ಥ⁠‿⁠ಥ